ANAYASA MAHKEMESİ KARARI
Esas Sayısı : 1963/64
Karar Sayısı : 1964/22
Karar Tarihi : 17/3/1964
DÂVACI :Adalet Partisi Türkiye Büyük Millet Meclisi Gurubu.
DÂVANIN KONUSU: 1110 sayılı memnu mıntakalar kanununun 1. maddesinin A. fıkrasındaki taşınmaz mal verilmek suretiyle idareyi kamulaştırmaya yetkili kılan hükmün Anayasanın 38. maddesine aykırı olduğundan iptaline karar verilmesi istenmiştir.
İNCELEME : Anayasa Mahkemesi İçtüzüğünün 15. maddesi gereğince 4.3.1963 gününde yapılan ilk incelemede dilekçede imzaları bulunan Cahit Okurer ve Ali Naili Erdem’in Grup Başkanı ve Başkan Vekili olduklarına dair onanlı belgenin 15 gün içinde gönderilmesi için yapılan tebligat üzerine istenilen belgelerin süresi içinde verildiği anlaşılmakla işin esasının incelenmesine oybirliği ile karar verilerek düzenlenen rapor okunduktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
İptal dâvasının, 1110 sayılı kanunun 4944 sayılı kanunla değişik 1. maddesinin A bendinde yer alan ( .. veya buradan çıkacaklara mübadeleten gayrimenkul mal verilir.) şeklindeki hükme münhasır olduğu, üyelerden Şemsettin Akçoğlu, Şeref Hocaoğlu, Celâlettin Kuralmen ve Muhittin Gürün’ün dâva, söz konusu A fıkrasının tümündeki Anayasaya aykırı hükümlerin iptali istemiyle açılmış olduğundan incelemenin fıkranın bütün hükümleri üzerinde yapılması gerektiği yolundaki muhalefetleriyle ve oyçokluğu ile kararlaştırılmış ve yapılan inceleme sonunda dâvaya konu teşkil eden hükmün, mahkememizin 17.3.1964 günlü ve 1963/133 sayılı kararı ile iptal edilmiş olduğu anlaşılmıştır.
SONUÇ : Bu sebeple konusu kalmayan dâva hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına 17.3.1964 gününde oybirliği ile karar verildi.
Başkan
Sünuhi ARSAN
Başkan Vekili
Lütfi AKADLI
Üye
Rifat GÖKSU
İ. Hakkı ÜLKMEN
Şemsettin AKÇOĞLU
İbrahim SENİL
İhsan KEÇECİOĞLU
A.Şeref HOCAOĞLU
Salim BAŞOL
Celâlettin KURALMEN
Hakkı KETENOĞLU
Fazıl ULUOCAK
Muhittin GÜRÜN
Lütfi ÖMERBAŞ
Ekrem TÜZEMEN
MUHALEFET ŞERHİ
Dâva, 1100 Sayılı Kanunun birinci maddesinin A fıkrasının iptali talebi ile açılmıştır. Tetkikatın, dâvacının isteğine göre, fıkranın tümü üzerinde yapılması gerekir. İleri sürülen gerekçeye dayanılarak fıkranın bazı hükümleri inceleme dışında bırakılamaz.
22.4.1962 tarihli ve 44 Sayılı Kanunun 28. maddesi gereğince mahkememiz, ileri sürülen gerekçelerle değil – istekte bağlı kalmak kaydiyle başka gerekçelerle de karar verebilecektir.
Şu halde, dâvacının dayandığı gerekçeler dâvanın sınırını daraltamaz.
A fıkrasının yalnız bir ibaresini inceleme konusu yapılmasına bu sebeplerle muhalifiz.
