“1-)Dairemizde görülmekte olan bu kamu davası dosyasında Küçükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığının 15/03/2022 gün ve 2022/… esas sayılı iddianamesi ile Sanık …'ın Şikayetçi …'a yönelik 05.02.2022 ve 13/02/2022 tarihlerinde Kasten Yaralama ve Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma eylemleri nedeniyle TCK'nun 109/2,109/3-e, 86/2, 86/3-a, 3 53. maddeleri gereğince cezalandırılması istenilmiştir.

Kamu davası Uyap'tan yapılan tevzii sonucunda Küçükçekmece 3. Asliye Ceza Mahkemesine dağıtılmış ve bu mahkemece yapılan yargılama sonucunda mahkemenin 11/05/2023 gün ve 2022/… Esas 2023/… Karar sayılı kararı ile Sanık …'ın TCK'nun 109/2, 109/3-e,53. maddeleri gereğince neticeten 4 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve Kasten Yaralama Suçunun ise Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma suçu olarak değerlendirilmesi sebebiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.

 İlk derece mahkemesinin bu kararının Sanık … ve Müdafii Av…. ve Müşteki … tarafından istinaf edilmesi üzerine keza Uyap'tan yapılan tevzii ile kamu davası dosyası dairemize tevzii olunmuş ve dairemizce yapılan istinaf incelemesi sonucunda ise dairemizin 27/09/2023 gün ve 2023/… Esas 2023/… Karar sayılı ilamı ile tespit edilen hukuka aykırılıklar nedeniyle ilk derece mahkemesinin kararı CMK.nın 289/1 maddesi delaletiyle CMK.nın 280/1-e maddesi gereğince bozularak ilk derece mahkemesine iade olunmuştur.

 İlk derece mahkemesince bozma üzerine yapılan yargılama sonucunda bozma ilamında belirtilen hukuka aykırılıklar giderilmiş ve Küçükçekmece 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/02/2024 gün ve 2023/… Esas 2024/… Karar sayılı kararı ile sanığın yeniden TCK'nun 109/2, 109/3-e, 110/1,53. maddeleri gereğince 1 yıl 4 ay hapis cezası, TCK'nun 86/2,86/3-a,52/2 maddeleri gereğince 3600 TL adli Para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

Bu kararında istinaf olunması üzerine Dairemizin 26/06/2024 gün ve 2024/… Esas 2024/… Karar sayılı ilamı ile bu kerre ilk derece mahkemesinin kararında hukuka aykırılık olmadığı yönünde yapılan tespit ile esastan red kararı verilerek ilk derece mahkemesinin kararı KESİN nitelikte bir karar ile onanmıştır. Bu karara İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Başsavcılığı 09.07.2024 tarihinde görüldü vermiş ve Dairemiz kararı kesinleşmiştir.

Kesinleşen karara karşı sanık müdafi ve Müşteki tarafından yapılın yeniden yargılama talebi Küçükçekmece 3.Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 11.11.2024 tarihinde red edilmiştir.

Yeniden yargılanma talebinin reddi kararına karşı bir itiraz yapılmamıştır.

Dairemizin kesin nitelikteki esastan red kararına karşı Sanık Müdafinin başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından CMK'nun 308/A maddesi gereğince itiraz yasa yoluna başvurulması üzerine, İtiraz Dairemiz tarafından incelenmiş ve 23.12.2024 tarihinde verilen ek kararla itirazın reddine karar verilmiş ve yasa gereğince dosya İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Daireleri Başkanlar Kurulan gönderilmiştir.

 İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 26.12.2024 tarihinde toplanarak 2024/… esas 2024/… karar sayılı kararı ile;

"İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından gerçekleştirilen itiraz üzerine mezkur dosya hakkında icra edilen inceleme ve değerlendirme neticesinde;

Yargılama konusu olayda savunma ve itirazlarına başvurulan sanığın tüm savunmalarında, olay günü mağdur eşi ile aralarında sözlü başlayan tartışmanın büyüdüğünü, karşılıklı olarak birbirlerine vurduklarını, mağdurun kendisini kaybettiğini, 9 ve 12 yaşlarında 2 çocuklarının olduğunu, mağdurun ortak çocuklarına zarar vermemesi aynı zamanda çocuklarının olan biteni görmemesi için mağduru bir kaç dakika yatak odasına kilitlediğini, mağdurenin telefon ederek polis memurlarını çağırdığını beyanla savunmasında, mağduru zorla tutma yönünde kastının olmadığı hususunda manevi unsur eksikliğine dayalı suçun oluşmadığı yönünde savunma yaptığı görülmektedir.

Mağdur …'ın soruşturma ve kovuşturmanın çeşitli aşamalarında vermiş olduğu, eylemin gerçekleşme şekli hususunda birbirleriyle ciddi ve esaslı şekilde mübayenetler taşıyan şekilde sözlü ve yazılı beyanlarıyla açıklama yaptığı, yargılama sırasında soruşturma aşamasında olay günü karşılıklı sözlü ve fiziksel kavga akabinde kendi kendisini oturma odasına kilitlediğini, sanık eşinin kapıyı kırıp içeri girdiğini, sonrasında yatak odasına götürerek oraya kilitlediğini, akabinde polis memurlarının geldiğini ifade etmesine rağmen ona ilişkin düzenlenen 13/02/2022 tarihli polis tutanağı içerisinde, olayın kendilerine kadına yönelik aile içi şiddet olarak aksettirildiği, olay yerine geçildiğinde yine kendilerini mağdurun karşıladığı, sanığın kendisini darp ettiği ve tehdit ve hakaretlerde bulunduğu yönünde davacı ve şikayetçi olduğunu ifade eder şekilde beyanda bulunduğu, hürriyeti tahdit yönünden herhangi bir açıklama ve şikayette bulunmadığı anlaşılmıştır.

Mağdurun 18/05/2023 tarihinde ilk derece mahkemesi kanalıyla Bölge Adliye Mahkemesine gönderdiği dilekçede, ilk derece mahkemesinin eşi hakkındaki hürriyeti tahdit suçuna ilişkin kararının haksız ve hukuka aykırı olduğunu, olay günü yaşadıkları olguların her evlilik içinde yaşanabilecek tartışma olduğunu, duruşmada verdiği ifadelerin farklı algılanıp tutanağa geçildiğini, sadece tartışma yaşadıklarını, olay tarihinde kendisinin odaya kendini kilitlediğini, eşinin herhangi bir müdahalesinin olmadığını ifade ettiği;

Mağdurun 24/10/2024 tarihinde ilk derece mahkemesine başvurarak "Yargılamanın Yenilenmesi" talebinde bulunduğu, sanığın olay günü hürriyeti tahdit yönünde bir davranışta bulunmadığını, yanlış yere ceza almaması için bu başvuruda bulunduğunu, olay günü birbirlerine vurduğu ve hakaret ettiklerinin doğru olduğunu, ama bunu karşılıklı olarak yaptıklarını, kendisini çocuklar ile beraber alıp başka bir odaya kilitlediğini, kocasının kapıyı zorla açarak kendisini alıp yatak odasına götürdüğünü, çocuklarını da aşağıya gönderdiğini, polis memurlarını da kendisinin aradığını, sanığın işlemediği bir suçtan dolayı ceza almasının ve öğretmenlik görevinden olmasının kendisini ve çocuklarını maddi ve manevi olarak yıpratacağını ve aile birlikteliklerini zedeleyeceğini beyan ettiği görülmüştür.

Mezkur itiraz yukarıda açıklanan tüm beyan ve belgeler doğrultusunda kül halinde değerlendirildiğinde, öncelikle söz konusu eylemde sanık ikrarı ile vücut bulduğu üzere, sözlü ve fiziki bir tartışma gerçekleştiği, bu esnada saldırıların karşılıklı olarak sanık ve mağdur tarafından birbirlerine yapıldığı, nihayetinde sanığın mağduru ortak yatak odalarına kilitlediği ve akabinde polislerce müdahale edilerek olayın tutanağa aktarılarak soruşturma işlemlerine başlandığı anlaşılmaktadır.

Sanık tarafından her ne kadar kilitleme olgusu ikrar edilmiş ise de; yargılama konusu olayda çözülmesi gereken hukuki mesele, eylemin fiili gerçekleşme şekli olmayıp, itiraz konusu olduğu üzere, somut maddi olayda manevi unsurun, yani sanığın mağdurun hürriyetini tahdit etme kastının mevcut olup olmadığına ilişkindir.

Dava ve mahkumiyet kararına ilişkin olayın tetkikinde; tüm taraf beyanlarıyla sabit olduğu üzere, karı koca arasında gerçekleşen sözlü ve fiili bir kavganın olduğu tereddütsüdür. Mağdurun hazırlık aşamasında sıcağı sıcağına alınan ve sanık tarafından doğrulanan beyanında, öncelikle mağdurun çocukları da alarak kendisini başka bir odaya kilitlediği, bu suretle sanığın girmesine engel olduğu açık olup, ayrıca mağdur tarafından polislerin telefonla arandığı dikkate alındığında, olay esnasında mağdurun üzerinde cep telefonu olduğu ve herhangi bir haberleşme imkanının sanık tarafından engellenmediği yine tartışmasız bir olgu olup, sanığın bu engelleme imkanını kullanmaması, manevi unsurun varlığının değerlendirilmesinde maddi bir neden olarak kanaate esas ciddi bir olgu olarak kabul edilecektir.

Somut maddi olayda yine her iki tarafın ortak beyanlarından anlaşıldığı üzere, kavga sırasında çok küçük yaşta olan 2 ortak çocuğun tüm bu olayların gerçekleşmesi esnasında tarafların yanında olması, mağdur tarafından ifade edildiği üzere, ilk gerçekleşen odaya kilitlemeye çocukların mağdur tarafından götürülerek, onların da bu kilitleme olay ve mahalline dahil edilmesi, özellikle sanığın çocukların zarar göreceği endişesi ve bu vahim olaylara daha fazla şahit olmamaları için mağduru başka bir odaya götürmesi ve çocukları ayırarak başka bir yere göndermesi olguları savunmayı hem doğrular mahiyette görülmüş hem de yine kastın varlığının değerlendirilmesinde sanık lehine bir maddi dayanak olarak düşünülmüştür.

Yine, sanık ve mağdur olmak üzere her iki tarafca da sadece çok kısa bir an için mağdurun yatak odasında tutulduğunun açıklanması, bu esnada mağdurun üzerinden haberleşme imkanı sağlayan cep telefonunun alınmaması, polislere ihbarın mağdur tarafından yapılması, ihbar üzerine düzenlenen tutanakta sadece hakaret, tehdit ve müessir fiil olaylarının mağdur tarafından anlatılması karşısında, sanığın kavgayı sonlandırmak, mağdurun kendisine veya çocuklara zarar vermesini önlemek, küçük ortak çocukların kavganın şiddetine ve görüntüsüne daha fazla maruz kalmamasını amaçlayarak ve başka bir kasıt taşımaksızın, çok kısa olarak ifade edilen ve süresi dahi net olarak tespit edilerek ortaya konulamayan şekilde, anlık olarak yatak odasında mağduru tutma şeklindeki eylemde, sanığın doğrudan doğruya hürriyeti tahdit kastı taşıdığı, olayın başından beri bu kasıt ile hareket ettiği yönündeki kabulün mahkumiyete esas maddi olay ile örtüşmediği, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından ileri sürülen itirazın bu yönüyle usul ve yasaya uygun olup, kabulü yönünde aşağıdaki şekilde vicdani ve hukuki hüküm tesis etmek sonuç ve kanaatine ulaşılmıştır.

 " şeklinde gerekçe ile Dairemizin KESİN nitelikteki kararını KESİN nitelikte bir karar ile oyçokluğu ile kaldırmıştır.

 İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun bu kararı sonrasında CMK'nun 308/A maddesi gereğince kaldırılan dairemiz kararı zorunlu olarak duruşmaya alınmış ve dairemizdeki kovuşturmaya başlanılmıştır. Dairemizin esas numarası 2025/236 olarak UYAP tarafından belirlenmiştir.

 Bu süreçte Dairemizce yapılan değerlendirmede; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun Dairemiz kararının kaldırma kararının hukuka aykırı olduğu vicdani kanaatine ulaşılmış, keza bu bozma kararının dayanak yapıldığı CMK'nun 308/A maddesinin ve bu madde ile bağlantılı olan 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 34/2 maddesi ve bu maddelerin uygulanmasının husule getirdiği hukuki neticelerin ehemmiyetli seviyede Anayasa'ya aykırı uygulamalar doğurduğu değerlendirilmiş ve Anayasaya aykırı görülen CMK'nun 308/A maddesinin v bu madde ile bağlantılı olan 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 34/2 maddesi ve bu maddelerin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun uygulanması ile husule gelen Anayasa'ya aykırı uygulamaların ortadan kaldırılabilmesi için mezkur maddelerin Anayasa'nın 152/1 maddesi gereğince Anayasaya aykırılığının denetlenebilmesi için Anayasa mahkemesine başvuruda bulunmakta lüzum hissedilmiştir. Anayasa mahkemesi kararı gelene kadar 5 aylık yasal süre içerisinde karar verilmeyip bu hususun bekletici mesele yapılması kararı Dairemizce alınmıştır.

 2-)Anayasa'nın 152/1 maddesinin "...Bir davaya bakmakta olan mahkeme, uygulanacak bir kanun veya Cumhurbaşkanlığı kararnamesinin hükümlerini Anayasaya aykırı görürse..." şeklinde düzenlemesi ile anayasaya aykırı olması nedeniyle incelenmesi talep olunabilecek kanun maddesinin kamu davasında uygulanabilecek bir maddi hukuk maddesi veya usul hukuku maddesi olması gerektiğini öncelikli koşul olarak düzenlenmiştir. CMK.nın 308/A maddesinin ve bu madde ile bağlantılı olan 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 34/2 maddesi Dairemizde derdest bulunan kamu davasında uygulanıp uygulanmadığının belirlenmesi açısından yapılan değerlendirmede;

CMK'nun 308/A maddesi;

"Bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet başsavcılığının itiraz yetkisi

Madde 308/A- (Ek: 20/7/2017-7035/23 md.)

(1) (Değişik cümle: 28/3/2023-7445/22 md.) Bölge adliye mahkemesi ceza dairelerinin kesin nitelikteki kararlarına karşı bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet başsavcılığı, re’sen veya istem üzerine, kararın kendisine verildiği tarihten itibaren bir ay içinde kararı veren daireye itiraz edebilir. Sanığın lehine itirazda süre aranmaz. (Ek cümleler: 28/3/2023-7445/22 md.) Sanık aleyhine itiraz edilebilmesi için kararı etkileyecek nitelikte esaslı bir hatanın bulunması zorunlu olup, bu itiraz sanık veya müdafiine daire tarafından tebliğ olunur. Tebligat, ilgililerin dava dosyasından belirlenen son adreslerine yapılmasıyla geçerli olur. İlgililer, tebliğden itibaren iki hafta içinde yazılı olarak cevap verebilir. (Değişik cümleler: 17/10/2019-7188/30 md.) Daire, mümkün olan en kısa sürede itirazı inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı itirazı incelemek üzere ceza daireleri başkanlar kuruluna gönderir. Kurula gönderilen itiraz hakkında, kararına itiraz edilen dairenin başkanı veya görevlendireceği üye tarafından kurula sunulmak üzere bir rapor hazırlanır. (Ek cümleler: 17/10/2019-7188/30 md.) Kurulun itirazın kabulüne ilişkin kararları, gereği için dairesine gönderilir. Kurulun verdiği kararlar kesindir. Dörtten fazla ceza dairesi olan bölge adliye mahkemelerinde Hâkimler ve Savcılar Kurulu tarafından daire başkanları arasından belirlenen ve dört üyeden oluşan başkanlar kurulu bu incelemeyi yapar. Başkanlar kurulunun bu maddeye ilişkin çalışma usul ve esasları, Hâkimler ve Savcılar Kurulu tarafından belirlenir."

 Şeklinde düzenlenmiştir.

 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 34/2 maddesi

Başkanın görevleri

Madde 34- Bölge adliye mahkemesi başkanının görevleri şunlardır:

1. Mahkemeyi temsil etmek,

2. Bölge adliye mahkemesi ceza daireleri başkanlar kurulu ve hukuk daireleri başkanlar kuruluna ve adalet komisyonuna başkanlık etmek, ceza daireleri başkanlar kurulu ve hukuk daireleri başkanlar kurulu ile komisyon kararlarını yürütmek,

3. Mahkemenin uyumlu, verimli ve düzenli çalışmasını sağlamak, genel yönetim işlerini yürütmek ve bu yolda uygun göreceği önlemleri almak,

4. (Ek: 15/8/2016-KHK-674/9 md.; Aynen kabul: 10/11/2016-6758/9 md.) Hukukî veya fiilî nedenlerle bir dairenin kendi üyeleri ile toplanamadığı hâllerde ilgisine göre diğer dairelerden kıdem ve sıraya göre üye görevlendirmek,

5. Bölge adliye mahkemesi memurlarını denetlemek veya denetletmek, personelden kendisine doğrudan bağlı olanlar hakkında ilgili kanunda belirtilen disiplin cezalarını uygulamak,

6. Hükme bağlanan işlerde adlî yargı ilk derece mahkeme hâkim ve savcılarına verilen not fişlerini mercilerine göndermek,

7. Kanunlarla verilen diğer görevleri yapmak."

 Şeklinde düzenlenmiştir.

 CMK'nun 308/A maddesi, CMK'nun 308. maddesinin Bölge Adliye Mahkemelerinde uygulanması için getirilmiş paralel bir düzenlemedir. Bu sebeple tüm içeriğinin aynı olması gereklidir. Fakat bu böyle değildir.

Yüksek mahkemenin malumları olduğu üzere Bölge Adliye Mahkemelerinde iki tane Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu bulunmaktadır. İlki tüm ceza dairelerinin başkanlarının katılımı ile oluşan bir kuruldur. İstanbul'da bu Daire sayısı 36'dır. Bu 36 Dairenin Başkanlarının katılımı ile toplanır, Başkanlığını ise İstanbul bölge Adliyesi Komisyon Başkanı yapar. İkincisi ise sadece CMK'nun 308/A maddesi gereğince yapılan itirazları incelemekle görevli Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu olup bu kurul CMK'nun 308/A maddesindeki "Dörtten fazla ceza dairesi olan bölge adliye mahkemelerinde Hâkimler ve Savcılar Kurulu tarafından daire başkanları arasından belirlenen ve dört üyeden oluşan başkanlar kurulu bu incelemeyi yapar. Başkanlar kurulunun bu maddeye ilişkin çalışma usul ve esasları, Hâkimler ve Savcılar Kurulu tarafından belirlenir." şeklindeki düzenlemeye göre kurulur. İstanbul'da bu sayı 4 kişi olup bu kurula İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi Başkanı başkanlık eder ve Başkan dahil toplam 5 kişiden oluşur.

 36 Ceza Dairesi Başkanının Komisyon Başkanı başkanlığında toplandığı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun görevleri 5235 sayılı yasanın 35. maddesinde şöyle belirlenmiştir:

Başkanlar kurulunun görevleri

Madde 35- Bölge adliye mahkemesi ceza daireleri başkanlar kurulu ve hukuk daireleri başkanlar kurulu kendi aralarında toplanır ve aşağıdaki görevleri yaparlar:

1. Daireler arasında çıkan iş bölümü uyuşmazlıklarını karara bağlamak,

2. (Mülga: 15/8/2016-KHK-674/10 md.; Aynen kabul: 10/11/2016-6758/10 md.)

3. Re'sen veya bölge adliye mahkemesinin ilgili hukuk veya ceza dairesinin ya da Cumhuriyet başsavcısının, Hukuk Muhakemeleri Kanunu veya Ceza Muhakemesi Kanununa göre istinaf yoluna başvurma hakkı bulunanların, benzer olaylarda bölge adliye mahkemesi hukuk veya ceza dairelerince verilen kesin nitelikteki kararlar arasında ya da bu mahkeme ile başka bir bölge adliye mahkemesi hukuk veya ceza dairelerince verilen kesin nitelikteki kararlar arasında uyuşmazlık bulunması hâlinde bu uyuşmazlığın giderilmesini gerekçeli olarak istemeleri üzerine, kendi görüşlerini de ekleyerek Yargıtaydan bu konuda bir karar verilmesini istemek

4. Kanunlarla verilen diğer görevleri yerine getirmek.

(Değişik fıkra: 20/11/2017 – KHK-696/92 md.; Aynen kabul: 1/2/2018-7079/87 md.) (3) numaralı bende göre yapılacak istemler, ceza davalarında Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına, hukuk davalarında ise ilgili hukuk dairesine iletilir. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı uyuşmazlık bulunduğuna kanaat getirmesi durumunda ilgili ceza dairesinden bir karar verilmesini talep eder. Uyuşmazlığın giderilmesine ilişkin olarak dairece bu fıkra uyarınca verilen kararlar kesindir.

Başkanlar kurulu eksiksiz toplanır ve çoğunlukla karar verir.

(Ek fıkra: 20/7/2017-7035/12 md.) Gelen işlerin yoğunluğu ve niteliği dikkate alınarak bölge adliye mahkemeleri ceza ve hukuk daireleri arasındaki iş bölümü, Hâkimler ve Savcılar Kurulu tarafından belirlenir.

"

HSK tarafından belirlenen 4 Ceza Dairesi başkanının Komisyon Başkanı başkanlığında toplandığı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun görevi ise CMK'nun 308/A maddesinde belirlenmiştir. Bu madde ise şöyledir:

 "Bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet başsavcılığının itiraz yetkisi

 Madde 308/A- (Ek: 20/7/2017-7035/23 md.)

(1) (Değişik cümle: 28/3/2023-7445/22 md.) Bölge adliye mahkemesi ceza dairelerinin kesin nitelikteki kararlarına karşı bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet başsavcılığı, re’sen veya istem üzerine, kararın kendisine verildiği tarihten itibaren bir ay içinde kararı veren daireye itiraz edebilir. Sanığın lehine itirazda süre aranmaz. (Ek cümleler: 28/3/2023-7445/22 md.) Sanık aleyhine itiraz edilebilmesi için kararı etkileyecek nitelikte esaslı bir hatanın bulunması zorunlu olup, bu itiraz sanık veya müdafiine daire tarafından tebliğ olunur. Tebligat, ilgililerin dava dosyasından belirlenen son adreslerine yapılmasıyla geçerli olur. İlgililer, tebliğden itibaren iki hafta içinde yazılı olarak cevap verebilir. (Değişik cümleler: 17/10/2019-7188/30 md.) Daire, mümkün olan en kısa sürede itirazı inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı itirazı incelemek üzere ceza daireleri başkanlar kuruluna gönderir. Kurula gönderilen itiraz hakkında, kararına itiraz edilen dairenin başkanı veya görevlendireceği üye tarafından kurula sunulmak üzere bir rapor hazırlanır. (Ek cümleler: 17/10/2019-7188/30 md.) Kurulun itirazın kabulüne ilişkin kararları, gereği için dairesine gönderilir. Kurulun verdiği kararlar kesindir. Dörtten fazla ceza dairesi olan bölge adliye mahkemelerinde Hâkimler ve Savcılar Kurulu tarafından daire başkanları arasından belirlenen ve dört üyeden oluşan başkanlar kurulu bu incelemeyi yapar. Başkanlar kurulunun bu maddeye ilişkin çalışma usul ve esasları, Hâkimler ve Savcılar Kurulu tarafından belirlenir."

Şeklinde düzenlenmiştir.

Aslında CMK'nun 308/A maddesi, CMK'nun 308. maddesine paralel olarak getirilen bir düzenlemedir. Bu nedenle CMK'nun 308/A maddesi içeriğine göre yapılan itirazları inceleyecek mercinin de aynı CMK'nun 308. maddesindeki düzenleme gibi tüm ceza dairelerinin başkanlarının katılımı ile oluşacak Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu olması gerekirken burada farklı bir uygulamaya gidilerek sadece 4 ceza dairesi başkanının komisyon başkanı başkanlığında toplanarak karar vereceği bir kurul getirilmiştir. Bu şekilde bir düzenleme getirilerek 5235 sayılı kanunun 26. ve 28. maddeleri ile CMK'nun 308/A maddesinin birbiri ile çelişmesine de sebep olunmuştur. Zira 5235 sayılı yasanın 26. maddesi Bölge Adliye Mahkemelerinin oluşumunu (Teşkilatını) açıklarken sadece bir tane Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun varlığını düzenlemiş ve aynı kanunun 28. maddesi ise bu kurulunun ilgili tüm Dairelerin başkanlarından oluştuğunu belirlemişken, CMK'nun 308/A maddesi ikinci ve sadece 4 tane ceza dairesi başkanından oluşan başka bir ceza daireleri başkanlar kurulu getirmiştir. Bir başka deyişle Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunu Bölge Adliye Mahkemelerinin hangi organlardan oluşacağını 26. maddede belirledikten sonra 28. madde ile bu organlardan Ceza Daireleri Başkanlar kurulunun yapısını emredici bir hükümle "...Bölge adliye mahkemesi ceza daireleri başkanlar kurulu ve hukuk daireleri başkanlar kurulu, bölge adliye mahkemesi başkanı ve ilgili dairelerin başkanlarından oluşur...

" şeklinde belirlemesine rağmen, CMK'nun 308/A maddesi bu defa "Daire, mümkün olan en kısa sürede itirazı inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı itirazı incelemek üzere ceza daireleri başkanlar kuruluna gönderir. Kurula gönderilen itiraz hakkında, kararına itiraz edilen dairenin başkanı veya görevlendireceği üye tarafından kurula sunulmak üzere bir rapor hazırlanır. (Ek cümleler: 17/10/2019-7188/30 md.) Kurulun itirazın kabulüne ilişkin kararları, gereği için dairesine gönderilir. Kurulun verdiği kararlar kesindir. Dörtten fazla ceza dairesi olan bölge adliye mahkemelerinde Hâkimler ve Savcılar Kurulu tarafından daire başkanları arasından belirlenen ve dört üyeden oluşan başkanlar kurulu bu incelemeyi yapar. " şeklinde başka bir düzenleme getirerek ikinci bir Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu oluşturmaya sebebiyet vermiştir.

Bu durum Anayasanın 142. maddesinde düzenlenmiş olan "Mahkemelerin kuruluşu, görev ve yetkileri, işleyişi ve yargılama usulleri kanunla düzenlenir" hükmüne açık olarak aykırıdır. Zire 5235 sayılı yasa Anayasanın 142. maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemelerinin teşkilat ve yapısını düzenlemiş bir kanundur. Bu kanundan ayrı bir yerde karışıklığa yol açacak şekilde ikinci bir düzenleme ile ikinci bir Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu düzenlemesi yapılmaması gereklidir.

3-) CMK'nun 308/A maddesindeki düzenleme ile getirilen 4 üye ve Adalet Komisyonu Başkanından oluşan Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yapısı itibariyle de Anayasaya aykırıdır.

 Şöyle ki;

 Yukarıda arz ve izah edildiği üzere CMK'nun 308/A maddesi, CMK'nun 308. maddesine paralel olarak getirilmiş bir düzenlemedir. CMK'nun 308. maddesi gereğince yapılan itirazları inceleyen Yargıtay Ceza Genel Kurulu , Yargıtay'da görev yapan Ceza Daireleri Başkan ve Üyelerinden oluşmaktadır. Bu kurula başkanlık eden kişide Yargıtay Başkanı değildir. Yine yasa gereğince Yargıtay'da yapılan seçim sonucu belirlenen bir Yargıtay üyesidir. Bir başka deyişle Yargıtay Ceza Genel Kurulu atamayla değil tamamı yasa gereğince doğal üye olan ve fiilen yargı görevi yapan kişilerden oluştuğu gibi başkanı da fiilen yargı görevi yapan kişiler arasından seçilen biridir.

Oysa CMK'nun 308/A maddesi itirazlarına bakan Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu ise 5235 sayılı yasanın 26. ve 28. maddesine aykırı olarak CMK'nn 308/A maddesinin içinde sonradan düzenlenmiş ayrı bir Ceza Daireleri Başkanlar kuruludur. Bu kurul Bölge Adliye Mahkemesinin tüm başkanlarından oluşmamakta, sadece (İstanbul için) 36 ceza dairesi başkanı arasından HSK'nın seçimi ile oluşan 4 üyeden teşekkül etmektedir. HSK tarafından seçilen bu 4 üyeye Bölge Adliye Mahkemesinin Başkanı başkanlık etmektedir. Oysa aynı zamanda Adalet Komisyonu Başkanın olan bu üyenin yargılama faaliyetine katılımı yoktur. Adalet Komisyonu Başkanı idari görev yapan bir makamdır. İdari görev yapan bu başkanın, komisyon başkanlığına ataması idari görev olduğu için isteği bağlıdır. Bu makam 5235 sayılı yasanın 31. maddesinde düzenlenmiştir. Yasa gereğince CMK'nun 308/A maddesine göre teşekkül eden Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna başkanlık eden Bölge Adliye Mahkemesi Adalet Komisyonu Başkanı, yapılan itirazların görüşmelerine katıldığı gibi, meselenin halli için oy da kullanmaktadır. Kurul 2/3 çoğunlukla karar verdiği için kullandığı oy etkilidir. Bir başka deyişle idari görevde bulunan biri yargılama görevine ait bir alana katılmakta ve neticeye etkili oy kullanmaktadır.

 Yüksek mahkemenin malumu olduğu üzere; Türkiye Cumhuriyetinde yargılama yapan mahkemeler üç derecelidir. Bölge Adliye mahkemesi ise bu sistemde ikinci derece mahkemelerdendir. Her üç aşamada da görev yapan kişilerin bağımsız ve tarafsız olması zorunludur. Anayasanın 142. maddesi;

"Mahkemelerin kuruluşu

Madde 142 – Mahkemelerin kuruluşu, görev ve yetkileri, işleyişi ve yargılama usulleri kanunla düzenlenir." şeklinde bir düzenleme yaparak mahkemelerin nasıl kurulacağını açıklamıştır.

 Yine Anayasanın 138. maddesi ise :

"Mahkemelerin bağımsızlığı

Madde 138 – Hakimler, görevlerinde bağımsızdırlar; Anayasaya, kanuna ve hukuka uygun olarak vicdanı kanaatlerine göre hüküm verirler." şeklinde bir düzenleme ile Hakimlerin görevlerinde bağımsız olduklarını belirterek hakimlik mesleğinin idari bir görev olmadığını belirtmiştir.

Yine Anayasanın 139.maddesi

"Hakimlik ve savcılık teminatı

Madde 139 – Hakimler ve savcılar azlolunamaz, kendileri istemedikçe Anayasada gösterilen yaştan önce emekliye ayrılamaz; bir mahkemenin veya kadronun kaldırılması sebebiyle de olsa, aylık, ödenek ve diğer özlük haklarından yoksun kılınamaz." şeklinde bir düzenleme yaparak hakimlerin azlolunamayacağı belirtmiştir. Hakimlerin hakimlik ünvanları ellerinden hiç bir şekilde alınamaz iken, komisyon başkanlığı kadrosunda bulunan kişi kendi istemediği halde bile bu makamdan alınabilmektedir.

Anayasanın 140. maddesi

C. Hakimlik ve savcılık mesleği

Madde 140–Hakimler ve savcılar adli ve idari yargı hakim ve savcıları olarak görev yaparlar. Bu görevler meslekten hakim ve savcılar eliyle yürütülür.

Hakimler, mahkemelerin bağımsızlığı ve hakimlik teminatı esaslarına göre görev ifa ederler.

 Hakim ve savcıların nitelikleri, atanmaları, hakları ve ödevleri, aylık ve ödenekleri, meslekte ilerlemeleri, görevlerinin ve görev yerlerinin geçici veya sürekli olarak değiştirilmesi, haklarında disiplin kovuşturması açılması ve disiplin cezası verilmesi, görevleriyle ilgili veya görevleri sırasında işledikleri suçlarından dolayı soruşturma yapılması ve yargılanmalarına karar verilmesi, meslekten çıkarmayı gerektiren suçluluk veya yetersizlik halleri ve meslek içi eğitimleri ile diğer özlük işleri mahkemelerin bağımsızlığı ve hakimlik teminatı esaslarına göre kanunla düzenlenir.

Hakimler ve savcılar altmışbeş yaşını bitirinceye kadar hizmet görürler; askeri hakimlerin yaş haddi, yükselme ve emeklilikleri kanunda gösterilir.

Hakimler ve savcılar, kanunda belirtilenlerden başka, Resmî ve özel hiçbir görev alamazlar.

Hakimler ve savcılar idari görevleri yönünden Adalet Bakanlığına bağlıdırlar.

Hakim ve savcı olup da adalet hizmetindeki idari görevlerde çalışanlar, hakimler ve savcılar hakkındaki hükümlere tabidirler. Bunlar, hakimler ve savcılara ait esaslar dairesinde sınıflandırılır ve derecelendirilirler, hakimlere ve savcılara tanınan her türlü haklardan yararlanırlar." şeklinde bir düzenleme yapmıştır. Bu maddeye göre kimlerin ne şekilde yargılama faaliyetine katılacakları, bu kişilerin haklarının ve görevlerinin neler olduğu, bu görevi nasıl ifa edecekleri anlatılmıştır. Anayasanın bu maddesinde açık ve net olarak idari görevde olan hakim ve savcıların yargılama faaliyetlerine katılamayacakları açıklanmıştır.

 Neticeten;

 CMK'nun 308/A maddesi gereğince yapılan itirazları değerlendirmek için kurulan ve 4 üye ile Adalet Komisyonu başkanından teşekkül eden Ceza Daireleri Başkanlar kurulu gerek Bölge Adliye Mahkemesinde ki tüm ceza dairesi başkanlarını kapsamaması, gerek 4 üyesinin HSK tarafından seçilerek atanması, gerek ise başkanlık edip oy kullanan Adalet Komisyonu Başkanının idari kadroda olup yargı görevinin olmaması sebebiyle Anayasanın 9., 10., 11., 36., 37., 38., 40., 138., 140., 141., 142. maddelerindeki düzenlemelere aykırıdır. Dolayısı ile bu kurulun yapısı ve işleyişini düzenleyene CMK'nun 308/A maddesi de Anayasanın 9., 10., 11., 36., 37., 38., 40., 138., 139., 140., 141., 142. maddelerine aykırıdır.

 Yüksek mahkemenin keza malumları üzerine; AİHM'nin yargı bağımsızlığı üzerine oldukça fazla karar bulunmaktadır. Bağımsız yargı ilkesi, hukukun temel prensiplerinden, özelde, kuvvetler ayrılığı ilkesinden kaynaklanmaktadır. Yasama, Yürütme ve Yargı, devletin üç ayrı ve bağımsız erkini oluşturur. Her erkin kendisine mahsus sorumlulukları ve yetkileri bulunmaktadır. Kuvvetler ayrılığı ilkesinin temelinde yatan neden, bu yetkilerin tek elde toplanması halinde, bunların kötüye kullanılabileceği ve dolayısı ile hürriyetlerin tehlikeye düşebileceği endişesidir. Bu nedenle en azından yargı kuvvetinin yasama ve yürütme erkinden ayrı tutulması gerekir. Aksi halde hakim aynı zamanda kanun koyucu olacaktır. Şeklinde öğretide tanımlanmaktadır. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararları uyarınca mahkemenin yürütme ve yasama ile taraflardan bağımsız olması, mahkeme üyelerinin görevlerini yaparken emir ve talimat almamaları ve hesap verme durumunda kalmaları demektir.AİHM mahkemelerin bağımsızlığı hususunda üyelerin atanma biçimine, görev süresine, görevden alınma usulüne , üyeler emir verme yetkisine sahip bir makamın bulunup bulunmadığına, üyelere etki edilmesini önleyecek tedbirlerinin alınıp alınmadığına önem vermektedir. Mahkemenin genel bir değerlendirme ile "bağımsız bir görünümde" olup olmadığı da belirleyicidir. (AİHM -Stamek/Avusturya davası)

 4-) CMK' nun 308/A maddesi ile bağlantılı olan 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 34/2 maddesi itibariyle de Anayasaya aykırıdır.

 Bu madde düzenlemesi;"Bölge adliye mahkemesi ceza daireleri başkanlar kurulu ve hukuk daireleri başkanlar kuruluna ve adalet komisyonuna başkanlık etmek, ceza daireleri başkanlar kurulu ve hukuk daireleri başkanlar kurulu ile komisyon kararlarını yürütmek" şeklinde olup uygulamada bu görevi idari bir görev olan Adalet Komisyonu başkanı yapmaktadır. Adalet Komisyonu Başkanı bu kurullara başkanlık ettiği gibi oy da kullanmaktadır. Kullandığı oy yukarı da açıklandığı üzere CMK'nun 308/A maddesi itirazlarında 5 kişiden oluşan kurulda sonuca etkili bir oydur.

Anayasanın 9. Maddesi Yargı Yetkisi başlığı taşıyıp :

"Madde 9- yargı yetkisi, Türk Milleti adına bağımsız ve tarafsız mahkemelerce kullanılır." Şeklinde düzenleme içermektedir. Yukarıda açıklandığı üzere 5235 sayılı yasa gereğince tüm ceza dairelerinin başkanlarının katılımı ile oluşan Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna, gerek ise CMK'nun 308/A maddesi gereğince düzenlenen bir komisyon başkanı ve 4 ceza dairesi başkanından oluşan ikinci Ceza Daireleri Başkanlar kuruluna başkanlık eden Adalet Komisyonu Başkanı mahiyeti itibariyle idari görevde olan kişi olduğundan AHİM içtihatları veçhesinde bağımsız ve tarafsız sayılmamaktadır.

Anayasanın 36 .maddesi Hak Arama Hürriyeti başlığını taşıyıp;

"Madde 36- herkes, vasıta ve yollardan faydalanmak suretiyle yargı mercileri önünde davacı veya davalı olarak iddia ve savunma ile adil yargılanma hakkına sahiptir.

Hiç bir mahkeme, görev ve yetkisi içindeki davaya bakmaktan kaçınamaz." şeklinde düzenleme içermektedir. Yargı merci terimi bağımsız ve tarafsız hakimlerden teşekkül etmektedir/etmelidir.

Anayasanın 37. Maddesi Kanuni hakim güvencesi başlığını taşıyıp;

"Madde 37- hiç kimse kanunen tabi olduğu mahkemeden başka bir merci önüne çıkartılamaz.

Bir kimseyi kanunen tabi olduğu mahkemeden başka bir merci önüne çıkarma sonucunu doğuran yargı yetkisine sahip olağanüstü merciler kurulamaz." şeklinde düzenleme içermektedir.

Anayasanın 142. Maddesine göre çıkartılmış olan ve Bölge Adliye Mahkemelerinin de teşkilat yapısının belirleyen 5235 sayılı yasanın 34/2 maddesi, CMK'nun 308/A maddesindeki 4 kişi ve bir başkandan oluşan ikinci Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun başkanını da belirleyen bir maddedir. Yukarıdaki açıklamalar çerçevesinde idari görevli olan Adalet Komisyonu Başkanı Anayasanın ve AHİM'in anladığı anlamda tarafsız/bağımsız değildir. Dolayısı 5235 sayılı yasanın 34/2 maddesi Anayasanın dilekçe başında sayılan maddelerine aykırı bir düzenlemedir.

 Anayasanın 138. maddesi

"Mahkemelerin bağımsızlığı

 Madde 138 – Hakimler, görevlerinde bağımsızdırlar; Anayasaya, kanuna ve hukuka uygun olarak vicdanı kanaatlerine göre hüküm verirler." şeklinde bir düzenleme ile Hakimlerin görevlerinde bağımsız olduklarını belirterek hakimlik mesleğinin idari bir görev olmadığını belirtmiştir.

Yine Anayasanın 139.maddesi

"Hakimlik ve savcılık teminatı

Madde 139–Hakimler ve savcılar azlolunamaz, kendileri istemedikçe Anayasada gösterilen yaştan önce emekliye ayrılamaz; bir mahkemenin veya kadronun kaldırılması sebebiyle de olsa, aylık, ödenek ve diğer özlük haklarından yoksun kılınamaz." şeklinde bir düzenleme yaparak hakimlerin azlolunamayacağı belirtmiştir. Hakimlerin hakimlik ünvanları ellerinden hiç bir şekilde alınamaz iken, komisyon başkanlığı kadrosunda bulunan kişi kendi istemediği halde bile bu makamdan alınabilmektedir.

Anayasanın 140. Maddesi

C. Hakimlik ve savcılık mesleği

Madde 140–Hakimler ve savcılar adli ve idari yargı hakim ve savcıları olarak görev yaparlar. Bu görevler meslekten hakim ve savcılar eliyle yürütülür.

Hakimler, mahkemelerin bağımsızlığı ve hakimlik teminatı esaslarına göre görev ifa ederler.

 Hakim ve savcıların nitelikleri, atanmaları, hakları ve ödevleri, aylık ve ödenekleri, meslekte ilerlemeleri, görevlerinin ve görev yerlerinin geçici veya sürekli olarak değiştirilmesi, haklarında disiplin kovuşturması açılması ve disiplin cezası verilmesi, görevleriyle ilgili veya görevleri sırasında işledikleri suçlarından dolayı soruşturma yapılması ve yargılanmalarına karar verilmesi, meslekten çıkarmayı gerektiren suçluluk veya yetersizlik halleri ve meslek içi eğitimleri ile diğer özlük işleri mahkemelerin bağımsızlığı ve hakimlik teminatı esaslarına göre kanunla düzenlenir.

Hakimler ve savcılar altmışbeş yaşını bitirinceye kadar hizmet görürler; askeri hakimlerin yaş haddi, yükselme ve emeklilikleri kanunda gösterilir.

Hakimler ve savcılar, kanunda belirtilenlerden başka, Resmî ve özel hiçbir görev alamazlar.

Hakimler ve savcılar idari görevleri yönünden Adalet Bakanlığına bağlıdırlar.

Hakim ve savcı olup da adalet hizmetindeki idari görevlerde çalışanlar, hakimler ve savcılar hakkındaki hükümlere tabidirler. Bunlar, hakimler ve savcılara ait esaslar dairesinde sınıflandırılır ve derecelendirilirler, hakimlere ve savcılara tanınan her türlü haklardan yararlanırlar." şeklinde bir düzenleme yapmıştır. Bu maddeye göre kimlerin ne şekilde yargılama faaliyetine katılacakları, bu kişilerin haklarının ve görevlerinin neler olduğu, bu görevi nasıl ifa edecekleri anlatılmıştır. Anayasanın bu maddesinde açık ve net olarak idari görevde olan hakim ve savcıların yargılama faaliyetlerine katılamayacakları açıklanmıştır.

Neticeten;

 5235 sayılı yasanın CMK'nun 308/A maddesi ile bağlantılı olan 34/2 maddesi CMK'nun 308/A maddesi gereğince yapılan itirazları değerlendirmek için kurulan ve 4 üye ile Adalet Komisyonu Başkanından teşekkül eden Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna katılıp oy kullanması Adalet Komisyonu Başkanının idari kadroda olup yargı görevinin olmaması sebebiyle Anayasanın 9., 10., 11., 36., 37., 38., 40., 138., 140., 141., 142. maddelerindeki düzenlemelere aykırıdır.

 5-)Son olarak belirtmek gerekir ki;

 Yüksek mahkemenin malumları olduğu üzere;

 Ve;

 Anayasa Mahkemesinin 20/07/2022 gün ve 2021/121 Esas, 2022/88 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere;

 Yüksek mahkeme;

 İptali talep olunan kanun maddesinin Anayasa'ya aykırılığının tespitinde sadece kanun maddesinin lafzen Anayasa'ya aykırı olup olmadığını denetlemekle yetinmemekte, bu kanun maddesinin yargı mercilerince uygulanış şeklinin sonucu olarak temel hak ve özgürlük ihlallerinin meydana gelmesi halinde dahi iptali talep olunan maddenin Anayasaya aykırı olup olmadığı denetimini yapabilmektedir. CMK.nın 308/A maddesi ve 5235 Sayılı Yasanın 34/2 maddesi de tam da bu maddeler arasında yer alır.

 Zira HSK, CMK'nun 308/A maddesi gereğince yapılan itirazları değerlendirmekle görevlendirdiği hakimleri ismen değil çalıştıkları dairelerin isimlerini zikrederek atamaktadır. (36 Ceza Dairesi Başkanı, 9 Ceza Dairesi Başkanı gibi) bu durum belirlilik ilkesini ortadan kaldırmakta, tabi hakim ilkesine aykırı yargılanması sonucunu doğurmakta, böylece en temel hak ve özgürlük olan adil yargılama hakkını zedelemektedir.

 Bu nedenlerle;

 KARAR;

 CMK' nun 308/A maddesi ve bu madde ile bağlantılı olan 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 34/2 maddesi; iş bu kamu davası dosyasında dairemizce KAMU DAVASININ GÖRÜLMEYE BAŞLANMASI AŞAMASINDA KAMU DAVASINDA UYGULANAN MADDE OLDUĞUNA,

 Mezkur maddelerin Anayasa'nın 9., 10., 11., 36., 37., 38., 40., 138., 139., 140., 141., 142. maddelerine aykırı OLDUĞUNA,

 Anayasa'nın 152/1 maddesi gereğince dairemizin aykırılık yönündeki teklifinin değerlendirilmek üzere dava dosyasının uyap üzerinden ANAYASA MAHKEMESİNE BAŞVURUDA BULUNULMASINA, DAVA DOSYASININ UYAP ÜZERİNDEN ANAYASA MAHKEMESİNE GÖNDERILMESINE,

 İş bu kamu davasının Anayasanın 152/3 maddesi de gözönüne alınarak 5 ay süre ile Yüksek Mahkemenin bu süre içerisinde karar vermesi ihtimaline binaen karar verilmeyip, DOSYANIN DERDEST BEKLETİLMESİNE,

 Dairemizin işbu kamu davası dosyasında 24/01/2025 tarihindeki tensip kararı istinaden ek olarak ve yasa yolları kapalı olmak üzere karar verildi.”