ANAYASA MAHKEMESİ KARARI

Esas Sayısı : 1963/15

Karar Sayısı : 1963/15

Karar Günü : 23.1.1963

İSTEMDE BULUNAN :Mustafa Karaşoğlu, İnebolu’nun Uluyol Köyü

İSTEMİN KONUSU :İstemde bulunan tarihsiz dilekçesinde: 24.12.1962 günlü gazetelerde çıkan (imam, hatip, müftüler cahildir, tarihte yeri kalmamıştır.) şeklindeki yazıları nefretle okuduğunu, Avrupa ve Amerika Milletlerinin dinlerine bağlı olduklarını, Milletin selâmeti bakımından dine ehemmiyet verilmesi ve din düşmanlığı yapılmaması gerektiğini, ayni zamanda Orman kanunu ve tatbikatından şikâyetle orman teşkilâtının hazineye gelir yerine zarar verdiğini, orman korumanın orman kırma, işletmenin iç etme şeklinde tatbik olduğunu, tapulu malların zorla vatandaşın elinden alındığını, Allah korkusu, milliyet duygusu kalmadığını, Yeni Anayasanın 10, 11, 12 ve 19 uncu maddelerinin hiç nazara itibare alınmadığını, 6831 sayılı kanunun muvakkat birinci maddesince Tarım Bakanlığından sorulan hususlara cevap verilmediğini, bu yüzden köylülerin yıllardır mahkemelerde sürünmekten kurtulamadığını, hukukçu üye olmadan yapılan tahditlerin hükümsüz sayılması icap ettiğini ileri sürerek antidemokratik 4785 sayılı kanunla 6831 sayılı kanunun geçici birinci maddesinin iptalini istemiştir.

Anayasa Mahkemesinin, İçtüzüğün 15 inci maddesi uyarınca 23.1.1963 gününde ilk inceleme için yaptığı toplantısında; işin, niteliği bakımından başka güne bırakılmasına lüzum görülmeyerek incelemeye devam edilmesine oybirliği ile karar verildikten sonra dilekçe ve rapor okundu. Gereği görüşülüp düşünüldü:

Anayasa Mahkemesinin Kanunların denetimi ile ilgili görev ve yetkileri Anayasanın 147 nci ve Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri hakkındaki 22.4.1962 gün ve 44 sayılı kanunun 20 nci maddelerinde açıkça gösterilmiş olup, dilekçedeki istemlerden Din konusuna ilişkin olan kısmının az yukarıda belirtilen kanun maddelerindeki konulardan hiç birisini kapsamamış olması sebebiyle sözü geçen 44 sayılı kanunun 42 nci maddesi hükmünce görev yönünden; 6831 sayılı Orman kanunun geçici 1 inci maddesinin iptaline ilişkin kısmının ise, dilekçe sahibinin, 44 sayılı kanunun 21 inci maddesiyle dâva açmaya yetkili kişilerden bulunmaması hasebiyle şahsi yetkisizliği bakımından reddedilmesi gereklidir.

SONUÇ : Yukarıda gösterilen sebeplerden ötürü dilekçenin reddine, işbu kararın dilekçe sahibine tebliğine 23.1.1963 gününde oy birliği ile karar verildi.