"...
II- İTİRAZIN GEREÇESİ : İtiraz yoluna başvuran Mahkeme'nin, kararının gerekçe bölümü aynen şöyledir:
"Sanık hakkında tatbik edilecek madde İİKnun 340 maddesidir. Tatbik edilemeyecek maddeler ise İİKnun 352/a yolu ile 647 sayılı kanunun 4. ve 6. maddeleridir. Mahkememiz tanım maddeleri olan 647 sayılı kanunun 3. ve 5. maddelerine ve CMUKnun 104. maddesine göre 647 sayılı kanunun 4. ve 6. maddelerinin uygulanmasını emreden İİKnun 352/a maddesinin Anayasaya aykırı olduğunu görmüştür.
Öz olarak İİKnun 352/a maddesi ödeme şartını ihlal eden sanığın alternatifsiz olarak hapse girmesini emretmektedir. Bu haliyle toplumda pek deşifre olmamışsa da şiddet yanlısı bir madde görünümündedir. Kabul edilen odur ki; icra takibinin akim bırakmak kamu düzenini çoğu suçtan daha fazla oranda bozmaktadır.
Takibi şikayete bağlı olup, mahkumiyeti paraya çevrilebilen, ertelenebilen TCK 508. maddesindeki suç aynı zamanda yüz kızartıcı suçlardandır. Kamu adına takip edilen TCK. 309/1 maddesindeki mahkemece verilen ilama rağmen, aynı taşınmazı tekrar zaptetme suçunu aynı şekilde paraya çevrilip, ertelenebilen suçlardan olduğu madde metninden anlaşılmaktadır. Üçüncü olarak takibi şikayete bağlı olup, paraya çevrilemeyen, ertelenemeyen suç ödeme şartını ihlal etmektir. Benzer şekilde taahhüdü ihlal olarak adlandırılan İİKnun 340. maddesindeki suç ve dava konusu taahhüdüihlal suçlarının çok ağır biçimde yaptırıma bağlanmış olduğu örneklerle mukayeseden anlaşılmaktadır.
Kanun tekniği açısından bakıldığında görülen özellik kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın tarifine giren İİKnun 340 maddesinin müeyyidesinin kısa süreli olmayan hürriyeti bağlayıcı ceza imiş gibi nitelendirilmesidir. Para cezasının tarifi yapılmıştır. Tarife uyar şekilde tedbire başvurmanın infazın tekniğine uygun olmadığının kıstası anlaşılamaz. Ertelenme şartlarının varlığına rağmen, kesinlikle ertelenmeme direktifi peşin hükümle yaklaşımı ortaya koymaktadır.
Verilen cezanın infazının da nasıl yapılacağını gösteren cezaların infazı hakkındaki kanun İİKnuna özel kanundur. Özel kanunun genel kanunun bir maddesi ile yok saymak infazın İİKnuna göre yapılmasını öngörmek olur, cezai hükümler inzibati nitelikte değilse infaz kanununa uygun olarak yapılan cezaların infazı sağlanmalıdır. Ceza infaz kanununun 4/son maddesindeki madde hükümlerinin kimlere uygulanamayacağını göstermektedir. O halde 4. madde İİKnun 340. maddesinin belirttiği müeyyidenin yerine getiriliş şeklini göstermektedir. Uygulanmayacaksa dahi İİKnunda değil 647 sayılı kanunda genel hüküm olmalıydı.
Dolandırma kastı olmaksızın taksitlerden birini ödememenin muhakkak hapisle neticelenmesi makul kabul edilebilecek izahtan her şartta uzaktır. Sermayenin korunması düşünülse dahi bu masum görülen bir maddenin arkasına saklanarak yapılmamalıdır. Bu yargıya suç sanıkların sosyal tabakalaşmanın inkar edilemeyeceği ülkemizde tavana değil, tabana doğru artmakta olduğundan varılmaktadır. Birkaç ansiklopedi, tencere, tava seti alanlar genellikle sanık, satanlar müşteki durumundadır.
Haklarında milyarlarca liralık kredi borcunu ödemediğinden dolayı takibat yapılan (genelde yapılmamaktadır) kişilerin ödeme şartını ihlal ettiğinden hapsedildikleri duyulmamıştır. Vaka olarak meydana gelse her türlü basımı konularından olmaları beklenirdi. Kaldı ki fukaralık seviyesi arttıkça suç sanığı olma ihtimalinin arttığını kabul, tersine yargıyı hemen doğurmaktadır.Hukuk devleti varsıllara hizmet eden devlet anlamını hiçbir zaman taşımamaktadır.
Türk milletinin yasama organından öncelikle Türk Milletinin günlük hayatını geleceğe dönük olarak düzenleyen yasaların çıkmasını beklemek ulusun talebi ve hakkı olmalıdır. Dava ile ilgili kanunun 352/a maddesi İİKnuna giren borcunu ödeyememenin asıl müeyyidesidir. Oysa, TCKnuna giren borcunu ödeyememe değil dolandırma dahil daha hafif müeyyidelendirilmiştir. Hiç değilse dolandıranın hapise girmesi tek yol değildir. Dolandırdığı değerin bir kısmı ile paraya çevrilen cezasını ödeyebilir.
Netice olarak İİKnun 340. maddesinde belirtilen ödeme şartını ihlal etme suçundan verilecek cezanın infazının 352/a 'ya göre 647 sayılı cezaların infazı hakkında kanuna uygun olarak yapılmasını Anayasa'nın cezaların şahşiliği ilkesine tamamen ters düşer hal olması sebebiyle Türk Anayasası'na aykırıdır. Aykırı olan İİKnun 352/a "Bu kanun uyarınca hükmolunan cezalar tescil edilemez, hürriyeti bağlayıcı cezalar 647 sayılı cezaların infazı hakkındakanunun 4. maddesinde yazılı para cezasına ve tedbirlere çevrilemez" maddesinin Anayasa'ya aykırılığına iptal için Anayasa Mahkemesi'ne başvurmasına, dair sanığın yokluğunda müşteki vekilinin yüzüne karşı verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı.""
ANAYASA MAHKEMESİ KARARI
Esas Sayısı : 1994/51
Karar Sayısı : 1994/46
Karar Günü : 4.7.1994
R.G. Tarih-Sayı :13.09.1994-22050
İTİRAZ YOLUNA BAŞVURAN : Terme İcra (Ceza) Mahkemesi
İTİRAZIN KONUSU : 9.6.1932 günlü, 2004 sayılı İcra ve İflas Yasası'nın 352/a maddesinde yer alan "Bu Kanun uyarınca hükmolunan cezalar tecil edilemez, hürriyeti bağlayıcı cezalar 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanunun 4 üncü maddesinde yazılı para cezasına ve tedbirlere çevrilemez," kuralının Anayasa'nın 10. ve 38. maddelerine aykırılığı savıyla iptali istemidir.
I- OLAY :
Borcun, ödenmemesi nedeniyle alacaklısı tarafından icra yoluna başvurulmuş; ödeme emrinin tebliği üzerine müşterek borçlular, mal beyanında bulunmuşlar ve borcu kabul ettikleri bildirmişlerdir.
Müşterek boçlulardan biri, Haciz sırasında borcunu 20.12.1993 gününde ödeme taahhütünde bulunmuş; ancak taahhütünü yerine getirmemesi üzerine alacaklı vekili, İİK'nun 340. maddesi uyarınca sanığın cezalandırılması istemi ile 7.1.1994 günü Terme İcra (Ceza) Hakimliğine başvurmuştur.
Mahkeme, davada uygulayacağı İcra ve İflas Yasası'nın 352/a maddesinin Anayasa'nın 10. ve 38. maddelerine aykırı görerek iptali için Anayasa Mahkemesi'ne başvurmuştur.
III- YASA METİNLERİ :
9.6.1932 günlü, 2004 sayılı İcra ve İflas Yasası'na 6.6.1985 günlü, 3222 sayılı Yasa'nın 44. maddesiyle eklenen "352/a" maddesinin itiraz konusu cümlesi şöyledir:
"Madde 352/a -Bu Kanun uyarınca hükmolunan cezalar tecil edilemez, hürriyeti bağlayıcı cezalar 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun'un 4 üncü maddesinde yazılı para cezasına ve tedbirlere çevrilemez."
IV- İLK İNCELEME :
Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü'nün 8. maddesi gereğince yapılan ilk inceleme toplantısında, başka bir husus üzerinde durulmadan esas yönünden karar verilmesi uygun bulunarak ilk inceleme raporu, itirazla ilgili dava dosyası, iptali istenen yasa kuralı ile Anayasa kuralları, bunların gerekçeleri ve ilgili diğer yasama belgeleri okunup incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
İtiraz konusu, İcra İflas Yasası'nın 352/a maddesindeki kural hakkında Anayasa'ya aykırılık savı ile daha önce Anayasa Mahkemesi'ne başvuruda bulunulmuş ve bu itiraz yerinde görülmiyerek 11.3.1986 günlü, Esas 1985/32, Karar 1986/9 sayılı karar ile esastan red edilmiş, Anayasa Mahkemesi'nin bu kararı da 9.5.1986 günlü, 19102 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanmıştır.
Anayasa'nın 152. maddesinin ve 2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun'un 28. maddesinin son fıkralarında, Anayasa Mahkemesi'nin işin esasına girerek verdiği red kararının Resmî Gazete'de yayımlanmasından sonra on yıl geçmedikçe aynı yasa hükmünün Anayasa'ya aykırılığı savıyla yeniden başvuruda bulunulamayacağı öngörülmektedir.
Aynı kural hakkında yeni bir başvurunun yapılabilmesi için, önceki kararın Resmî Gazete'de yayımlandığı 9.5.1986 gününden itibaren geçmesi zorunlu on yıllık süre henüz geçmemiştir. On yıl geçmeden aynı kural hakkında Anayasa'ya uygunluk denetiminin yapılması olanaksızdır. Bu nedenle Mahkeme'nin, itiraz başvurusunun yetkisizlik nedeniyle reddine karar verilmelidir.
V- SONUÇ :
İtiraz konusu kuralın iptali istemi, daha önce Anayasa Mahkemesi'nin 9.5.1986 günlü, 19102 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan 11.3.1986 günlü, Esas 1985/32, Karar 1986/9 sayılı kararıyla işin esasına girilerek reddedilmiş olduğundan, Anayasa'nın 152. maddesinin son fıkrası ile 2949 sayılı Yasa'nın 28. maddesinin son fıkrası gereğince başvuran mahkemenin yetkisizliği nedeniyle itirazın REDDİNE,
4.7.1994 gününde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.
Başkan
Yekta Güngör ÖZDEN
Başkanvekili
Güven DİNÇER
Üye
Yılmaz ALİEFENDİOĞLU
Selçuk TÜZÜN
Ahmet N. SEZER
Haşim KILIÇ
Yalçın ACARGÜN
Mustafa BUMİN
Sacit ADALI
Ali HÜNER
Lütfi F. TUNCEL
