logo
Norm Denetimi Kararları Kullanıcı Kılavuzu

(AYM, E.2011/149, K.2012/187, 22/11/2012, § …)
Kararlar Bilgi Bankasında yayınlanan karar metni
editöryal düzeltmelere tabi tutulmuş olabilir.

ANAYASA MAHKEMESİ KARARI 

 

 

Esas Sayısı : 2011/149

Karar Sayısı : 2012/187

Karar Günü : 22.11.2012

R.G. Tarih-Sayı : 04.12.2013-28841 

 

İPTAL DAVASINI AÇANLAR : Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeleri Emine Ülker TARHAN ve Muharrem İNCE ile birlikte 117 milletvekili

İPTAL DAVASININ KONUSU : 26.9.2011 günlü, 655 sayılı Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname'nin;

A- İlk ve esas incelemelerinde, 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun'un 59. ve 60. maddeleri uyarınca Anayasa Mahkemesi Başkanı Haşim KILIÇ'ın reddine,

B- Tümünün ve ayrı ayrı tüm maddeleri ile eki (1) ve(2) sayılı cetveller ile (1) ve (2) sayılı listelerin,

C- 1- 17. maddesinin (2) numaralı fıkrasının,

2- 29. maddesinin (13) numaralı fıkrasının,

3- 37. maddesinin (2) numaralı fıkrasının (b) bendinin,

 4- 42. maddesinin;

a- (1) numaralı fıkrasının ''Tahsisle ilgili imar planları ve her türlü projeler Çevre ve Şehircilik Bakanlığınca tasdik edilir ve inşaat ruhsatları bu Bakanlık tarafından verilir.' biçimindeki son cümlesinin,

b- (2) numaralı fıkrasının,

5- Geçici 2.maddesinin (2), (3), (4), (6), (7), (8) ve (12) numaralı fıkralarının,

Anayasa'nın Başlangıç'ı ile 2., 6., 7., 8., 10., 11., 36., 87., 91., 123., 125., 127., 128. ve 163. maddelerine aykırılığı ileri sürülerek iptallerine ve yürürlüklerinin durdurulmasına karar verilmesi istemidir.

II- YASA METİNLERİ

A- İptali İstenen Kanun Hükmünde Kararname Kuralları

655 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin iptali istenen kuralları şöyledir:

 MADDE 1- (1) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin amacı; Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığının kuruluş, görev, yetki ve sorumluluklarını düzenlemektir.

MADDE 2- (1) Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığının görevleri şunlardır:

a) Ulaştırma, denizcilik, haberleşme ve posta iş ve hizmetlerinin geliştirilmesi, kurulması, kurdurulması, işletilmesi ve işlettirilmesi hususlarında, ilgili kurum ve kuruluşlarla koordinasyon içerisinde, milli politika, strateji ve hedefleri belirlemek ve uygulamak, gerektiğinde güncellemek.

b) Havacılık sanayi ve uzay teknolojilerinin geliştirilmesi, kurulması, kurdurulması, işletilmesi ve işlettirilmesi, havacılık sanayi ve uzay biliminin geliştirilmesi ile uzaya yönelik yeteneklerin kazanılması hususlarında, ilgili kurum ve kuruluşlarla koordinasyon içerisinde, milli havacılık sanayi ve uzay teknolojileri ile uzay politika, strateji ve hedeflerini belirlemek ve uygulamak, gerektiğinde güncellemek.

c) Uzaya ilişkin ulusal egemenlik kapsamındaki hakların kullanımına karar vermek, bu hakların yönetimi ve kullandırılmasına yönelik usul ve esasları belirlemek ve bu haklarla ilgili ulusal yükümlülüklerin gereklerini yerine getirmek.

ç) Ulaştırma ve denizcilik iş ve hizmetleriyle ilgili altyapı, şebeke, sistem ve hizmetleri ticari, ekonomik ve sosyal ihtiyaçlara, teknik gelişmelere uygun olarak planlamak, kurmak, kurdurmak, işletmek, işlettirmek ve geliştirmek.

d) Ulaştırma, denizcilik, haberleşme ve posta iş ve hizmetlerinin ekonomik, seri, elverişli, güvenli, kaliteli, çevreye kötü etkisi en az ve kamu yararını gözetecek tarzda serbest, adil ve sürdürülebilir bir rekabet ortamında sunulmasını sağlamak.

e) Evrensel hizmet politikalarını ilgili kanunların hükümleri dahilinde ülkenin sosyal, kültürel, ekonomik ve teknolojik şartlarına göre belirlemek, evrensel hizmetin yürütülmesini sağlayacak esasları tespit etmek, uygulanmasını takip etmek ve net maliyetiyle ilgili hesapları onaylamak.

f) Bilgi toplumu politika, hedef ve stratejileri çerçevesinde; ilgili kamu kurum ve kuruluşlarıyla gerekli işbirliği ve koordinasyonu sağlayarak e-Devlet hizmetlerinin kapsamı ve yürütülmesine ilişkin usul ve esasları belirlemek, bu hizmetlere ilişkin eylem planları yapmak, koordinasyon ve izleme faaliyetlerini yürütmek, gerekli düzenlemeleri yapmak ve bu kapsamda ilgili faaliyetleri koordine etmek.

g) Uydu ve hava araçları tasarım ve test merkezleri, uydu, fırlatma araç ve sistemleri, hava araçları, simülatörler, uzay platformları dahil havacılık sanayi, uzay teknolojileri ve uzayla ilgili her türlü ürün, teknoloji, sistem, araç ve gereçleri yapmak, yaptırmak, kurmak, kurdurmak, işletmek, işlettirmek, geliştirmek ile bunların yurtiçinde tasarımı, üretimi, entegrasyonu ve gerekli testlerinin yapılmasını sağlamak amacıyla plan, proje ve çalışmalar yapmak, bu amacın gerçekleşmesini uygun teşviklerle desteklemek, bu teşviklere ilişkin usul ve esasları belirlemek, bu hususlarda ilgili ticari, sanayi ve eğitim kuruluşları ile kamu kurum ve kuruluşları arasında gerekli işbirliği ve koordinasyonu sağlamak.

ğ) Ulaştırma, denizcilik, haberleşme, posta, havacılık ve uzay teknolojileri iş ve hizmetlerinin gerektirdiği uluslararası ilişkileri yürütmek, anlaşmalar yapmak ve bu alanlarda uluslararası mevzuatın gerektirmesi halinde mevzuat uyumunu sağlamak.

h) Mevzuatla Bakanlığa verilen diğer görev ve hizmetleri yapmak.

MADDE 3- (1) Bakanlık merkez ve taşra teşkilatından oluşur. Merkez teşkilatı ekli (I) sayılı cetvelde, taşra teşkilatı ekli (II) sayılı cetvelde gösterilmiştir.

MADDE 4- (1) Bakanlığın en üst amiri olan Bakan, Bakanlık icraatından ve emri altındakilerin faaliyet ve işlemlerinden Başbakana karşı sorumlu olup aşağıdaki görev, yetki ve sorumluluklara sahiptir:

a) Bakanlığı, Anayasaya, kanunlara, hükümet programına ve Bakanlar Kurulunca belirlenen politika ve stratejilere uygun olarak yönetmek.

b) Bakanlığın görev alanına giren konularda politika ve stratejiler geliştirmek, bunlara uygun olarak yıllık amaç ve hedefler oluşturmak, performans ölçütleri belirlemek, Bakanlık bütçesini hazırlamak, gerekli kanuni ve idari düzenleme çalışmalarını yapmak, belirlenen stratejiler, amaçlar ve performans ölçütleri doğrultusunda uygulamayı koordine etmek, izlemek ve değerlendirmek.

c) Bakanlık faaliyetlerini ve işlemlerini denetlemek, yönetim sistemlerini gözden geçirmek, teşkilat yapısı ve yönetim süreçlerinin etkinliğini gözetmek ve yönetimin geliştirilmesini sağlamak.

ç) Faaliyet alanına giren konularda diğer bakanlıklar ile kamu kurum ve kuruluşları arasında işbirliği ve koordinasyonu sağlamak.

MADDE 5- (1) Müsteşar, Bakandan sonra gelen en üst düzey kamu görevlisi olup Bakanlık hizmetlerini, Bakan adına ve onun emir ve yönlendirmesi doğrultusunda, mevzuat hükümlerine, Bakanlığın amaç ve politikaları ile stratejik planına uygun olarak düzenler ve yürütür. Bu amaçla, Bakanlık birimlerine gereken emirleri verir, bunların uygulanmasını gözetir ve sağlar. Müsteşar, bu hizmetlerin yürütülmesinden Bakana karşı sorumludur.

(2) Müsteşara yardımcı olmak üzere beş Müsteşar Yardımcısı görevlendirilebilir.

MADDE 6- (1) Bakanlığın hizmet birimleri şunlardır:

a) Karayolu Düzenleme Genel Müdürlüğü.

b) Demiryolu Düzenleme Genel Müdürlüğü.

c) Deniz ve İçsular Düzenleme Genel Müdürlüğü.

ç) Tehlikeli Mal ve Kombine Taşımacılık Düzenleme Genel Müdürlüğü.

d) Deniz Ticareti Genel Müdürlüğü.

e) Tersaneler ve Kıyı Yapıları Genel Müdürlüğü.

f) Haberleşme Genel Müdürlüğü.

g) Havacılık ve Uzay Teknolojileri Genel Müdürlüğü.

ğ) Altyapı Yatırımları Genel Müdürlüğü.

h) Dış İlişkiler ve Avrupa Birliği Genel Müdürlüğü.

ı) Denetim Hizmetleri Başkanlığı.

i) Strateji Geliştirme Başkanlığı.

j) Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Araştırmaları Merkezi Başkanlığı.

k) Hukuk Müşavirliği.

l) Döner Sermaye İşletme Dairesi Başkanlığı.

m) Personel ve Eğitim Dairesi Başkanlığı.

n) Bilgi İşlem Dairesi Başkanlığı.

o) Destek Hizmetleri Dairesi Başkanlığı.

ö) Basın ve Halkla İlişkiler Müşavirliği.

p) Özel Kalem Müdürlüğü.

MADDE 7- (1) Karayolu Düzenleme Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:

a) Karayolu ulaştırması faaliyetlerinin ticari, ekonomik, sosyal ihtiyaçlara ve teknik gelişmelere bağlı olarak ekonomik, seri, elverişli, güvenli, kaliteli, çevreye kötü etkisi en az ve kamu yararını gözetecek tarzda serbest, adil ve sürdürülebilir bir rekabet ortamında yapılmasını ve bu faaliyetlerin diğer ulaştırma türleriyle birlikte ve birbirlerini tamamlayıcı olarak hizmet vermesini sağlamak.

b) Karayolu taşımacılığı alanında taşımacı, organizatör, acente,komisyoncu, lojistik işletmecisi, terminal işletmecisi ve benzeri faaliyette bulunanların hizmet esasları, mali yeterlik ve mesleki saygınlık şartlarını belirlemek, bunları yetkilendirmek ve denetlemek.

c) Karayolu taşımacılığı alanında hizmet üretenler ile hizmetten yararlananların hak, yükümlülük ve sorumluluklarını belirlemek.

ç) Karayolu taşımacılığı alanında kamu hizmeti yükümlülüğüne ilişkin usul ve esasları belirlemek.

d) Karayolu taşımacılığı alanında taşımacı, organizatör, acente,komisyoncu, lojistik işletmecisi, terminal işletmecisi ve benzeri faaliyette bulunanlar ile şoförler başta olmak üzere bu işlerde çalışanların mesleki yeterlik şartlarını belirlemek, bununla ilgili eğitim vermek veya verdirmek, sınav yapmak veya yaptırmak ve bunları yetkilendirmek ve denetlemek.

e) Karayolu taşımacılık faaliyetlerinde kullanılan yük ve yolcu terminalleri ile benzeri yapıların asgari niteliklerini belirlemek ve bunları denetlemek.

f) Karayolu taşımacılık faaliyetlerinde kullanılan her türlü taşıtın cins, kapasite, sahiplik, yaş ve benzeri yönden asgari niteliklerini belirlemek.

g) Karayolu araçlarının dönemsel teknik muayenelerine ilişkin usul ve esaslar ile dönemsel teknik muayene yapacakların asgari niteliklerini belirlemek ve bunları yetkilendirmek ve denetlemek.

ğ) Karayolu ulaşımını geliştirmek ve serbest, adil, sürdürülebilir bir rekabet ortamı sağlamak amacıyla sınırlı olmak üzere; kullanımı ücrete tabi olan her çeşit karayolu, köprü ve tünel ücretleri, terminal kullanım ücretleri ile taşımacılık faaliyetlerine ilişkin gerektiğinde taban ve tavan ücret tespit etmek ve uygulamasını denetlemek.

h) Ulaştırmanın çevreye olumsuz etkilerinin giderilmesinde koordinasyonu sağlamak.

ı) Karayolu ulaştırma hizmetlerinin gerektirdiği uluslararası ilişkileri yürütmek, anlaşma ve karma komisyon çalışmaları yapmak.

i) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

MADDE 8- (1) Demiryolu Düzenleme Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:

a) Demiryolu ulaştırması faaliyetlerinin ticari, ekonomik, sosyal ihtiyaçlara ve teknik gelişmelere bağlı olarak ekonomik, seri, elverişli, güvenli, kaliteli, çevreye kötü etkisi en az ve kamu yararını gözetecek tarzda serbest, adil ve sürdürülebilir bir rekabet ortamında yapılmasını ve bu faaliyetlerin diğer ulaştırma türleriyle birlikte ve birbirlerini tamamlayıcı olarak hizmet vermesini sağlamak.

b) Demiryolu altyapı işletmecisi ve demiryolu tren işletmecileri ile demiryolu taşımacılığı alanında organizatör, acente,komisyoncu, gar veya istasyon işletmecisi ve benzeri faaliyette bulunanların hizmet esasları, mali yeterlik ve mesleki saygınlık şartlarını belirlemek, bunları yetkilendirmek ve denetlemek.

c) Demiryolu ulaştırması alanında hizmet üretenler ile hizmetten yararlananların hak, yükümlülük ve sorumluluklarını belirlemek.

ç) Demiryolu taşımacılığı alanında kamu hizmeti yükümlülüğüne ilişkin usul ve esasları belirlemek.

d) Demiryolu altyapı işletmecileri ve demiryolu tren işletmecileri ile demiryolu taşımacılığı alanında organizatör, acente, komisyoncu, gar veya istasyon işletmecisi ve benzeri faaliyette bulunanlar ile makinistler başta olmak üzere bu işlerde çalışanların mesleki yeterlik şartlarını belirlemek, bununla ilgili eğitim vermek veya verdirmek, sınav yapmak veya yaptırmak ve bunları yetkilendirmek ve denetlemek.

e) Her çeşit çeken ve çekilen demiryolu aracının tescilinin yapılması ve sicilinin tutulmasına ilişkin usul ve esasları belirlemek, bunların tescilini yapmak ve sicilini tutmak.

f) Demiryolu altyapısı ve çeken ve çekilen araçların kullanımı için asgari emniyet sınır ve şartlarını belirlemek ve bunları denetlemek.

g) Demiryolu altyapı işletmecileri ve demiryolu tren işletmecilerine ilgili emniyet belgelerini vermek veya verebilecekleri yetkilendirmek ve denetlemek.

ğ) Demiryolu altyapısı kullanımı, tahsisi, erişimi ve ücretlendirmeye ilişkin olarak demiryolu altyapı işletmecileriyle demiryolu tren işletmecileri arasında oluşan ihtilafların çözümüne yönelik karar almak.

h) Demiryolu taşımacılık faaliyetlerinde kullanılan yük ve yolcu garları veya istasyonları ile benzeri yapıların asgari niteliklerini belirlemek ve bunları denetlemek.

ı) Lojistik köy, merkez veya üslerin yer, kapasite ve benzeri niteliklerini belirleyerek planlamak, kurulmalarına ilişkin usul ve esasları belirlemek ve izin vermek, gerekli arazi tahsisi ile altyapıların kurulması hususunda ilgili kuruluşları koordine etmek ve uygulamasını takip etmek ve denetlemek.

i) Demiryolu tren işletmecilerince kullanılan her türlü çeken ve çekilen aracın cins, kapasite, sahiplik, yaş ve benzeri yönden asgari nitelikleri ile bunların dönemsel teknik muayenelerine ilişkin usul ve esasları belirlemek.

j) Demiryolu tren işletmecilerince kullanılan her türlü çeken ve çekilen aracın dönemsel teknik muayenesini yapacakların asgari niteliklerini belirlemek ve bunları yetkilendirmek ve denetlemek.

k) Demiryolu ulaşımını geliştirmek ve serbest, adil, sürdürülebilir bir rekabet ortamı sağlamak amacıyla sınırlı olmak üzere; demiryolu altyapı kullanım ücretleri ile taşımacılık faaliyetlerine ilişkin gerektiğinde taban ve tavan ücret tespit etmek ve uygulamasını denetlemek.

l) Demiryolu ulaştırma hizmetlerinin gerektirdiği uluslararası ilişkileri yürütmek, anlaşma ve karma komisyon çalışmaları yapmak.

m) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

MADDE 9- (1) Deniz ve İçsular Düzenleme Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:

a) Deniz ve içsular ulaştırması faaliyetlerinin ticari, ekonomik, sosyal ihtiyaçlara ve teknik gelişmelere bağlı olarak ekonomik, seri, elverişli, güvenli, kaliteli, çevreye kötü etkisi en az ve kamu yararını gözetecek tarzda serbest, adil ve sürdürülebilir bir rekabet ortamında yapılmasını ve bu faaliyetlerin diğer ulaştırma türleriyle birlikte ve birbirlerini tamamlayıcı olarak hizmet vermesini sağlamak.

b) Deniz ve içsular ulaştırması alanında liman, iskele veya kıyı yapısı işletmecisi ile gemi işletmecisi, organizatör, acente, komisyoncu ve benzeri faaliyette bulunanların hizmet esasları, mali yeterlik ve mesleki saygınlık şartlarını belirlemek, bunları yetkilendirmek ve denetlemek.

c) Deniz ve içsular ulaştırması alanında hizmet üretenler ile hizmetten yararlananların hak, yükümlülük ve sorumluluklarını belirlemek.

ç) Deniz ve içsular taşımacılığı alanında kamu hizmeti yükümlülüğüne ilişkin usul ve esasları belirlemek.

d) Deniz ve içsular ulaştırması alanında liman, iskele veya kıyı yapısı işletmecisi ile gemi işletmecisi, organizatör, acente, komisyoncu ve benzeri faaliyette bulunanlar ile gemi adamları başta olmak üzere bu işlerde çalışanların mesleki yeterlik şartlarını belirlemek, bununla ilgili eğitim vermek veya verdirmek, sınav yapmak veya yaptırmak ve bunları yetkilendirmek ve denetlemek.

e) Her çeşit gemi ve benzeri deniz ve içsu aracının tescilinin yapılması ve sicilinin tutulmasına ilişkin usul ve esasları belirlemek, bunların tescilini yapmak ve sicilini tutmak.

f) Gemi adamlarının sicilinin tutulmasına ilişkin usul ve esasları belirmek ve bunların sicilini tutmak.

g) Deniz ve içsular taşımacılığı alanında kullanılan her çeşit gemi ve benzeri deniz ve içsu araçlarının kullanımı için asgari emniyet sınır ve şartlarını belirlemek ve bunları denetlemek.

ğ) Denizde hareket imkânı bulunan ve ticari bir gayeye tahsis edilmiş olan, ancak tahsis edildiği gaye denizde seyrüseferi gerektirmeyen gemi ve benzeri deniz araçlarının kullanımı için asgari emniyet sınır ve şartlarını belirlemek ve bunları denetlemek.

h) Deniz ve içsular taşımacılığı alanında kullanılan her çeşit gemi ve benzeri deniz ve içsu araçlarına ilgili emniyet belgelerini vermek veya verebilecekleri yetkilendirmek ve denetlemek.

ı) Deniz ve içsular taşımacılık faaliyetlerinde kullanılan her türlü gemi ve benzeri deniz ve içsu araçlarının cins, kapasite, sahiplik, yaş ve benzeri yönden asgari nitelikleri ile bunların dönemsel teknik muayeneleri ile denize ve yola elverişlilik izinlerine ilişkin usul ve esasları belirlemek.

i) Deniz ve içsular taşımacılık faaliyetlerinde kullanılan her türlü gemi ve benzeri deniz ve içsu aracının dönemsel teknik muayenesini yapacaklar ile denize ve yola elverişlilik izin belgelerini vereceklerin asgari niteliklerini belirlemek ve bunları yetkilendirmek ve denetlemek.

j) Gemilerin ve diğer deniz araçlarının ulusal ve uluslararası sularda kendi aralarında veya kara tesisleriyle yaptıkları tehlike sinyalleri dahil her türlü haberleşmelerin takibini yapmak üzere gerekli teknik altyapıyı kurmak, kurdurmak, işletmek, işlettirmek ve denetimlerini yapmak, bu hizmete ilişkin usul ve esasları belirlemek.

k) Türk kıyılarında faaliyet gösteren liman, iskele ve benzeri kıyı yapılarına yanaşacak gemiler ile Türk boğazlarını kullanacak gemilere verilecek kılavuzluk ve römorkaj hizmetlerine ilişkin usul ve esasları belirlemek, bu hizmetleri vermek veya verebilecekleri yetkilendirmek ve denetlemek.

l) Türk kıyılarında meydana gelen ve her türlü gemi ve benzeri deniz araçlarının karıştığı kazalarla ilgili tahlisiye, kurtarma ve yardım ile acil durum müdahalesi faaliyetlerine ilişkin usul ve esasları belirlemek, bu hizmetleri vermek veya verebilecekleri yetkilendirmek ve denetlemek.

m) Türk karasuları ve içsularında seyreden veya faaliyet gösteren her türlü gemi ve benzeri deniz araçlarından kaynaklanacak deniz kirlenmesinin önlenmesine ilişkin usul ve esasları belirlemek ve bunları denetlemek.

n) Deniz seyrüsefer faaliyetleri için gerekli her türlü harita, kitap ve benzeri neşriyat ile bildirim hizmetlerini yapmak veya yaptırmak.

o) Her türlü amatör denizcilik faaliyetine ilişkin usul ve esasları belirlemek, bu faaliyetleri yapacakları yetkilendirmek ve denetlemek.

ö) Deniz ve içsular ulaşımını geliştirmek ve serbest, adil, sürdürülebilir bir rekabet ortamı sağlamak amacıyla sınırlı olmak üzere; liman, iskele ve kıyı yapılarının kullanım ücretleri ile taşımacılık faaliyetlerine ilişkin gerektiğinde taban ve tavan ücret tespit etmek ve uygulamasını denetlemek.

p) Her türlü deniz ve içsu aracının deniz ve içsuları kirletmesini önleyecek tedbirleri almak, buamaçla gerekli izlemeleri ve denetimleri yapmak, bu konuda diğer kuruluşlarla işbirliğini sağlamak.

r) Deniz ve içsular ulaştırma hizmetlerinin gerektirdiği uluslararası ilişkileri yürütmek, anlaşma ve karma komisyon çalışmaları yapmak.

s) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

MADDE 10- (1) Tehlikeli Mal ve Kombine Taşımacılık Düzenleme Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:

a) Karayolu, demiryolu, havayolu ve denizyoluyla yapılacak tehlikeli mal taşımacılığı faaliyetlerinin uluslararası sözleşmeler, standartlar ve mevzuata uygun olarak ekonomik, seri, elverişli, güvenli, kaliteli, çevreye kötü etkisi en az ve kamu yararını gözetecek tarzda serbest, adil ve sürdürülebilir bir rekabet ortamında yapılmasını ve bu faaliyetlerin diğer taşımacılık faaliyetleriyle uyumlu olarak hizmet vermesini sağlamak.

b) Kombine taşımacılık faaliyetlerinin ticari, ekonomik, sosyal ihtiyaçlara ve teknik gelişmelere bağlı olarak ekonomik, seri, elverişli, güvenli, çevreye kötü etkisi en az ve kamu yararını gözetecek tarzda serbest, adil ve sürdürülebilir bir rekabet ortamında yapılmasını sağlamak.

c) Tehlikeli mal taşımacılığı alanında hizmet üretenler ile hizmetten yararlananların hak, yükümlülük ve sorumluluklarını belirlemek.

ç) Kombine taşımacılık alanında hizmet üretenler ile hizmetten yararlananların hak, yükümlülük ve sorumluluklarını belirlemek.

d) Tehlikeli mal taşımacılığı alanında faaliyette bulunanlar ile şoförler, makinistler, hava ve deniz araçlarının ilgili personeli başta olmak üzere bu işlerde çalışanların mesleki yeterlik şartlarını belirlemek, bununla ilgili eğitim vermek veya verdirmek, sınav yapmak veya yaptırmak ve bunları yetkilendirmek ve denetlemek.

e) Tehlikeli mal taşımacılığı alanında kullanılan terminal, depolama tesisi ile benzeri yapıların asgari niteliklerini belirlemek ve bunları denetlemek.

f) Tehlikeli mal taşımacılığı alanında kullanılan her türlü karayolu, demiryolu, havayolu ve denizyolu taşıtının cins, kapasite, sahiplik, yaş ve benzeri yönden asgari nitelikleri ile bunların dönemsel teknik muayenelerine ilişkin usul ve esasları belirlemek.

g) Tehlikeli mal taşımacılığı alanında kullanılan her türlü karayolu, demiryolu, havayolu ve denizyolu taşıtının dönemsel teknik muayenesini yapacakların asgari niteliklerini belirlemek ve bunları yetkilendirmek ve denetlemek.

ğ) Tehlikeli mal taşımacılığı ve kombine taşımacılık faaliyetlerinin gerektirdiği uluslararası ilişkileri yürütmek, anlaşma ve karma komisyon çalışmaları yapmak.

h) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

MADDE 11- (1) Deniz Ticareti Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:

a) Milli denizcilik ve deniz ticaretine ilişkin politika, strateji, hedef ve uygulama usul ve esaslarını hazırlamak.

b) Türk deniz ticaret ve turizm filosunun gelişmesi, yenilenmesi, pazar payının büyümesi ve milletlerarası rekabet gücü kazanması için gerekli tedbirleri almak.

c) Dünyadaki deniz ve içsu taşımacılığı ile ticaret filosu hakkındaki istatistikleri takip etmek, gelişme eğilimlerini izleyerek raporlamak, bu çerçevede Türk deniz ticaret filosu için strateji ve kısa, orta ve uzun vadeli plan hazırlamak ve uygulamak.

ç) Ülkenin deniz ve içsularındaki limanlar, iskeleler ve benzeri kıyı yapıları ile Türk boğazlarındaki deniz trafiğinin istatistiklerini tutmak, değerlendirmek ve yayımlamak.

d) Yukarıdaki bentlerdeki hükümler çerçevesinde ülkenin ihtiyaç duyacağı yeni limanlar, iskeleler ve benzeri kıyı yapılarının yer, kapasite ve diğer nitelikleri hakkında raporlar hazırlamak veya hazırlatmak.

e) Gemi kiralamalarında Türk ve yabancı bayrak çekilmesine ilişkin talepleri değerlendirmek ve ilgili mevzuatı uyarınca izin vermek.

f) Tarifeli deniz taşımacılığının usul ve esaslarını belirlemek, tarifeli deniz taşımacılığı yapanları yetkilendirmek ve denetlemek.

g) Deniz sigortacılığının gelişmesine ve etkin bir şekilde işlemesine yönelik tedbir almak, ilgili kurum ve kuruluşlarla gerekli koordinasyonu sağlamak. 

ğ) Denizde hareket imkânı bulunan ve ticari bir gayeye tahsis edilmiş olan, ancak tahsis edildiği gaye denizde seyrüseferi gerektirmeyen gemi ve benzeri deniz araçlarının tescilinin yapılması ve sicilinin tutulmasına ilişkin usul ve esaslarını belirlemek, bunların tescilini yapmak ve sicilini tutmak.

h) İhracat, ithalat, üçüncü ülke ve transit taşımalardan Türk deniz ticaret filosunun ve limanlarının daha fazla pay almasını sağlamak için gerekli tedbirleri almak, ilgili kurum ve kuruluşları koordine etmek.

ı) Deniz taşımacılığı ve ticaretini olumsuz etkileyen insan kaçakçılığı, korsanlık ve benzeri her türlü suç ve faaliyetlerin önlenmesine yönelik çalışma yapmak, tedbir almak, böyle bir olayın gerçekleşmesi halinde ilgili kuruluşları koordine etmek.

i) Her türlü gemi ve benzeri deniz araçlarının alımı, satımı ve kiralanmasıyla ilgili usul ve esasları belirlemek.

j) Deniz ticaretinin gerektirdiği her türlü gözetim hizmetlerine ilişkin usul ve esasları belirlemek, bu hizmeti yapacakları yetkilendirmek ve denetlemek.

k) Taşımacılık türleri arasında geçişi kolaylaştırmak ve birden fazla taşımacılık türünün bir arada kullanıldığı kombine taşımacılığı desteklemek ve geliştirmek.

l) Deniz hukuku ve deniz ticaretinin gerektirdiği uluslararası ilişkileri yürütmek, anlaşma ve karma komisyon çalışmaları yapmak.

m) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

MADDE 12- (1) Tersaneler ve Kıyı Yapıları Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:

a) Çevrenin, denizin ve kıyı şeridinin korunması ilkesini gözeterek; tersaneler ile gemi geri dönüşüm tesisleri ve liman, iskele ve benzeri kıyı yapıları, kıyı yapılarıyla irtibatlı boru, kablo, kanal ve benzeri yapıların yer, kapasite ve benzeri niteliklerini belirleyerek planlamak, kurulmalarına ilişkin usul ve esasları belirlemek ve izin vermek, gerekli arazi tahsisi ile altyapıların kurulması hususunda ilgili kuruluşları koordine etmek, uygulamasını takip etmek ve denetlemek.

b) Tersaneler ile gemi geri dönüşüm tesisleri ve liman, iskele ve benzeri kıyı yapıları, kıyı yapılarıyla irtibatlı boru, kablo, kanal ve benzeri yapıların kapasitelerinin artırılmasına veya modernizasyonuna yönelik tevsi yatırımlarına izin vermek ve denetlemek.

c) Tersaneler ile gemi geri dönüşüm tesislerinin modern üretim, yönetim ve pazarlama yapmasını sağlayacak tedbirleri almak, uygulamasını takip etmek ve ilgili kuruluşlarla koordinasyonu sağlamak.

ç) Gemi ve diğer deniz araçlarının yapımı, bakımı, onarımı, donatımı, geri dönüşümü ve yan sanayinin gelişmesi için gerekli tedbirleri almak.

d) Tersaneler ile gemi ve diğer deniz araçlarının projelerini incelemek, incelettirmek, onaylamak, yapımına izin vermek, projelere uygunluk bakımından denetlemek ve belgelendirmek.

e) Tersane ve gemi geri dönüşüm tesislerinde çalışanların mesleki yeterlik şartlarını belirlemek.

f) Gemiler ile diğer deniz araçlarında kullanılan can kurtarma, emniyet, tahmil, tahliye ekipmanları ve benzeri teçhizat ve malzemenin asgari niteliklerini belirlemek ve uygulanmasını sağlamak.

g) Ulusal ve yabancı klas kuruluşlarıyla işbirliği yapmak, gerektiğinde bunları yetkilendirmek ve denetlemek.

ğ) Tersaneler ile gemi ve diğer deniz araçlarının yapım, bakım, onarım, donatım, geri dönüşüm tesislerinin çalışma usul ve esasları ile asgari güvenlik şartlarını belirlemek ve denetlemek.

h) Gemi ve diğer deniz araçları sanayisinin gelişmesine ve teşvikine yönelik tedbirler almak ve bu hususta ilgili kuruluşlarla gerekli koordinasyonu sağlamak.

ı) Tersaneler ile gemi ve diğer deniz araçları yapımı, bakımı, onarımı, donatımı ve geri dönüşümü ve liman, iskele ve benzeri kıyı yapısı işletmecilik faaliyetlerinin gerektirdiği uluslararası ilişkileri yürütmek, anlaşma ve karma komisyon çalışmaları yapmak.

i) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

MADDE 13- (1) Haberleşme Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:

a) Haberleşme ve posta hizmetleri ve bunlarla ilgili evrensel hizmetler ile acil durum haberleşmesine yönelik politika, strateji ve hedefleri belirlemek ve uygulanmasını takip etmek.

b) Haberleşme ve posta hizmetleriyle ilgili evrensel hizmetler ve acil durum haberleşmesine yönelik hizmet politikalarını ve yürütülme esaslarını belirlemek ve uygulanmasını takip etmek.

c) Haberleşme ve posta hizmetleriyle ilgili evrensel hizmetler ve acil durum haberleşmesine yönelik altyapı ve hizmetleri planlamak, kurmak, kurdurmak, işletmek, işlettirmek, geliştirmek ve bu alandaki farklı seçeneklerin birbirini tamamlayıcı şekilde yürütülmesini sağlayacak esasları belirlemek ve denetlemek.

ç) Bilgi toplumu politika, hedef ve stratejileri çerçevesinde; ilgili kamu kurum ve kuruluşlarıyla gerekli işbirliği ve koordinasyonu sağlayarak e-Devlet hizmetlerinin kapsamı ve yürütülmesine ilişkin usul ve esaslar ile bu hizmetlere ilişkin eylem planlarını hazırlamak, koordinasyon ve izleme faaliyetlerini yürütmek, gerekli düzenlemeleri hazırlamak ve bu kapsamda ilgili faaliyetleri koordine etmek.

d) Haberleşme ve posta hizmetleriyle ilgili evrensel hizmetleri karşılayacak evrensel hizmet yükümlüleri ile verilecek evrensel hizmetlerin net maliyetini belirlemek ve gerektiğinde bu amaçla hizmet satın almak.

e) Verilen evrensel hizmetlerle ilgili net maliyetin gerçekleşip gerçekleşmediğine dair evrensel hizmet yükümlülerini denetlemek ve evrensel hizmet yükümlülerine gerçekleşen net maliyeti ödemek.

f) Evrensel hizmet kapsamında sosyal açıdan korunmaya muhtaç kimselerin özel ihtiyaçlarını karşılamak için bu kimselere verilecek hizmetler ile bunların yürütülmesini sağlayacak usul ve esasları belirlemek.

g) Haberleşme ve posta sektöründe belirlenmiş standartların ülke genelinde kullanılmasını sağlamak.

ğ) Haberleşme ve posta hizmetlerini geliştirmek ve serbest, adil, sürdürülebilir bir rekabet ortamı sağlamak amacıyla sınırlı olmak üzere; bu hizmetlere ilişkin gerektiğinde taban ve tavan ücret tespit etmek ve uygulamasını denetlemek.

h) Sabit ve mobil haberleşme altyapısı veya şebekelerinde kullanılan her türlü kablo ve benzeri gerecin taşınmazlardan geçirilmesiyle ilgili geçiş hakkına ilişkin usul ve esaslar ile bunların taşınmazlardan geçirilmesi için uygulanacak ücret tarifelerini belirlemek ve denetlemek.

ı) Sabit ve mobil haberleşme altyapısı veya şebekelerinde kullanılan her türlü baz istasyonu, anten, kule, dalga kılavuzu, konteynır ve benzeri araç, gereç ve tesisatın kurulması, bunların taşınmazlar üzerine yerleştirilmesine ilişkin usul ve esaslar ile bunların taşınmazlar üzerine yerleştirilmesi için uygulanacak ücret tarifelerini belirlemek ve denetlemek.

i) Haberleşme, posta ve bunlarla ilgili evrensel hizmetlerin gerektirdiği uluslararası ilişkileri yürütmek, anlaşma ve karma komisyon çalışmaları yapmak.

j) 5/11/2008 tarihli ve 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunuyla Bakanlığa verilen görevleri yerine getirmek.

k) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

MADDE 14- (1) Havacılık ve Uzay Teknolojileri Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:

a) Havacılık sanayi ve uzay teknolojilerinin geliştirilmesi, kurulması, kurdurulması, işletilmesi ve işlettirilmesi, havacılık sanayi ve uzay biliminin geliştirilmesi ile uzaya yönelik yeteneklerin kazanılması hususlarında, ilgili kurum ve kuruluşlarla koordinasyon içerisinde, milli havacılık ve uzay teknolojileri ile uzay politika, strateji ve hedefleri hakkında teklif hazırlamak.

b) Uzaya ilişkin ulusal egemenlik kapsamındaki hakların kullanımı, bu hakların yönetimi ve kullandırılmasına yönelik usul ve esasları hazırlamak ve bu haklarla ilgili ulusal yükümlülüklerin gereklerinin yerine getirilmesine yönelik iş ve hizmetleri yapmak.

c) Belirlenen milli havacılık ve uzay teknolojileri ile uzay politika, strateji ve hedefleri doğrultusunda bir uygulama programı hazırlamak, bu programın gerçekleştirilmesi için gerekli faaliyetlerde bulunmak, bu amaçla ilgili kurum ve kuruluşlarla gerekli işbirliği ve koordinasyonu sağlamak.

ç) Uzay teknolojileri ve sistemleri ile havacılık sanayisine ilişkin düzenlemeler yapmak, standartlar belirlemek, kontrol, onay, sertifikasyon ve yetkilendirme hizmetlerini yürütmek.

d) Uydu ve hava araçları tasarım ve test merkezleri, uydu, fırlatma araç ve sistemleri, hava araçları, simülatörler, uzay platformları dahil uzay ve havacılıkla ilgili her türlü ürün, teknoloji, sistem, tesis, araç ve gereçleri yapmak, yaptırmak, kurmak, kurdurmak, işletmek, işlettirmek, geliştirmek ile bunların yurtiçinde tasarımı, üretimi, entegrasyonu ve gerekli testlerinin yapılmasını sağlamak amacıyla plan, proje ve çalışmalar yapmak veya yaptırmak, bu amacın gerçekleşmesini uygun teşviklerle desteklemek, bu teşviklere ilişkin usul ve esasları hazırlamak, bu hususlarda ilgili ticari, sanayi ve eğitim kuruluşları ile kamu kurum ve kuruluşları arasında gerekli işbirliği ve koordinasyon çalışmalarını yapmak.

e) Uzay ortamından ve teknolojilerinden yararlanarak insan sağlığının ve çevrenin korunmasına, doğal afetlerin önceden tespiti suretiyle hasarlarının azaltılmasına, doğal kaynakların değerlendirilmesine ve ülkenin kalkınmasına yönelik çalışmalar yapmak veya yaptırmak.

f) Olağanüstü hal, sıkıyönetim, seferberlik ve savaş hallerinde tüm uzay sistemlerinin ilgili kurum ve kuruluşlarla koordineli olarak kullanılmasını sağlamak.

g) Havacılık ve uzay bilim ve teknolojileri ve uygulamaları ile havacılık ve uzay hukuku, bunlarla ilgili finans, yönetim, pazarlama ve benzeri alanlarda çalışmalar yapmak veya yaptırmak.

ğ) Görev alanıyla ilgili hizmetlerin gerektirdiği uluslararası ilişkileri yürütmek, anlaşma ve karma komisyon çalışmaları yapmak.

h) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

MADDE 15- (1) Altyapı Yatırımları Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:

a) Devletçe yaptırılacak demiryolu altyapısı, limanlar, barınaklar, kıyı yapıları, hava meydanlarının plan ve projelerini hazırlamak veya hazırlatmak ve onaylamak.

b) (a) bendinde belirtilen ulaştırma altyapılarının inşaatını yapmak veya yaptırmak, yapımı tamamlananları ilgili kuruluşlara devretmek.

c) Kamu kurum ve kuruluşları, belediyeler, il özel idareleri, gerçek ve tüzel kişilerce yaptırılacak (a) bendinde yazılı ulaştırma altyapılarının proje ve şartnamelerini incelemek veya incelettirmek ve onaylamak.

ç) Kamu kurum ve kuruluşları, belediyeler, il özel idarelerinin metro ve şehir içi raylı ulaşım sistemi kurma taleplerini değerlendirmek ve uygun olanlarını Bakanlar Kurulunun iznine sunmak.

d) Kamu kurum ve kuruluşları, belediyeler ve il özel idareleri tarafından yaptırılacak metro ve şehir içi raylı ulaşım sistemlerinin proje ve şartnamelerini incelemek veya incelettirmek ve onaylamak.

e) (a) bendinde yazılı ulaştırma altyapıları ile metro ve şehir içi raylı ulaşım sistemlerinin standartlarını ve bunlarla ilgili birim fiyatları belirlemek.

f) Bakanlar Kurulunca yapımının üstlenilmesine karar verilen metro ve şehir içi raylı ulaşım sistemleri ve bunlarla ilgili tesislerin ilgili kuruluşlarla işbirliği yaparak plan, proje ve programlarını hazırlamak, hazırlatmak, incelemek, incelettirmek ve bunları yapmak veya yaptırmak.

g) Deniz altından ulaşımı ve haberleşmeyi sağlayıcı altyapı projelerini yapım ve işletim modelleri de geliştirerek planlamak, bu altyapılarla ilgili proje ve şartnameleri hazırlamak, hazırlatmak, incelemek, incelettirmek ve onaylamak, yapmak veya yaptırmak; yapımı tamamlananları ilgili kuruluşlara devretmek ve işletme esaslarını belirlemek.

ğ) Denizleri, gölleri, nehirleri birbirine bağlayarak suyolu işlevi görecek kanal ve benzeri altyapı projelerini yapım ve işletim modelleri de geliştirerek planlamak, bu altyapılarla ilgili proje ve şartnameleri hazırlamak, hazırlatmak, incelemek, incelettirmek ve onaylamak, yapmak veya yaptırmak; yapımı tamamlananları ilgili kuruluşlara devretmek ve işletme esaslarını belirlemek.

h) Denetim yapmak veya yaptırmak amacıyla gerekli her türlü fiziki ve teknik altyapı ve tesisleri kurmak, kurdurmak, işletmek, işlettirmek ve bunları denetlemek.

ı) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

(2) Birinci fıkranın (f) bendi kapsamındaki metro ve şehir içi raylı ulaşım sistemlerinin Bakanlıkça yapımının tamamlanmasından sonra, Bakanlık bağlı, ilgili veya ilişkili kuruluşları dışında bir kuruluşa mülkiyetinin maliyet bedeli üzerinden devri Hazine Müsteşarlığının uygun görüşü alınarak düzenlenecek protokoller ile gerçekleştirilir. Devralan kuruluş, merkezi yönetim bütçesinden karşılanan proje maliyetlerinin ifa edildiği tarihe kadar, devredilen projeden sağlanan tüm brüt gelirleri Hazine Müsteşarlığınca belirlenen hesaba aktarır. Bu hasılatın protokolle tespit edilen oran esas alınarak belirlenen tutarı, hesabın bulunduğu banka tarafından Hazine Müsteşarlığı hesaplarına aktarılır. Söz konusu oranı belirlemeye Bakanlar Kurulu yetkilidir. Devralan kuruluşun belediye bağlı idaresi, belediye bağlı idaresinin ve/veya belediyenin sermayesinin %50'sinden fazlasına sahip olduğu şirket olması halinde ve herhangi bir sebeple faaliyetlerinin sonlandırılması halinde, bu fıkra kapsamında ilgili kuruluş tarafından yerine getirilmesi gereken tüm yükümlülükler ilgili belediye tarafından üstlenilmiş sayılır.

MADDE 16- (1) Dış İlişkiler ve Avrupa Birliği Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:

a) Türkiye'nin ulaştırma, denizcilik, haberleşme, posta, havacılık ve uzay teknolojileriyle ilgili çok taraflı uluslararası anlaşmalara, sözleşmelere ve kuruluşlara katılmasına dair görüş hazırlamak.

b) Çevre, enerji, sera gazları ve iklim değişikliği konularında ulusal ve uluslararası kuruluş, platform, oluşum ve benzeri yapıların çalışmalarını izlemek, değerlendirmek, gerektiğinde bu çalışmalara katılarak Bakanlığı temsil etmek ve bu çalışmaların sonuçlarını Bakanlık ilgili hizmet birimleri ve kuruluşlarına bildirmek ve gereğini takip etmek.

c) Bakanlık hizmet birimleri ve kuruluşlarının yabancı ülkeler ve uluslararası kuruluşlarla ilgili olarak yapacağı çalışmalar, toplantılar, ziyaretler ve benzeri faaliyetlerin yürütülmesine yardım etmek, gerekli koordinasyonu sağlamak.

ç) Bakanlık makamının yabancı ülkeler, uluslararası kuruluşlar veya bunların mensubu olan kişilerle ilgili olarak yapacağı çalışmalar, toplantılar, ziyaretler ve benzeri faaliyetler için gerekli her türlü protokol işlerini ve programı hazırlamak, takip etmek ve yürütmek.

d) Bakanlık hizmet birimleri ve kuruluşlarının Avrupa Birliği ve Avrupa Birliğine uyum çalışmalarıyla ilgili olarak yapacağı çalışmalar, toplantılar, ziyaretler ve benzeri faaliyetlerin yürütülmesine yardım etmek ve gerekli koordinasyonu sağlamak.

e) Avrupa Birliği müktesebatı, uluslararası anlaşmalar ve ilgili diğer mevzuat çerçevesinde; ulaştırma operasyonel programını hazırlamak, ulaştırma operasyonel programı çerçevesinde desteklenecek yatırım ve faaliyetlere ilişkin projelerin seçimini, ihalesini ve sözleşmesini yapmak, yürütmek, kontrol ve izlemelerini gerçekleştirmek, gerçekleşen projelerin ödemelerini yapmak ve ilgili kurum ve kuruluşlara yürütülen proje ve faaliyetlerle ilgili bilgi, belge ve raporları vermek.

f) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

MADDE 17- (1) Denetim Hizmetleri Başkanlığının görevleri şunlardır:

a) Bakanlığın görev, hizmet ve amaçlarını daha iyi gerçekleştirmesi ile mevzuata, stratejik plan ve programlara uygun çalışmasını temin etmeye yönelik teklif hazırlamak.

b) Bakanlık ile Bakanlık kuruluşlarının her türlü faaliyet, iş ve işlemleriyle ilgili olarak inceleme ve soruşturma işlerini yürütmek.

c) Bakan tarafından belirlenen konularda araştırma ve incelemeler yapmak.

ç) Kanunlar ve Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

(2) Denetim Hizmetleri Başkanlığı ve Müfettişlerin çalışma usul ve esasları ile Müfettiş Yardımcılarının mesleğe alınmaları, yetiştirilmeleri, yarışma sınavı, tez hazırlama ve yeterlik sınavları ile diğer hususlar yönetmelikle düzenlenir.

MADDE 18- (1) Strateji Geliştirme Başkanlığının görevleri şunlardır:

a) 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanunu, 22/12/2005 tarihli ve 5436 sayılı Kanunun 15 inci maddesi ve diğer mevzuatla strateji geliştirme ve mali hizmetler birimlerine verilen görevleri yapmak.

b) Bakanlık ile Bakanlık kuruluşlarının koordinasyonunu sağlamak ve bu kuruluşların faaliyetlerini izlemek ve faaliyetlerinin stratejik planlarına ve hedeflerine uygun olarak yürütülmesi için gerekli çalışmaları yapmak.

c) Bakanlık hizmet birimleri ve kuruluşlarının görev alanlarıyla ilgili gerekli istatistikleri toplamak, değerlendirmek ve yayınlamak.

ç) Engellilerin ulaştırma ve haberleşme altyapılarını kolay kullanabilmeleri ve bu hizmetlerden yeterli seviyede yararlanabilmeleri için Bakanlık ilgili hizmet birimleri ve kuruluşlarıyla ortak çalışmalar yapmak ve koordinasyonu sağlamak.

d) Bakanlık kuruluşlarının ilgili mevzuat uyarınca onaylanması gereken hizmet ücret tarifelerine ilişkin iş ve işlemleri yapmak.

e) Bakanlık kuruluşlarının uyguladıkları ücret tarifeleriyle ilgili istatistikleri toplamak, incelemek ve hizmetin niteliğine ve ülkenin ekonomik şartlarına göre uyumlu ve tamamlayıcı bir ücret sisteminin kurulmasına yönelik olarak Bakanlık ilgili hizmet birimleri ve kuruluşlarıyla ortak çalışmalar yapmak.

f) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

MADDE 19- (1) Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Araştırmaları Merkezi Başkanlığının görevleri, Bakanlık ve Bakanlık kuruluşlarının görev ve hizmet alanlarıyla ilgili ve sınırlı olmak üzere, şunlardır:

a) Bakanlık ilgili hizmet birimleri ve kuruluşlarıyla işbirliği içerisinde araştırma ve geliştirme faaliyeti yapmak ve bu amaçla program hazırlamak ve uygulamak.

b) Bakanlık ilgili hizmet birimleri ve kuruluşlarıyla işbirliği içerisinde yerli, yabancı ve uluslararası araştırma ve geliştirme kuruluşlarına araştırma ve geliştirme faaliyeti yaptırmak ve bu amaçla program hazırlamak ve uygulamak.

c) Bakanlık ilgili hizmet birimleri ve kuruluşlarıyla işbirliği içerisinde yerli, yabancı ve uluslararası üniversitelere araştırma ve geliştirme faaliyeti yaptırmak ve bu amaçla program hazırlamak ve uygulamak.

ç) Yerli, yabancı ve uluslararası araştırma ve geliştirme kuruluşlarıyla uzman değişimini de içeren teknik ve bilimsel işbirliği protokolleri yapmak ve uygulamak.

d) Yerli, yabancı ve uluslararası eğitim ve düşünce kuruluşlarıyla uzman değişimini de içeren teknik ve bilimsel işbirliği protokolleri yapmak ve uygulamak.

e) Politika ve strateji belirlenmesine yönelik araştırmalar yapmak, yaptırmak ve veri tabanları oluşturmak.

f) Hizmet sunumunda yenilikçiliği esas alan projeler yapmak veya yaptırmak.

g) Gerektiğinde konuyla ilgili yerli ve yabancı kişi ve kuruluş temsilcilerinin katılımına açık olarak Bakanlık ve kuruluşları personeline mesleki, teknik ve bilimsel eğitim vermek veya verdirmek.

ğ) Gerektiğinde konuyla ilgili üçüncü kişilerin de katılımına açık olarak yerli ve yabancı kişi ve kuruluşlardan Bakanlık ve kuruluşlarının personeli için mesleki, teknik ve bilimsel eğitim hizmeti almak ve bu amaçla program hazırlamak ve uygulamak.

h) Bakanlıkça yürürlüğe konulan düzenlemelerin ilgili sektör ve piyasa ile genel ekonomiye etkilerini ölçmeye yönelik araştırma yapmak veya yaptırmak.

ı) Ülkemiz tecrübelerinin başta komşu ülkeler olmak üzere, işbirliği içinde olunan gelişmekte olan ülkelere aktarılmasına yönelik program hazırlamak ve uygulamak.

i) Komşu ve gelişmekte olan ülkelerin gelişme çabalarına yardımcı olmak amacıyla bu ülkelere yönelik eğitim, teknik yardım ve işbirliği programları hazırlamak ve uygulamak.

j) Her türlü memnuniyet araştırması, kamuoyu araştırması yapmak, yaptırmak ve sonuçlarını ilgili birimlerle paylaşarak gereğini takip etmek.

k) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

MADDE 20- (1) Hukuk Müşavirliğinin görevleri şunlardır:

a)Bakanlığın taraf olduğu adli ve idari davalarda, tahkim yargılamasında ve icra işlemlerinde Bakanlığı temsil etmek, dava ve icra işlemlerini takip etmek, anlaşmazlıkları önleyici hukuki tedbirleri zamanında almak.

b)Bakanlık hizmetleriyle ilgili olarak diğer kamu kurum ve kuruluşları tarafından hazırlanan mevzuat taslaklarını, Bakanlık birimleri tarafından düzenlenecek her türlü sözleşme ve şartname taslaklarını, Bakanlık ile üçüncü kişiler arasında çıkan her türlü uyuşmazlıklara ilişkin işleri ve Bakanlık birimlerince sorulacak diğer işleri inceleyip hukuki mütalaasını bildirmek.

c)Bakanlıkça hizmet satın alma yoluyla temsil ettirilen dava ve icra takiplerine ilişkin usul ve esasları belirlemek, bunları izlemek, koordine etmek ve denetlemek.

ç) Bakanlığın amaçlarını daha iyi gerçekleştirmek, mevzuata, plan ve programa uygun çalışmalarını temin etmek amacıyla gerekli hukuki teklifleri hazırlayıp Bakana sunmak.

d) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

(2)Birinci fıkrada belirtilen her türlü dava ve takip işleri ile diğer görevler Bakanlığın Hukuk Müşavirleri ve Avukatları aracılığıyla yerine getirilir. Gerekli hallerde dava ve takip işleri Hazine Avukatları aracılığıyla veya ihtiyaç duyulması halinde Bakanlıkça belirlenecek usul ve esaslar çerçevesinde 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale Kanununun 22 nci maddesinde öngörülen doğrudan temin usulüyle avukatlar veya avukatlık ortaklıklarıyla yapılacak avukatlık sözleşmeleri yoluyla yürütülür.

(3)Davalarda temsil yetkisi bulunan Hukuk Müşavirleri ve Avukatların bir listesi Bakanlıkça ilgili Cumhuriyet başsavcılıklarına ve bölge idare mahkemesi başkanlıklarına verilir. Bu listelerin birer nüshası, Cumhuriyet başsavcılığı tarafından adli yargı çevresinde, bölge idare mahkemesi başkanlığınca idari yargı çevresinde bulunan mahkemelere gönderilir. Yüksek mahkemeler ve bölge adliye mahkemesindeki duruşmalarda temsil yetkisini kullanacakların isimleri, ilgili mahkemelerin başsavcılıklarına veya başkanlıklarına bildirilir. Listede isimleri yer alan Hukuk Müşavirleri ve Avukatlar, baroya kayıt ve vekâletname ibrazı gerekmeksizin temsil yetkilerini kullanırlar. Temsil yetkisi sona erenlerin isimleri yukarıda yazılı mercilere derhal bildirilir.

(4)Bakanlık lehine sonuçlanan dava ve icra takipleri nedeniyle hükme bağlanarak karşı taraftan tahsil edilen vekâlet ücretlerinin Hukuk Müşavirleri ve Avukatlara dağıtımı hakkında, 2/2/1929 tarihli ve 1389 sayılı Devlet Davalarını İntaç Eden Avukat ve Saireye Verilecek Ücreti Vekâlet Hakkında Kanun hükümleri kıyas yoluyla uygulanır.

MADDE 21- (1) Döner Sermaye İşletme Dairesi Başkanlığının görevleri şunlardır:

a) Döner Sermaye İşletmesini idari ve mali yönden yönetmek.

b) Gerçek ve kamu kurum ve kuruluşları dahil tüzel kişilere; Bakanlıkça verilecek her türlü yetki belgesi, işletme ruhsatı, çalışma ruhsatı, lisans, imtiyaz hakkı belgesi, tahsis belgesi, tescil belgesi, izin belgesi, emniyet belgesi, taşıt belge ve kartları, geçiş belgeleri, yola elverişlilik sertifikası, denize elverişlilik sertifikası, gürültü sertifikası, her türlü mesleki yeterlik belgesi ve benzeri belgelerin basım işlerini yapmak veya yaptırmak, bunları ilgililere vermek üzere hizmet birimlerine dağıtmak ve ücretlerini tahsil etmek.

c) Bakanlık hizmet birimlerince ücretli olarak verilecek her türlü teknik test, kontrol, rapor ve benzeri hizmetler, araştırma ve geliştirme hizmetleri, denizdibi tarama hizmetleri, her türlü gemi sürvey ve denetim hizmetleri, müşavirlik hizmetleri ile mesleki ve teknik eğitim, kurs, seminer ve benzeri hizmetlerin ücretlerini tahsil etmek.

ç) 10/7/2003 tarihli ve 4925 sayılı Karayolu Taşıma Kanununun 33 üncü maddesinde belirtilen görevleri yapmak.

d) Bakanlığın görev alanına giren hizmetlerin yerine getirilmesi için gerektiğinde kiralama yapmak, mal ve hizmet satın almak.

e) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

(2) Döner sermaye işletmesinin gelirleri;

a) Birinci fıkrada sayılan faaliyetlerden elde edilen gelirlerden,

b) Kılavuzluk ve römorkörcülük hizmeti vermekte olan kamu kurumu ve özel kuruluşlarca elde edilen aylık gayrisafi hasılattan alınacak %6,5 oranında payın %50'sinden,

c) Bağış, yardım ve diğer gelirlerden,

oluşur.

(3) Kılavuzluk ve römorkörcülük hizmeti vermekte olan kamu kurumu ve özel kuruluşlarca elde edilen gayrisafi hasılattan yatırılacak pay, en geç tahsil edildiği ayı takip eden ayın sonuna kadar Bakanlık döner sermaye işletmesi muhasebe birimi hesaplarına yatırılır. Yatırılan miktarın %50'si takip eden ayın yirmisine kadar genel bütçeyegelir kaydedilmek üzere Bakanlık merkez muhasebe birimine aktarılır. Kılavuzluk ve römorkörcülük hizmeti vermekte olan kamu kurumu ve özel kuruluşlarca elde edilen aylık gayrisafi hasılattan alınacak payın %10'a kadar artırılmasına veya %3'e kadar indirilmesine Bakanlar Kurulu yetkilidir.

(4) Döner Sermaye İşletmesinin sermayesi 10.000.000 Türk Lirasıdır. Sermaye miktarını arttırmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.

(5) Döner Sermaye İşletmesinin diğer görevleri, gelirleri, giderleri, işleyişi, denetimi ile diğer hususlar Maliye Bakanlığının uygun görüşü üzerine Bakanlıkça yürürlüğe konulan yönetmelikle belirlenir.

MADDE 22- (1) Personel ve Eğitim Dairesi Başkanlığının görevleri şunlardır:

a) Bakanlığın insan gücünü; uzmanlık alanı, kadro, unvan, yaş ve benzeri yönlerden gerekli tedbirleri zamanında alarak planlamak ve geliştirmek.

b) Personelin başarısının ölçülmesine yönelik başarı ölçütlerinin oluşturulması konusunda çalışmalar yapmak. 

c) Personelin atama, nakil, terfi, emeklilik ve benzeri özlük iş ve işlemlerini yürütmek ve Bakanlık kuruluşlarının 23/4/1981 tarihli ve 2451 sayılı Bakanlıklar ve Bağlı Kuruluşlarda Atama Usulüne İlişkin Kanun kapsamına giren personelinin atama işlemlerini sonuçlandırmak.

ç) İşçi ve işveren ilişkileri konusunda Bakanlık hizmet birimleri ve kuruluşlarının çalışmalarını takip ve koordine etmek.

d) Hizmet öncesi ve hizmet içi eğitim planlamasını yapmak ve gerekli eğitimleri vermek veya verdirmek.

e) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

MADDE 23- (1) Bilgi İşlem Dairesi Başkanlığının görevleri şunlardır:

a) Bilgi teknolojileri, bilişim, bilgi işlem ve bilgi güvenliğiyle ilgili her türlü yatırım, iş, işlem ve hizmetleri yapmak veya yaptırmak ve bunları Bakanlık merkez ve taşra teşkilatının kullanımına sunmak.

b) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

MADDE 24- (1) Destek Hizmetleri Dairesi Başkanlığının görevleri şunlardır:

a) 5018 sayılı Kanun çerçevesinde; kiralama ve satınalma işlerini yürütmek, temizlik, aydınlatma, ısıtma, bakım, onarım, taşıma ve benzeri hizmetleri yapmak veya yaptırmak.

b) Genel evrak ve sosyal hizmetleri düzenlemek ve yürütmek.

c) Sivil savunma ve seferberlik hizmetlerini planlamak ve yürütmek.

ç) Sürekli ve geçici kurulların sekreterya hizmetlerini yapmak. 

d) Hizmet birimlerinin talep etmesi halinde; bunların faaliyet ve yürüttüğü projelerle ilgili olarak kamuoyu ve toplumu bilgilendirmeye yönelik yazılı ve görsel belge basmak veya bastırmak, yurtiçi tanıtım toplantıları, tören ve benzeri çalışmalar yapmak veya yaptırmak.

e) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

MADDE 25- (1) Basın ve Halkla İlişkiler Müşavirliğinin görevleri şunlardır:

a) Basın ve halkla ilişkilerle ilgili faaliyetleri hazırlamak, koordine etmek ve yürütmek.

b) 9/10/2003 tarihli ve 4982 sayılı Bilgi Edinme Hakkı Kanununa göre yapılacak bilgi edinme başvurularını etkin, süratli ve doğru bir şekilde sonuçlandırmak üzere gerekli tedbirleri almak.

c) Bakanlık makamının yurtiçindeki her türlü tören, konuşma, basın açıklaması, protokol ve benzeri işlerini düzenlemek ve yürütmek.

ç) Bakanlıkla ilgili medyada çıkan haberleri takip etmek.

d) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

MADDE 26- (1) Özel Kalem Müdürlüğünün görevleri şunlardır:

a) Bakanın resmi ve özel yazışmalarını yürütmek.

b) Bakanın kabul, davet, karşılama, ağırlama, uğurlama, milli ve dini bayramlarla ilgili hizmetlerini düzenlemek, yürütmek ve ilgili hizmet birimleri ve kuruluşlarla koordine etmek.

c) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

MADDE 27- (1) Bakanlıkta, özel önem ve öncelik taşıyan konularda Bakana yardımcı olmak üzere otuz Bakanlık Müşaviri atanabilir.

MADDE 28- (1) 7 ila 14 üncü maddelerde düzenlenen Bakanlık hizmet birimleri sorumluluk alanlarıyla ilgili olarak aşağıdaki görevleri de yerine getirirler:

a) Yürütülen faaliyetlerin çevreye uyumlu olmasını ve gelişmesini sağlamak.

b) Uluslararası mevzuatı takip etmek ve bunların gerektirmesi halinde mevzuat uyumu çalışması yapmak.

c) Ticari, ekonomik, teknik gelişmeler ve sosyal ihtiyaçları takip etmek ve bunlara bağlı olarak gerektiğinde yeni politikalar ve yürütülme esasları hakkında teklif hazırlamak.

ç) Verilecek yetki belgeleri ile diğer belge ve hizmetlerin ücret, süre, kapsam ve şekillerini belirlemek.

d) Gerekli idari düzenlemeleri hazırlamak.

e) Denetim yapmak veya yaptırmak amacıyla gerekli her türlü fiziki ve teknik altyapı ve tesisleri kurmak, kurdurmak, işletmek, işlettirmek ve bunları denetlemek.

(2) 7 ila 12 nci maddelerde düzenlenen Bakanlık hizmet birimleri sorumluluk alanlarıyla ilgili olarak hazırladıkları ve Resmi Gazetede yayımlanmak suretiyle yürürlüğe konulan Bakanlık idari düzenlemelerinde, bu düzenlemeleri ihlal edecek hizmet üretenler ile hizmetten yararlananlar için;

a) Hangi hallerde uygulanacağını açıkça belirtmek şartıyla; uyarma, geçici faaliyet durdurma ve yetki iptali şeklinde idari müeyyideler öngörmek ve ihlal edenlere belirlenen idari müeyyideleri uygulamakla görevli ve yetkilidirler.

b) Hangi hallerde uygulanacağını ve miktarını açıkça belirtmek şartıyla; 7 nci maddede yer alan hizmet birimi beşbin Türk Lirasına kadar, 8 inci ve 11 inci maddelerde yer alan hizmet birimleri ikiyüzellibin Türk Lirasına kadar, 12 nci maddede yer alan hizmet birimi beşyüzbin Türk Lirasına kadar, 9 uncu ve 10 uncu maddelerde yer alan hizmet birimleri ise beş milyon Türk Lirasına kadar idari para cezası uygulaması öngörmek ve ihlal edenlere belirlenen miktarda idari para cezası karar tutanağı düzenlemek veya düzenletmekle görevli ve yetkilidirler.

c) Hangi konularda ve ne şekilde yapılacağı ile sınırlarını açıkça belirtmek şartıyla; Emniyet Genel Müdürlüğü, Jandarma Genel Komutanlığı, Gümrük ve Ticaret Bakanlığının sınır kapılarındaki birimleri, belediyelerin denetim birimlerini de denetimle yetkilendirebilir ve bunlara mensup kamu personeli eliyle denetim yaptırabilir ve ihlal veya idari para cezası karar tutanağı düzenlettirebilirler.

MADDE 29- (1) Bakanlık, görev alanına giren konularla ilgili olarak çalışmalarda bulunmak, araştırma, inceleme ve değerlendirme yapmak üzere bakanlık, kurum ve kuruluş, sivil toplum kuruluşları temsilcileri ve konuyla ilgili uzmanların katılımıyla aşağıdaki sürekli kurulları oluşturur.

a) Kaza Araştırma ve İnceleme Kurulu.

b) Demiryolu Koordinasyon Kurulu.

c) Araştırma Merkezi İzleme ve Yönlendirme Kurulu.

ç) Şûra Düzenleme Kurulu.

d) İnternet Geliştirme Kurulu.

(2) Kaza Araştırma ve İnceleme Kurulunun görevleri şunlardır:

a) Ulaştırma alanında meydana gelen ciddi kazalarla ilgili araştırma, inceleme yapmak ve gerektiğinde bu araştırma ve incelemelere bağlı olarak ulaştırma altyapıları ve taşımacılık faaliyetlerinin emniyetinin iyileştirilmesi için teklif hazırlamak ve Bakana sunmak.

b) Bir ulaştırma türünde meydana gelen ve ulaştırma emniyet düzenlemeleri ve emniyet yönetimi bakımından belirgin bir etkiye sahip kaza ve olayları özel olarak araştırmak, incelemek ve bütün ulaştırma türlerini kapsayan emniyete ilişkin teklif hazırlamak ve Bakana sunmak.

c) Araştırma ve incelemesi yapılan kaza ve olayları raporlamak ve Bakana sunmak, gerektiğinde taraflara ve ilgili ulusal ve uluslararası kurum ve kuruluşlara göndermek.

ç) Araştırma ve incelemesi yapılan kaza ve olaylar hakkında yıllık istatistikler yayınlamak.

d) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

(3) Demiryolu Koordinasyon Kurulunun görevleri şunlardır:

a) Demiryolu altyapı işletmecileri, tren işletmecileri ve Demiryolu Düzenleme Genel Müdürlüğü arasında uyum ve işbirliğini sağlamak, bunun için gerekli kararları almak.

b) Demiryolu politikaları geliştirmek ve Bakana sunmak.

c) Demiryolu sektörünü izleyerek sürdürülebilir bir yapı kazanması için teklif hazırlamak ve Bakana sunmak.

ç) Demiryolu sektörü yatırım ihtiyacıyla ilgili çalışmalar yapmak ve Bakana sunmak.

d) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

(4) Araştırma Merkezi İzleme ve Yönlendirme Kurulunun görevleri, Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Araştırmaları Merkezi Başkanlığının faaliyetleriyle ilgili ve sınırlı olmak üzere, şunlardır:

a) Merkezin yürüteceği faaliyetleri değerlendirmek ve yönlendirmek.

b) Merkezin hazırlamış olduğu programları ve protokolleri değerlendirmek, yönlendirmek ve onaylamak. 

c) Onaylanan program ve protokolleri izlemek ve sonuçlarını değerlendirmek ve Bakana sunmak.

ç) Merkezin gerçekleşen faaliyetlerinin sonuçlarını değerlendirmek ve Bakana sunmak.

d) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

(5) Şûra Düzenleme Kurulunun görevleri şunlardır:

a) Ulaştırma, Denizcilik, Haberleşme, Havacılık ve Uzay Teknolojileri Şûrasını düzenlemek ve Şûranın amaç, kapsam ve programını belirlemek.

b) Şûrayla ilgili çalışma grupları oluşturmak, bunların çalışmalarını izlemek ve sonuçlandırmak.

c) Şûrayı gerçekleştirmek.

ç) Şûrayla ilgili raporları hazırlamak veya hazırlatmak.

d) Bakanın Şûrayla ilgili verdiği diğer görevleri yapmak.

(6) İnternet Geliştirme Kurulunun görevleri şunlardır:

a) İnternet ortamının ekonomik, ticari ve sosyal hayat ile bilim, eğitim ve kültür alanında etkin, yaygın, kolay erişilebilir olarak kullanımını teşvik edecek politika ve strateji önerileri hazırlamak ve Bakana sunmak.

b) Türk Kültürü, Türk Tarihi ve Türk Dünyasıyla ilgili bilgilerin internet ortamında daha fazla yer alması ve bunların tanıtılması hususunda çalışmalar yapmak, yaptırmak ve öneriler hazırlamak ve Bakana sunmak.

c) İnternet ortamının güvenli, serbest, özgür ve faydalı kullanımı ile katma değer üretmesine yönelik öneriler hazırlamak ve Bakana sunmak.

ç) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.

(7) Bakanlıkça teknik ve ekonomik gelişmelerin ortaya çıkardığı yeni ulaştırma, denizcilik, haberleşme, posta, evrensel hizmet, havacılık ve uzay teknolojileri iş, hizmet ve sistemleriyle ilgili olarak oluşturulacak politika ve stratejilerin tespitiyle ilgili çalışmalarda bulunmak, araştırma, inceleme ve değerlendirme yapmak üzere Bakanlık dışından bu alanlarda uzman kişiler ile faaliyet gösteren kuruluş temsilcilerinin katılımıyla görev süresi bir yılı geçmemek üzere geçici kurullar da oluşturabilir. Geçici kurulların görev süresi ihtiyaç halinde en fazla bir yıl ve bir kez uzatılabilir. Aynı anda en fazla iki adet geçici kurul çalıştırılabilir. Geçici kurullar, Bakanın doğrudan kendisinin belirlediği konularda verdiği görevleri yerine getirirler.

(8) Sürekli ve geçici kurulların üye sayısı yediyi geçemez.

(9) Sürekli ve geçici kurulların Bakanlık ve Bakanlık kuruluşları dışındaki kamu personeli olan üyelerine, 22/1/1990 tarihli ve 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararname hükümleri çerçevesinde kamu iktisadi teşebbüsleri yönetim kurulu üyelerine ödenen aylık ücretin %25'i, diğer üyelerine ise %50'si Bakanlıkça ödenir. Bir kişinin birden fazla sürekli veya geçici kurulda üyeliği bulunması halinde, bu kişiye sadece bir kurul üyeliği için bu ödeme yapılır.

(10) Sürekli ve geçici kurul üyelerinin kurul çalışmalarıyla ilgili olarak uçak, otobüs ve trenle yaptıkları seyahatlerin yol giderleri sunacakları bilet karşılığı kendilerine ayrıca ödenir.

(11) Sürekli ve geçici kurullar, çalışmalarıyla ilgili konularda ihtiyaç oluşması halinde araştırma, inceleme ve danışmanlık hizmetleriyle sınırlı olmak üzere Bakanlık Döner Sermaye İşletmesi vasıtasıyla hizmet alımı yapabilirler.

(12) Sürekli ve geçici kurullar tarafından yapılacak harcamalar ile kurul üyelerinin ücretleri bu amaçla Bakanlık Döner Sermaye İşletmesi bütçesine konulan ödenekten karşılanır.

 (13) Sürekli ve geçici kurul üyelerinin hangi hizmet birimi, kuruluş, kurum, üniversite, sivil toplum örgütü temsilcileri veya alanında uzman ve yetkin kişilerden oluşacağı, sahip olmaları gereken özellikler ile kurulların çalışma usul ve esasları yönetmelikle belirlenir. 

MADDE 30- (1) Bakanlık, görev alanına giren konularla ilgili olarak çalışmalarda bulunmak üzere diğer bakanlıklar, kamu kurum ve kuruluşları, meslek odaları, sivil toplum kuruluşları, özel sektör temsilcileri ve konuyla ilgili uzmanların katılımıyla çalışma grupları oluşturabilir.

(2) Hizmet birim amirleri, personel arasından rehberlik grupları oluşturabilir. Rehberlik grupları, hizmet birimi amiri tarafından belirlenecek personelin koordinasyonunda faaliyet gösterir.

MADDE 31- (1) Bakanlığın her kademedeki yöneticileri; görevlerini mevzuata, stratejik plan ve programlara, başarı ölçütlerine ve hizmet kalite standartlarına uygun olarak yürütmekten üst kademelere karşı sorumludur.

MADDE 32- (1) Bakan, Müsteşar ve her kademedeki Bakanlık yöneticileri sınırlarını açıkça belirtmek ve yazılı olmak şartıyla, yetkilerinden bir kısmını alt kademelere devredebilirler. Yetki devri, uygun araçlarla ilgililere duyurulur.

MADDE 33- (1) Bakanlık, görev ve hizmetleriyle ilgili konularda diğer bakanlıkların, kamu kurum ve kuruluşlarının uyacakları esasları; kaynak israfını önleyecek ve koordinasyonu sağlayacak tedbirleri içerecek şekilde ve mevzuata uygun olarak belirlemekle görevli ve yetkilidir.

(2) Bakanlık, diğer bakanlıkların görev ve hizmet alanına giren konulara ilişkin faaliyetlerinde ilgili bakanlıklara danışmakla ve gerekli işbirliği ve koordinasyonu sağlamakla sorumludur.

MADDE 34- (1) Bakanlık; görev, yetki ve sorumluluk alanına giren ve kanunla belirlenmiş konularda idari düzenlemeler yapabilir.

MADDE 35- (1) 2451 sayılı Kanunun eki cetvellerde sayılanlar dışında kalan memurların atamaları Bakan tarafından yapılır. Bakan bu yetkisini alt kademelere devredebilir.

MADDE 36- (1) Kadroların tespiti, ihdası, kullanımı ve iptali ile kadrolara ilişkin diğer hususlar 13/12/1983 tarihli ve 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararname hükümlerine göre düzenlenir.

MADDE 37- (1) Bakanlık görev alanına giren konularda çalıştırılmak üzere merkez teşkilatında Ulaştırma ve Haberleşme Uzmanı, Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzmanı, Ulaştırma ve Haberleşme Uzman Yardımcısı, Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzman Yardımcısı; merkez ve taşra teşkilatında ise Denizcilik Uzmanı ve Denizcilik Uzman Yardımcısı istihdam eder.

(2) Ulaştırma ve Haberleşme Uzman Yardımcılığı, Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzman Yardımcılığı ile Denizcilik Uzman Yardımcılığına atanabilmek için 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 48 inci maddesinde sayılan genel şartlara ek olarak aşağıdaki şartlar aranır:

a) En az dört yıllık eğitim veren yükseköğretim kurumlarının yönetmelikle belirlenen bölümlerinden ya da bunlara denkliği Yükseköğretim Kurulunca kabul edilen yurtiçi ve yurtdışındaki yükseköğretim kurumlarından mezun olmak.

b) Başarı seviyesi ve ölçüm tekniği yönetmelikle belirlenen yabancı dillerden en az birinde başarılı olmak.

c) Yapılacak yarışma sınavında başarılı olmak.

ç) Sınavın yapıldığı yılın Ocak ayının ilk günü itibarıyla otuzbeş yaşını doldurmamış olmak.

(3) Ulaştırma ve Haberleşme Uzman Yardımcılığı, Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzman Yardımcılığı ile Denizcilik Uzman Yardımcılığına atananlar, en az üç yıl fiilen çalışmak ve istihdam edildikleri birimlerce belirlenen konularda hazırlayacakları uzmanlık tezinin tez jürisi tarafından kabul edilmesi kaydıyla yapılacak yeterlik sınavına girme hakkını kazanırlar. Yeterlik sınavlarında başarılı olanlar Ulaştırma ve Haberleşme Uzmanı, Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzmanı ile Denizcilik Uzmanı kadrolarına atanırlar.

(4) Hazırladıkları uzmanlık tezi kabul edilmeyenler, yeterlik sınavında başarısız olanlar veya yeterlik sınavına girmeye hak kazandığı halde geçerli mazereti olmaksızın sınav hakkını kullanmayanlar Ulaştırma ve Haberleşme Uzman Yardımcılığı, Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzman Yardımcılığı ile Denizcilik Uzman Yardımcılığı unvanlarını kaybederler ve durumlarına uygun diğer kadrolara atanırlar.

(5) Ulaştırma ve Haberleşme Uzmanları, Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzmanları, Denizcilik Uzmanları ile Ulaştırma ve Haberleşme Uzman Yardımcıları, Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzman Yardımcıları, Denizcilik Uzman Yardımcılarının mesleğe alınmaları, yetiştirilmeleri, yarışma sınavı, tez hazırlama ve yeterlik sınavı ile diğer hususlar yönetmelikle düzenlenir.

MADDE 38- (1) Bakanlık personeli, mesleki bilgi ve tecrübelerini geliştirmek ve ihtisas yapmak üzere genel hükümlere göre yurtdışına gönderilebilir.

MADDE 39- (1) Bakanlıkta ve Karayolları Genel Müdürlüğünde 657 sayılı Kanuna ve anılan Kanunun 4 üncü maddesinin (B) fıkrasına tabi merkez ve taşra teşkilatlarında çalışan personele, Bakanlık döner sermaye işletmesi gelirlerinden, en yüksek Devlet memuru aylığının (ek gösterge dahil) %200'ünü geçmemek üzere personelin hizmet sınıfı, kadro unvanı, görevin sorumluluğu ve güçlüğü ve çalışma şartları dikkate alınarak Maliye Bakanlığının uygun görüşü üzerine Bakanlıkça tespit edilen miktarlarda aylık ek ödeme yapılır. Yapılacak ek ödemelerde 657 sayılı Kanunun aylıklara ilişkin hükümleri uygulanır ve bu ödemelerden damga vergisi hariç herhangi bir vergi veya diğer kesinti yapılmaz. Bu ödemeden yararlanan personele 27/6/1989 tarihli ve 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin ek 3 üncü maddesine göre ödeme yapılmaz.

(2) Birinci fıkrada belirtilen ödemeler için döner sermaye işletmesi gelirlerinin yetmemesi halinde noksan kalan miktar merkezi yönetim bütçesinden karşılanır.

MADDE 40- (1) Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu, her üç ayda bir giderlerinin karşılanmasından sonra kalan miktarın %20'sini, 5018 sayılı Kanun gereğince genel bütçeye yapılacak ödemeden önce takip eden ayın onbeşine kadar, 5809 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin birinci fıkrasının (i) bendi uyarınca araştırma ve geliştirme gelirleri olarak genel bütçeye gelir kaydedilmek üzere Bakanlığın merkez muhasebe birimi hesabına aktarır ve Bakanlığa bildirir. Aktarılan tutarlar karşılığında araştırma ve geliştirme faaliyetlerinin desteklenmesi amacıyla ilgili tertiplere ödenek kaydetmeye ve bu ödeneklerden yılı içerisinde harcanmayan tutarları ertesi yıl bütçesine devren ödenek kaydetmeye Bakan yetkilidir. Ödeneklerin kullanımına ilişkin usul ve esaslar Bakanlık tarafından belirlenir. Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu, elektronik haberleşme sektöründe öncelikli olarak desteklenmesini öngördüğü alanlara ilişkin görüşünü, her yıl 1 Eylül tarihine kadar bir rapor halinde Bakanlığa bildirir. Bakanlık, araştırma ve geliştirme faaliyetlerinin desteklenmesi kapsamında, gerekli gördüğü bilgileri her türlü kamu kurum ve kuruluşlarından istemeye yetkilidir. Kendilerinden bilgi istenen kurumlar bu bilgileri mümkün olan en kısa zamanda vermekle yükümlüdürler.

(2) Birinci fıkrada belirtilen araştırma ve geliştirme destekleri için ayrılan ödenekten havacılık ve uzay teknolojilerine ilişkin araştırma ve geliştirme destekleri de verilebilir.

(3) Destek verilecek araştırma ve geliştirme projelerinin değerlendirilmesi ve izlenmesinde görevlendirilecekuzmanların vasıfları ile bunlara yapılacak ödemelere ilişkin usul ve esaslar Maliye Bakanlığının görüşü alınarak Bakanlıkça hazırlanan yönetmelikle belirlenir.

(4) Bakan, genel bütçeye gelir kaydedilen tutarın %50'sini geçmemek kaydıyla, kaydedilen ödeneklerden harcanmayan tutarları 16/6/2005 tarihli ve 5369 sayılı Evrensel Hizmet Kanunu kapsamındaki hizmetlerde kullanmaya yetkilidir.

(5) Yanıltıcı belge vermek veya başka bir surette kendilerine haksız ödeme yapıldığı tespit edilenlere yapılan ödemeler, Bakanlığın bildirimi üzerine, ilgili vergi dairelerince 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uyarınca tahsil edilir.

MADDE 41- (1) Türk boğazlar bölgesinde ve diğer kıyılarımızda; gemiler, tankerler ve her türlü deniz aracı ile tersaneler ve kıyı tesislerinde meydana gelen yangın ve kaza halleri ile doğal afetlerde denizde seyir güvenliğini sağlamak ve çevre kirliliğini önlemek, bu hallerin karada sebep olabileceği yıkım ve zararları engellemek amacıyla deniz ulaştırması, liman ve tersane hizmetlerinin planlanmasına yönelik faaliyet gösteren tüm kamu kurum ve kuruluşları ile özel kuruluşların faaliyetlerinin düzenlenmesi, koordinasyonu, sevk ve idaresi, krize neden olan olayların başlangıcından neticelerinin ortadan kalktığının Bakanlıkça belirlenmesine kadar geçecek süre içerisinde, Bakanlığın görev ve yetkisindedir.

(2) Bakanlık, birinci fıkrada belirtilen görev ve yetki doğrultusunda, krizi yaratan olayların önlenmesi, ortadan kaldırılması veya kamu yararı ve milli menfaatlere uygun olarak sona erdirilmesi amacıyla; 29/5/2009 tarihli ve 5902 sayılı Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun hükümleri uyarınca acil durum yönetimine geçildiği hallerde, 5018 sayılı Kanun ve 4734 sayılı Kanun hükümlerine tabi olmaksızın eleman, malzeme ve her türlü kara, deniz ve hava aracını temin eder veya ettirir, alınacak mal ve hizmetlerin bedelini belirler, ödemeleri yapar veya yaptırır.

MADDE 42- (1) Türk boğazlar bölgesinde, can ve mal kaybı ile deniz ve çevre kirliliği yaratacak, kültür ve tabiat varlıklarına zarar verebilecek doğal afetlere ve deniz kazalarına karşı tedbir alınması, boğazlarda güvenli geçişin sağlanması için tesisler kurmak amacıyla, Bakanlar Kurulunca belirlenen yerlerdeki mülkiyeti Hazineye ait veya Devletin hüküm ve tasarruf altındaki taşınmazlar Maliye Bakanlığınca, Bakanlığın kullanımına tahsis edilir. Tahsisle ilgili imar planları ve her türlü projeler Çevre ve Şehircilik Bakanlığınca tasdik edilir ve inşaat ruhsatları bu Bakanlık tarafından verilir.

(2) Birinci fıkrada belirtilen tesis ve inşaatların projelendirilmesi ve yapımında 3/5/1985 tarihli ve 3194 sayılı İmar Kanunu, 18/11/1983 tarihli ve 2960 sayılı Boğaziçi Kanunu, 12/3/1982 tarihli ve 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanunu ve 17/2/2000 tarihli ve 4533 sayılı Gelibolu Yarımadası Tarihi Milli Parkı Kanunu hükümleri uygulanmaz.

(3) Bu madde kapsamındaki tahsis ve imar planlarının tasdikinden önce Kültür ve Turizm Bakanlığının uygun görüşü alınır.

MADDE 43- (1) Türk Uluslararası Gemi Siciline tescilli olanlar ve Milli Gemi Siciline tescili zorunlu olanlar dışındaki ticari veya özel kullanıma mahsus gemi, deniz ve içsu araçlarının malikleri veya işletenleri; söz konusu gemi, deniz ve içsu araçlarını bağlama kütüğüne kaydettirmek zorundadırlar.

(2) Bağlama kütüğüne kayda ilişkin usul ve esaslar ile yapılacak iş ve işlemlerin nasıl ve kimler tarafından yürütüleceği yönetmelikle belirlenir.

MADDE 44-(1) 9/4/1987 tarihli ve 3348 sayılı Ulaştırma Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ile 10/8/1993 tarihli ve 491 sayılı Denizcilik Müsteşarlığının Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname yürürlükten kaldırılmıştır.

(2) 13/12/1983 tarihli ve 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin Ulaştırma Bakanlığı ile Denizcilik Müsteşarlığına ait bölümleri çıkarılmış ve ekli (1) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvele Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı bölümü olarak eklenmiştir.

(3) 27/9/1984 tarihli ve 3046 sayılı Kanunun eki cetvelde yer alan '21. Ulaştırma Bakanlığı' ibaresi '21. Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı' şeklinde değiştirilmiştir.

(4) 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununa ekli (I) sayılı cetvelin 17 nci sırası 'Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı' şeklinde değiştirilmiş ve aynı cetvelin '41) Denizcilik Müsteşarlığı' sırası yürürlükten kaldırılmıştır.

(5) 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun;

a) 36 ncı maddesinin 'Ortak Hükümler' bölümünün (A) fıkrasının (11) numaralı bendine 'Ulaştırma ve Haberleşme Uzman Yardımcıları,' ibaresinden sonra gelmek üzere 'Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzman Yardımcıları,' ve 'Ulaştırma ve Haberleşme Uzmanlığına,' ibaresinden sonra gelmek üzere 'Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzmanlığına,' ibareleri eklenmiştir. 

b) 152 nci maddesinin 'II-Tazminatlar' kısmının 'A-Özel Hizmet Tazminatı' bölümünün (i) bendinde yer alan 'Ulaştırma ve Haberleşme Uzmanları,' ve 'Denizcilik Uzmanları,' ibareleri yürürlükten kaldırılmış ve anılan bölümün (h) bendine 'Sosyal Güvenlik Uzmanları,' ibaresinden sonra gelmek üzere 'Ulaştırma ve Haberleşme Uzmanları,', 'Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzmanları,' ve 'Denizcilik Uzmanları,' ibareleri eklenmiştir. 

c) Eki (I) sayılı Ek Gösterge Cetvelinin 'I-Genel İdare Hizmetleri Sınıfı' bölümünün;

1) (d) bendine 'Kalkınma Araştırmaları Merkezi Başkanı,' ibaresinden sonra gelmek üzere 'Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Araştırmaları Merkezi Başkanı,' ibaresi eklenmiştir.

2) (h) bendinde yer alan 'Ulaştırma ve Haberleşme Uzmanları,' ve 'Denizcilik Uzmanları,' ibareleri yürürlükten kaldırılmış ve anılan bölümün (g) bendine 'Sosyal Güvenlik Uzmanları,' ibaresinden sonra gelmek üzere 'Ulaştırma ve Haberleşme Uzmanları,', 'Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzmanları,' ve 'Denizcilik Uzmanları,' ibareleri eklenmiştir.

 (6) Mevzuatta;

a) 9/4/1987 tarihli ve 3348 sayılı Ulaştırma Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ile 10/8/1993 tarihli ve 491 sayılı Denizcilik Müsteşarlığının Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnameye yapılan atıflar bu Kanun Hükmünde Kararnameye,

b) Ulaştırma Bakanlığına ve Denizcilik Müsteşarlığına yapılan atıflar Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığına,

c) Ulaştırma Bakanına veya Denizcilik Müsteşarlığının bağlı olduğu Bakana yapılan atıflar Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanına,

ç) Ulaştırma Bakanlığı Müsteşarı ile Denizcilik Müsteşarına yapılan atıflar Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı Müsteşarına,

yapılmış sayılır.

GEÇİCİ MADDE 1- (1) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yayımı tarihinde Ulaştırma Bakanlığı ile Denizcilik Müsteşarlığının merkez ve taşra teşkilatına ait her türlü varlık, taşınır, araç, gereç, malzeme, demirbaş ve taşıtlar, borç ve alacaklar, yazılı ve elektronik ortamdaki kayıtlar ve diğer dokümanlar ile kadro ve pozisyonlarda bulunan personel, hiçbir işleme gerek kalmaksızın Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığına devredilmiş sayılır. Mülkiyeti Hazineye ait veya Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki taşınmazlardan Maliye Bakanlığınca Ulaştırma Bakanlığı ile Denizcilik Müsteşarlığına tahsis edilmiş taşınmazlar hiçbir işleme gerek kalmaksızın tahsis amacında kullanılmak üzere Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığına tahsis edilmiş sayılır.

(2) Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığının 2011 mali yılı harcamaları, 6091 sayılı 2011 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanununa istinaden Maliye Bakanlığınca yeni bir düzenleme yapılıncaya kadar, Ulaştırma Bakanlığı ve Denizcilik Müsteşarlığının 2011 yılı bütçesinde yer alan bütçe ödeneklerinden karşılanır.

(3) Ulaştırma Bakanlığı ile Denizcilik Müsteşarlığının bünyelerinde bulunan ve işletilen Döner Sermaye İşletmelerine ait her türlü varlık, taşınır ve taşınmaz, araç, gereç, malzeme, demirbaş ve taşıtlar, borç ve alacaklar, yazılı ve elektronik ortamdaki kayıtlar ve diğer dokümanlar ile kadro ve pozisyonlarda bulunan personel, mevcut kadro ve unvanlarıyla başkaca bir işleme gerek kalmaksızın bu Kanun Hükmünde Kararname ile kurulan Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı Döner Sermaye İşletmesine devredilir ve Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı Döner Sermaye İşletmesi olarak faaliyetlerine devam eder.

(4) Bakanlığın teşkilatlanması sebebiyle teşkilat, görev, personel, kadro, demirbaş devri ve benzeri hususlarda ortaya çıkabilecek sorunları gidermeye Bakan yetkilidir.

GEÇİCİ MADDE 2- (1) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yayımı tarihinde Denizcilik Müsteşarlığında; Gemi Sörvey Kurulu Uzmanı olarak görev yapan personel Bakanlık için ihdas edilmiş olan Gemi Sürvey Uzmanı kadrolarına, denetleme şefi ve denetleme memuru olarak görev yapan personel ise Bakanlık için ihdas edilmiş olan sırasıyla şef ve memur kadrolarına halen bulundukları kadro dereceleriyle başka bir işleme gerek kalmaksızın atanmış sayılırlar.

(2) Ulaştırma Bakanlığı merkez teşkilatında; Müsteşar, Müsteşar Yardımcısı, Kara Ulaştırması Genel Müdürü, Haberleşme Genel Müdürü, Teftiş Kurulu Başkanı, I. Hukuk Müşaviri, Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanı, Dış İlişkiler Dairesi Başkanı, İdari ve Mali İşler Dairesi Başkanı, Personel Dairesi Başkanı, Eğitim Dairesi Başkanı, Tarife ve Ticaret Dairesi Başkanı, Bağlı ve İlgili Kuruluşlar Dairesi Başkanı, Genel Müdür Yardımcısı, Basın ve Halkla İlişkiler Müşaviri, Daire Başkanı unvanlı kadrolarda bulunanlar ile taşra teşkilatında Bölge Müdürü unvanlı kadrolarda bulunanların görevleri bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yayımı tarihinde sona erer. Bu fıkra uyarınca görevleri sona erenler ekli (2) sayılı liste ile merkez teşkilatı için ihdas edilen Bakanlık Müşaviri kadrolarına halen bulundukları kadro dereceleriyle atanmış sayılırlar.

(3) Denizcilik Müsteşarlığı merkez teşkilatında; Müsteşar, Müsteşar Yardımcısı, Deniz Ulaştırması Genel Müdürü, Deniz Ticareti Genel Müdürü, Gemi İnşa ve Tersaneler Genel Müdürü, Teftiş Kurulu Başkanı, Deniz İşleri Başkanı, Strateji Geliştirme Dairesi Başkanı, Dış İlişkiler Dairesi Başkanı, Personel ve Eğitim Dairesi Başkanı, İdari ve Mali İşler Dairesi Başkanı, Muhabere ve Elektronik Dairesi Başkanı, Genel Müdür Yardımcısı, Müsteşarlık Müşaviri, Daire Başkanı unvanlı kadrolarda bulunanlar ile taşra teşkilatında Bölge Müdürü ve Gemi Sörvey Kurulu Başkanı unvanlı kadrolarda bulunanların görevleri bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yayımı tarihinde sona erer. Bu fıkra uyarınca görevleri sona erenler ekli (2) sayılı liste ile merkez teşkilatı için ihdas edilen Bakanlık Müşaviri kadrolarına halen bulundukları kadro dereceleriyle atanmış sayılırlar.

(4) İkinci ve üçüncü fıkralar uyarınca ihdas edilen Bakanlık Müşaviri kadroları, herhangi bir sebeple boşalması halinde hiçbir işleme gerek kalmaksızın iptal edilmiş sayılır. Bu şekilde atanan Bakanlık Müşavirleri, Bakanın uygun göreceği merkez veya taşra teşkilatına ait birimlerde çalıştırılabilir.

(5) Ulaştırma Bakanlığı merkez teşkilatında; APK Uzmanı ve Savunma Sekreteri unvanlı kadrolarda bulunanların görevleri bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yayımı tarihinde sona erer. Bu fıkra uyarınca görevleri sona erenler ekli (2) sayılı liste ile merkez teşkilatı için ihdas edilen Araştırmacı kadrolarına halen bulundukları kadro dereceleriyle atanmış sayılırlar.

(6) Ulaştırma Bakanlığı taşra teşkilatında; Bölge Müdür Yardımcısı unvanlı kadroda bulunanların görevleri bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yayımı tarihinde sona erer. Bu fıkra uyarınca görevleri sona erenler ekli (2) sayılı liste ile taşra teşkilatı için ihdas edilen Araştırmacı kadrolarına halen bulundukları kadro dereceleriyle atanmış sayılırlar.

(7) Denizcilik Müsteşarlığı taşra teşkilatında; Bölge Müdür Yardımcısı, Liman Başkanı unvanlı kadrolarda bulunanların görevleri bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yayımı tarihinde sona erer. Bu fıkra uyarınca görevleri sona erenler ekli (2) sayılı liste ile taşra teşkilatı için ihdas edilen Araştırmacı kadrolarına halen bulundukları kadro dereceleriyle atanmış sayılırlar.

(8) Beşinci, altıncı ve yedinci fıkralar uyarınca ihdas edilen Araştırmacı kadroları, herhangi bir sebeple boşalması halinde hiçbir işleme gerek kalmaksızın iptal edilmiş sayılır. Bu şekilde atanan Araştırmacılar, Bakanın uygun göreceği merkez veya taşra teşkilatına ait birimlerde çalıştırılabilir.

(9) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yayımı tarihinde Ulaştırma Bakanlığı ile Denizcilik Müsteşarlığı kadrolarında bulunanlardan birinci, ikinci, üçüncü, beşinci, altıncı ve yedinci fıkralarda belirtilenler dışında kalanlar, Bakanlık için ihdas edilen aynı unvanlı kadrolara halen bulundukları kadro dereceleriyle başkaca bir işleme gerek kalmaksızın atanmış sayılırlar.

(10) Yukarıdaki fıkralarda sayılanlar hariç olmak üzere kadro unvanları değişenler veya kaldırılanlar ise altı ay içerisinde Bakanlıkta kazanılmış hak aylık derecelerine uygun başka bir kadroya atanırlar. Bunlar, atama işlemi yapılıncaya kadar Bakanlıkça ihtiyaç duyulan işlerde görevlendirilir ve yeni bir kadroya atanıncaya kadar eski kadrolarına ait aylık, ek gösterge, her türlü zam ve tazminatları ile diğer mali haklarını almaya devam ederler.

(11) Ulaştırma Bakanlığı ve Denizcilik Müsteşarlığında 657 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin (B) fıkrasına göre istihdam edilen sözleşmeli personel ile 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanununa göre istihdam edilen sürekli işçi kadrolarında bulunan personel pozisyon ve kadrolarıyla birlikte Bakanlığa devredilmiştir. Ulaştırma Bakanlığı ve Denizcilik Müsteşarlığı adına vizeli boş sözleşmeli personel ile sürekli işçi kadroları başka bir işleme gerek kalmaksızın Bakanlık adına vize edilmiş sayılır.

(12) Bu madde uyarınca atanan veya atanmış sayılan personelin yeni kadrolarına atandıkları veya atanmış sayıldıkları tarih itibarıyla eski kadrolarına ilişkin olarak en son ayda aldıkları sözleşme ücreti, aylık, ek gösterge, ikramiye (bir aya isabet eden net tutarı), her türlü zam ve tazminatları, makam tazminatı, temsil tazminatı, görev tazminatı, ek ücret, ek ödeme ve benzeri adlarla yapılan her türlü ödemelerin (ilgili mevzuatı uyarınca fiili çalışmaya bağlı fazla mesai ücreti hariç) toplam net tutarının (bu tutar sabit bir değer olarak esas alınır); yeni atandıkları kadrolara ilişkin olarak yapılan sözleşme ücreti, aylık, ek gösterge, ikramiye (bir aya isabet eden net tutarı), her türlü zam ve tazminatları, makam tazminatı, temsil tazminatı, görev tazminatı, ek ücret, ek ödeme ve benzeri adlarla yapılan her türlü ödemelerin (ilgili mevzuatı uyarınca fiili çalışmaya bağlı fazla mesai ücreti hariç) toplam net tutarından fazla olması halinde aradaki fark tutarı, herhangi bir vergi ve kesintiye tabi tutulmaksızın fark kapanıncaya kadar ayrıca tazminat olarak ödenir. Atandıkları veya atanmış sayıldıkları kadro unvanlarında isteğe bağlı olarak herhangi bir değişiklik olanlarla kendi istekleriyle başka kurumlara atananlara fark tazminatı ödenmesine son verilir.

(13) Personelin, bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar, Ulaştırma Bakanlığı ile Denizcilik Müsteşarlığında geçen hizmetleri Bakanlıkta geçmiş sayılır.

(14)Maliye Bakanlığı uhdesinde Hazine Avukatları tarafından Ulaştırma Bakanlığı ile Denizcilik Müsteşarlığını temsilen takip edilmekte olan dava ve icra takiplerine ilişkin dosyalar, Maliye Bakanlığı ve Bakanlıkça müştereken belirlenecek esaslara göre bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yayımı tarihinden itibaren bir yıl içerisinde Bakanlığa devredilir. Bu şekilde devredilen dava ve icra takipleriyle ilgili olarak devir tarihine kadar yapılmış her türlü işlem Bakanlık adına yapılmış sayılır.

(15) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yayımı tarihinden itibaren altı ay içerisinde; Bakanlığın merkez ve taşra teşkilatına tahsis edilen kadroların ilk dağıtımını yapmaya Bakan yetkilidir. Bakan tarafından yapılan ilk dağıtım bir ay içerisinde ilgili Bakanlık ve kuruluşlara bildirilir. Bakan tarafından yapılan ilk dağıtım sonrası kadro tahsis ve tenkisine ilişkin hususlar ilgili mevzuat çerçevesinde gerçekleştirilir.

GEÇİCİ MADDE 3- (1) Bu Kanun Hükmünde Kararname ile kurulan Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı teşkilatlanıncaya kadar, Bakanlığın merkez ve taşra teşkilatında değişen veya yeni kurulan birimlere verilen görevler ve hizmetler, Ulaştırma Bakanlığı ile Denizcilik Müsteşarlığının mevcut personeli eliyle yürütülmeye devam olunur. Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı teşkilat ve kadrolarını en geç altı ay içinde bu Kanun Hükmünde Kararnameye uygun hale getirir.

GEÇİCİ MADDE 4- (1) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yayımı tarihinden itibaren bir yıl süreyle 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 9 uncu maddesindeki sınırlamalara bağlı olmaksızın boş kadrolarda sınıf, unvan ve derece, dolu kadrolarda derece değişikliği yapmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.

GEÇİCİ MADDE 5- (1) Büyükşehir belediyelerinin 13/7/2010 tarihi itibarıyla yapımı devam etmekte olan şehir içi raylı ulaşım sistemleri ve metro projeleri, Bakanlıkça devralınabilir.

(2) Bakanlar Kurulunca devralınabileceğine karar verilen her bir proje bakımından ayrı ayrı geçerli olmak üzere, yüklenicilerin belediyelerle akdedilmiş bulunan sözleşmeleri ile aynı şartlarda işi yürütmeye yazılı olarak muvafakat etmeleri kaydı ile Bakanlık; söz konusu projelerin mevcut sözleşmeleri ile devralınmasına da karar verebilir.

(3) Devir alım ve yapımı tamamlanmış olanlarının devir işlemleri, bu Kanun Hükmünde Kararnamenin 15 inci maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi ve ikinci fıkrasında belirtilen hükümler çerçevesinde düzenlenecek protokoller ile gerçekleştirilir.

(4) Devir konusunda belediyelerle yapılacak protokoller ile belediyelerin yüklenicilerle yapmış bulundukları sözleşmelerin Bakanlıkça devralınması amacı ile Bakanlık ile yükleniciler arasında yapılacak sözleşmeler ve bu devirlerle ilgili yapılacak diğer işlemler damga vergisi ve harçlardan müstesnadır.

GEÇİCİ MADDE 6- (1) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yayımı tarihinde 40 ıncı madde kapsamında Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu tarafından Bakanlık merkez muhasebe birimine aktarılmış tutarları, aynı madde kapsamında Bakanlık bütçesine ödenek kaydetmeye Bakan yetkilidir.

GEÇİCİ MADDE 7- (1) Bakanlıkça karayolu taşımacılık faaliyetleriyle ilgili olarak verilmiş yetki belgelerinin 31/12/2013 tarihine kadar yenilenmesi halinde, yenilenme ücretleri güncel tam ücretin %5'i olarak uygulanır.

GEÇİCİ MADDE 8- (1) Bu Kanun Hükmünde Kararname uyarınca yürürlüğe konulması gereken idari düzenlemeler yürürlüğe girinceye kadar, mevcut tüzük, yönetmelik, tebliğ ve benzeri idari düzenlemelerin bu Kanun Hükmünde Kararnameye aykırı olmayan hükümlerinin uygulanmasına devam edilir.

(2) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin 8 inci, 10 uncu ve 14 üncü maddelerinde yer alan hizmet birimlerinin görevleriyle ilgili ilk defa yürürlüğe konulacak idari düzenlemeler onsekiz ay, diğer hizmet birimlerinin görevleriyle ilgili ilk defa yürürlüğe konulacak idari düzenlemeler ise bir yıl içinde yürürlüğe konulur.

(3) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin 8 inci maddesinde yer alan Demiryolu Düzenleme Genel Müdürlüğünün demiryolu sektörünün serbestleşmesiyle ilişkili görevleriyle ilgili hükümler, demiryolu sektörünün tekel niteliğinin kaldırılmasına yönelik düzenlemelerin yürürlüğe girmesini müteakip uygulanır.

MADDE 45- (1) Bu Kanun Hükmünde Kararname yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 46- (1) Bu Kanun Hükmünde Kararname hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

(I) SAYILI CETVEL

BAKANLIK MERKEZ TEŞKİLATI

Müsteşar

Müsteşar Yardımcısı

Hizmet Birimleri

Müsteşar

Müsteşar Yardımcısı

1) Karayolu Düzenleme Genel Müdürlüğü

 

Müsteşar Yardımcısı

2) Demiryolu Düzenleme Genel Müdürlüğü

 

Müsteşar Yardımcısı

3) Deniz ve İçsular Düzenleme Genel Müdürlüğü

 

Müsteşar Yardımcısı

4) Tehlikeli Mal ve Kombine Taşımacılık Düzenleme Genel Müdürlüğü

 

Müsteşar Yardımcısı

5) Deniz Ticareti Genel Müdürlüğü

 

 

6) Tersaneler ve Kıyı Yapıları Genel Müdürlüğü

 

 

7) Haberleşme Genel Müdürlüğü

 

 

8) Havacılık ve Uzay Teknolojileri Genel Müdürlüğü

 

 

9) Altyapı Yatırımları Genel Müdürlüğü

 

 

10) Dış İlişkiler ve Avrupa Birliği Genel Müdürlüğü

 

 

11) Denetim Hizmetleri Başkanlığı

 

 

12) Strateji Geliştirme Başkanlığı

 

 

13) Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Araştırmaları Merkezi Başkanlığı

 

 

14) Hukuk Müşavirliği

 

 

15) Döner Sermaye İşletme Dairesi Başkanlığı

 

 

16) Personel ve Eğitim Dairesi Başkanlığı

 

 

17) Bilgi İşlem Dairesi Başkanlığı

 

 

18) Destek Hizmetleri Dairesi Başkanlığı

 

 

19) Basın ve Halkla İlişkiler Müşavirliği

 

 

20) Özel Kalem Müdürlüğü

 

(2) SAYILI CETVEL

BAKANLIK TAŞRA TEŞKİLATI

BÖLGE MÜDÜRLÜKLERİ

Adı

Bölge Merkezi

Bağlı İller

I. Bölge Müdürlüğü

İstanbul

Edirne, Kırklareli, Kocaeli, Tekirdağ

II. Bölge Müdürlüğü

Ankara

Aksaray, Çankırı, Eskişehir, Kayseri,Kırıkkale, Kırşehir, Konya, Nevşehir

III. Bölge Müdürlüğü

İzmir

Aydın, Denizli, Manisa, Muğla, Uşak

IV. Bölge Müdürlüğü

Bursa

Balıkesir, Bilecik, Çanakkale, Kütahya, Yalova

V. Bölge Müdürlüğü

Adana

Hatay, Karaman, Mersin, Niğde

VI. Bölge Müdürlüğü

Antalya

Afyon, Burdur, Isparta

VII. Bölge Müdürlüğü

Gaziantep

Adıyaman, Kahramanmaraş, Kilis, Osmaniye, Şanlıurfa

VIII. Bölge Müdürlüğü

Diyarbakır

Batman, Bitlis, Elazığ, Hakkari, Mardin, Siirt, Şırnak, Van

IX. Bölge Müdürlüğü

Samsun

Amasya, Çorum, Ordu, Sinop

X. Bölge Müdürlüğü

Erzurum

Ağrı, Ardahan, Bayburt, Bingöl, Erzincan, Iğdır, Kars, Muş, Tunceli

XI. Bölge Müdürlüğü

Trabzon

Artvin, Giresun, Gümüşhane, Rize

XII. Bölge Müdürlüğü

Sivas

Malatya, Tokat, Yozgat

XIII. Bölge Müdürlüğü

Bolu

Bartın, Düzce, Karabük, Kastamonu, Sakarya, Zonguldak

 

DENİZDİBİ TARAMA BAŞMÜHENDİSLİKLERİ

Sırası

Merkezi

Adı

1

İstanbul

İstanbul Denizdibi Tarama Başmühendisliği

2

İzmir

İzmir Denizdibi Tarama Başmühendisliği

3

Samsun

Samsun Denizdibi Tarama Başmühendisliği

 

LİMAN BAŞKANLIKLARI

Sırası

Merkezi

Adı

1

İstanbul

İstanbul Liman Başkanlığı

2

İzmit

İzmit Liman Başkanlığı

3

Tekirdağ

Tekirdağ Liman Başkanlığı

4

Zonguldak

Zonguldak Liman Başkanlığı

5

Kdz. Ereğli

Kdz.Ereğli Liman Başkanlığı

6

Silivri

Silivri Liman Başkanlığı

7

Enez

Enez Liman Başkanlığı

8

Ambarlı

Ambarlı Liman Başkanlığı

9

İğneada

İğneada Liman Başkanlığı

10

Yalova

Yalova Liman Başkanlığı

11

Karasu

Karasu Liman Başkanlığı

12

Kefken

Kefken Liman Başkanlığı

13

Şile

Şile Liman Başkanlığı

14

Tuzla

Tuzla Liman Başkanlığı

15

Çanakkale

Çanakkale Liman Başkanlığı

16

Ayvalık

Ayvalık Liman Başkanlığı

17

Bandırma

Bandırma Liman Başkanlığı

18

Bozcaada

Bozcaada Liman Başkanlığı

19

Edremit

Edremit Liman Başkanlığı

20

Erdek

Erdek Liman Başkanlığı

21

Gelibolu

Gelibolu Liman Başkanlığı

22

Gemlik

Gemlik Liman Başkanlığı

23

Gökçeada

Gökçeada Liman Başkanlığı

24

Karabiga

Karabiga Liman Başkanlığı

25

Mudanya

Mudanya Liman Başkanlığı

26

Marmara Adası

Marmara Adası Liman Başkanlığı

27

İzmir

İzmir Liman Başkanlığı

28

Aliağa

Aliağa Liman Başkanlığı

29

Bodrum

Bodrum Liman Başkanlığı

30

Çeşme

Çeşme Liman Başkanlığı

31

Dikili

Dikili Liman Başkanlığı

32

Foça

Foça Liman Başkanlığı

33

Marmaris

Marmaris Liman Başkanlığı

34

Göcek

Göcek Liman Başkanlığı

35

Fethiye

Fethiye Liman Başkanlığı

36

Güllük

Güllük Liman Başkanlığı

37

Datça

Datça Liman Başkanlığı

38

Kuşadası

Kuşadası Liman Başkanlığı

39

Antalya

Antalya Liman Başkalığı

40

Alanya

Alanya Liman Başkanlığı

41

Kemer

Kemer Liman Başkanlığı

42

Finike

Finike Liman Başkanlığı

43

Kaş

Kaş Liman Başkanlığı

44

Samsun

Samsun Liman Başkanlığı

45

Ordu

Ordu Liman Başkanlığı

46

Fatsa

Fatsa Liman Başkanlığı

47

Ünye

Ünye Liman Başkanlığı

48

Sinop

Sinop Liman Başkanlığı

49

Ayancık

Ayancık Liman Başkanlığı

50

İnebolu

İnebolu Liman Başkanlığı

51

Cide

Cide Liman Başkanlığı

52

Amasra

Amasra Liman Başkanlığı

53

Bartın

Bartın Liman Başkanlığı

54

Gerze

Gerze Liman Başkanlığı

55

Mersin

Mersin Liman Başkanlığı

56

İskenderun

İskenderun Liman Başkanlığı

57

Ceyhan

Botaş Liman Başkanlığı

58

Taşucu

Taşucu Liman Başkanlığı

59

Anamur

Anamur Liman Başkanlığı

60

Trabzon

Trabzon Liman Başkanlığı

61

Vakfıkebir

Vakfıkebir Liman Başkanlığı

62

Sürmene

Sürmene Liman Başkanlığı

63

Rize

Rize Liman Başkanlığı

64

Giresun

Giresun Liman Başkanlığı

65

Tirebolu

Tirebolu Liman Başkanlığı

66

Görele

Görele Liman Başkanlığı

67

Pazar

Pazar Liman Başkanlığı.

68

Hopa

Hopa Liman Başkanlığı

69

Tatvan

Tatvan Liman Başkanlığı

70

Fırat

Fırat Liman Başkanlığı

 

(1) SAYILI LİSTE

KURUMU: ULAŞTIRMA, DENİZCİLİK VE HABERLEŞME BAKANLIĞI

TEŞKİLATI : MERKEZ

İHDAS EDİLEN KADROLARIN

Sınıfı

Unvanı

Derecesi

Serbest kadro adedi

Toplam

GİH

Bakan Yardımcısı

1

1

1

GİH

Müsteşar

1

1

1

GİH

Müsteşar Yardımcısı

1

5

5

GİH

Bakanlık Müşaviri

1

30

30

GİH

Karayolu Düzenleme Genel Müdürü

1

1

1

GİH

Demiryolu Düzenleme Genel Müdürü

1

1

1

GİH

Deniz ve İçsular Düzenleme Genel Müdürü

1

1

1

GİH

Tehlikeli Mal ve Kombine Taşımacılık Düzenleme Genel Müdürü

1

1

1

GİH

Deniz Ticareti Genel Müdürü

1

1

1

GİH

Tersaneler ve Kıyı Yapıları Genel Müdürü

1

1

1

GİH

Haberleşme Genel Müdürü

1

1

1

GİH

Havacılık ve Uzay Teknolojileri Genel Müdürü

1

1

1

GİH

Altyapı Yatırımları Genel Müdürü

1

1

1

GİH

Dış İlişkiler ve Avrupa Birliği Genel Müdürü

1

1

1

GİH

Denetim Hizmetleri Başkanı

1

1

1

GİH

Strateji Geliştirme Başkanı

1

1

1

GİH

Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Araştırmaları Merkezi Başkanı

1

1

1

GİH

Döner Sermaye İşletme Dairesi Başkanı

1

1

1

GİH

Personel ve Eğitim Dairesi Başkanı

1

1

1

GİH

Bilgi İşlem Dairesi Başkanı

1

1

1

GİH

Destek Hizmetleri Dairesi Başkanı

1

1

1

GİH

1. Hukuk Müşaviri

1

1

1

GİH

Basın ve Halkla İlişkiler Müşaviri

1

1

1

GİH

Özel Kalem Müdürü

1

1

1

GİH

Genel Müdür Yardımcısı

1

21

21

GİH

Daire Başkanı

1

68

68

GİH

Şube Müdürü

1

141

141

GİH

Şef

3

68

68

GİH

Şef

5

67

67

GİH

Şef

6

1

1

GİH

Koruma ve Güvenlik Şefi

5

3

3

GİH

Şef (Ö)

3-5

12

12

GİH

Başmüfettiş

1

5

5

GİH

Müfettiş

1

6

6

GİH

Müfettiş

2

2

2

GİH

Müfettiş

3

2

2

GİH

Müfettiş (Ö)

1-8

9

9

GİH

Müfettiş Yardımcısı

8

11

11

GİH

İç Denetçi

1

7

7

GİH

İç Denetçi

3

3

3

GİH

İç Denetçi

5

3

3

GİH

Hukuk Müşaviri

1

6

6

GİH

Hukuk Müşaviri

2

5

5

GİH

Hukuk Müşaviri

3

4

4

AH

Avukat

1

1

1

AH

Avukat

4

2

2

AH

Avukat

5

2

2

AH

Avukat

6

3

3

GİH

Ulaştırma ve Haberleşme Uzmanı

5

88

88

GİH

Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzmanı

5

37

37

GİH

Denizcilik Uzmanı

5

38

38

GİH

Ulaştırma ve Haberleşme Uzman Yardımcısı

8

88

88

GİH

Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzman Yardımcısı

8

37

37

GİH

Denizcilik Uzman Yardımcısı

8

38

38

GİH

Avrupa Birliği Uzmanı

1

2

2

GİH

Avrupa Birliği Uzmanı

2

3

3

GİH

Avrupa Birliği Uzmanı

3

2

2

GİH

Avrupa Birliği Uzmanı

4

2

2

GİH

Avrupa Birliği Uzmanı

5

16

16

GİH

Avrupa Birliği Uzmanı

6

5

5

GİH

Avrupa Birliği Uzman Yardımcısı

7

11

11

GİH

Avrupa Birliği Uzman Yardımcısı

8

14

14

GİH

Avrupa Birliği Uzman Yardımcısı

9

5

5

GİH

Uzman

4

15

15

GİH

Uzman (Ö)

1-8

10

10

GİH

Müdür (Ö)

1-3

5

5

GİH

Müdür Yardımcısı (Ö)

1-5

5

5

GİH

Araştırmacı

8

10

10

GİH

Araştırmacı (Ö)

1-8

30

30

GİH

Mali Hizmetler Uzmanı

3

4

4

GİH

Mali Hizmetler Uzmanı

4

4

4

GİH

Mali Hizmetler Uzman Yardımcısı

8

4

4

GİH

Sivil Savunma Uzmanı

1

3

3

GİH

Sivil Savunma Uzmanı

9

1

1

GİH

Mütercim

2

9

9

GİH

Mütercim

6

9

9

GİH

Programcı

5

7

7

GİH

Programcı

7

7

7

GİH

Programcı

9

3

3

GİH

Çözümleyici

1

2

2

GİH

Çözümleyici

5

2

2

GİH

Çözümleyici

7

2

2

GİH

Raportör

5

1

1

TH

Gemi Sürvey Uzmanı

2

10

10

TH

Gemi Sürvey Uzmanı

4

10

10

TH

Gemi Sürvey Uzmanı

6

10

10

TH

Mühendis

1

72

72

TH

Mühendis

2

24

24

TH

Mühendis

3

33

33

TH

Mühendis

4

29

29

TH

Mühendis

5

98

98

TH

Mühendis

6

31

31

TH

Mühendis

7

28

28

TH

Mühendis

8

24

24

TH

Mühendis (Ö)

1-8

20

20

TH

Mimar

1

5

5

TH

Mimar

2

2

2

TH

Mimar

5

5

5

TH

Mimar

6

1

1

TH

Şehir Plancısı

1

1

1

TH

Şehir Plancısı

5

1

1

TH

Şehir Plancısı

8

3

3

TH

Jeolog

8

5

5

TH

Jeofizikçi

8

5

5

TH

Kimyager

1

1

1

TH

Kimyager

8

4

4

TH

Fizikçi

5

1

1

TH

Matematikçi

1

2

2

TH

Matematikçi

3

2

2

TH

Ekonomist

1

1

1

TH

İstatistikçi

1

1

1

TH

İstatistikçi

5

3

3

TH

İstatistikçi

6

1

1

TH

İstatistikçi

8

16

16

TH

Tekniker

1

20

20

TH

Tekniker

2

2

2

TH

Tekniker

3

5

5

TH

Tekniker

5

1

1

TH

Tekniker

6

7

7

TH

Tekniker

7

16

16

TH

Tekniker

9

10

10

TH

Tekniker (Ö)

1-9

20

20

TH

Teknisyen

3

28

28

TH

Teknisyen

4

7

7

TH

Teknisyen

5

7

7

TH

Teknisyen

6

4

4

TH

Teknisyen

7

4

4

TH

Teknisyen

8

3

3

TH

Teknisyen

9

3

3

TH

Teknisyen (Ö)

3-12

10

10

TH

Teknik Ressam

3

2

2

TH

Teknik Ressam

12

2

2

GİH

Ayniyat Saymanı

3

2

2

GİH

Memur

5

62

62

GİH

Memur

6

25

25

GİH

Memur

7

35

35

GİH

Memur

8

65

65

GİH

Memur

9

35

35

GİH

Memur

10

31

31

GİH

Bilgisayar İşletmeni

3

4

4

GİH

Bilgisayar İşletmeni

4

4

4

GİH

Bilgisayar İşletmeni

5

10

10

GİH

Bilgisayar İşletmeni

6

11

11

GİH

Bilgisayar İşletmeni

7

11

11

GİH

Bilgisayar İşletmeni

8

16

16

GİH

Bilgisayar İşletmeni

9

11

11

GİH

Bilgisayar İşletmeni

10

8

8

GİH

Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni

3

16

16

GİH

Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni

4

9

9

GİH

Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni

5

18

18

GİH

Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni

6

16

16

GİH

Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni

7

12

12

GİH

Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni

8

15

15

GİH

Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni

9

12

12

GİH

Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni

10

14

14

GİH

Koruma ve Güvenlik Görevlisi

5

1

1

GİH

Koruma ve Güvenlik Görevlisi

8

2

2

GİH

Koruma ve Güvenlik Görevlisi

10

10

10

GİH

Şoför

7

3

3

SH

Daire Tabibi

5

2

2

SH

Diyetisyen

8

1

1

SH

Biyolog

5

3

3

SH

Hemşire

1

1

1

SH

Hemşire

2

1

1

SH

Hemşire

3

2

2

YH

Teknisyen Yardımcısı

5

2

2

YH

Hizmetli

5

3

3

YH

Hizmetli

7

1

1

YH

Hizmetli

9

1

1

YH

Kaloriferci

7

1

1

YH

Dağıtıcı

5

1

1

 

TOPLAM

 

2105

2105

 

KURUMU: ULAŞTIRMA, DENİZCİLİK VE HABERLEŞME BAKANLIĞI

TEŞKİLATI: TAŞRA

İHDAS EDİLEN KADROLARIN

Sınıfı

Unvanı

Derecesi

Serbest kadro adedi

Toplam

GİH

Bölge Müdürü

1

14

14

GİH

Bölge Müdür Yardımcısı

1

36

36

GİH

Şube Müdürü

1

36

36

GİH

Şube Müdürü

3

36

36

GİH

Liman Başkanı

1

35

35

GİH

Liman Başkanı

2

35

35

GİH

Liman Başkan Yardımcısı

1

35

35

GİH

Liman Başkan Yardımcısı

2

35

35

GİH

Gemi Sürvey Kurulu Başkanı

1

7

7

GİH

Gemi Adamı

3

3

3

GİH

Denizcilik Uzmanı

5

65

65

GİH

Denizcilik Uzman Yardımcısı

8

60

60

GİH

Şef

3

72

72

GİH

Şef

5

72

72

GİH

Müdür (Ö)

1

1

1

GİH

Araştırmacı (Ö)

1

25

25

GİH

Uzman

5

5

5

GİH

Uzman (Ö)

1-8

8

8

GİH

Sivil Savunma Uzmanı

3

1

1

GİH

Şef (Ö)

3-5

14

14

AH

Avukat

8

28

28

GİH

Mütercim

8

4

4

TH

Kaptan

1

5

5

TH

Gemi Sürvey Uzmanı

1

110

110

TH

Gemi Sürvey Uzmanı

2

110

110

TH

Başmühendis

1

30

30

TH

Mühendis

1

86

86

TH

Mühendis

2

16

16

TH

Mühendis

3

18

18

TH

Mühendis

4

19

19

TH

Mühendis

5

41

41

TH

Mühendis

6

35

35

TH

Mühendis

7

35

35

TH

Mühendis

8

29

29

TH

Mühendis (Ö)

1-8

11

11

TH

Mimar

1

3

3

TH

Mimar

4

3

3

TH

Mimar

5

5

5

TH

Mimar

8

4

4

TH

Şehir Plancısı

5

1

1

TH

Şehir Plancısı

8

12

12

TH

Matematikçi

5

1

1

TH

Tekniker

1

34

34

TH

Tekniker

2

11

11

TH

Tekniker

3

6

6

TH

Tekniker

6

4

4

TH

Tekniker

7

25

25

TH

Tekniker

8

16

16

TH

Tekniker (Ö)

1-9

6

6

TH

Teknisyen

3

16

16

TH

Teknisyen

4

8

8

TH

Teknisyen

5

10

10

TH

Teknisyen

10

16

16

TH

Teknisyen (Ö)

3-12

7

7

TH

Teknik Ressam

5

1

1

TH

Sürveyan

5

2

2

GİH

Gemi Trafik Başkontrolörü

1

30

30

GİH

Gemi Trafik Kontrolörü

5

20

20

GİH

Gemi Trafik Kontrolörü

7

20

20

GİH

Gemi Trafik Kontrolörü

9

20

20

GİH

Memur

5

126

126

GİH

Memur

6

46

46

GİH

Memur

7

81

81

GİH

Memur

8

41

41

GİH

Memur

9

46

46

GİH

Memur

10

61

61

GİH

Memur

12

61

61

GİH

Bilgisayar İşletmeni

3

6

6

GİH

Bilgisayar İşletmeni

4

3

3

GİH

Bilgisayar İşletmeni

5

10

10

GİH

Bilgisayar İşletmeni

6

3

3

GİH

Bilgisayar İşletmeni

7

3

3

GİH

Bilgisayar İşletmeni

8

26

26

GİH

Bilgisayar İşletmeni

9

3

3

GİH

Bilgisayar İşletmeni

10

4

4

GİH

Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni

3

6

6

GİH

Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni

4

4

4

GİH

Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni

5

4

4

GİH

Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni

6

4

4

GİH

Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni

7

6

6

GİH

Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni

8

136

136

GİH

Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni

9

4

4

GİH

Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni

10

4

4

GİH

Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni

11

4

4

GİH

Koruma ve Güvenlik Görevlisi

9

6

6

GİH

Koruma ve Güvenlik Görevlisi

11

6

6

GİH

Şoför

5

7

7

SH

Daire Tabibi

1

2

2

YH

Teknisyen Yardımcısı

5

1

1

YH

Teknisyen Yardımcısı

8

1

1

YH

Hizmetli

5

8

8

YH

Hizmetli

7

4

4

YH

Kaloriferci

5

2

2

YH

Bekçi

5

6

6

 

TOPLAM

 

2188

2188

 

 (2) SAYILI LİSTE

KURUMU: ULAŞTIRMA, DENİZCİLİK VE HABERLEŞME BAKANLIĞI

TEŞKİLATI: MERKEZ

İHDAS EDİLEN KADROLARIN

 

Sınıfı

Unvanı

Derecesi

Serbest kadro adedi

Toplam

GİH

Bakanlık Müşaviri

1

120

120

GİH

Araştırmacı

1

10

10

 

TOPLAM

 

130

130

 

KURUMU: ULAŞTIRMA, DENİZCİLİK VE HABERLEŞME BAKANLIĞI

TEŞKİLATI: TAŞRA

İHDAS EDİLEN KADROLARIN

 

Sınıfı

Unvanı

Derecesi

Serbest kadro adedi

Toplam

GİH

Araştırmacı

1

120

120

 

TOPLAM

 

120

120

 

B- Dayanılan Anayasa Kuralları

Dava dilekçesinde, Anayasa'nın Başlangıç'ı ile 2., 6., 7., 8., 10., 11., 36., 87., 91., 123., 125., 127., 128. ve 163.maddelerine dayanılmıştır.

III- İLK İNCELEME

A- Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü'nün 8. maddesi gereğince Serruh KALELİ, Alparslan ALTAN, Fulya KANTARCIOĞLU, Mehmet ERTEN, Serdar ÖZGÜLDÜR, Osman Alifeyyaz PAKSÜT, Zehra Ayla PERKTAŞ, Recep KÖMÜRCÜ, Burhan ÜSTÜN, Engin YILDIRIM, Nuri NECİPOĞLU, Hicabi DURSUN, Celal Mümtaz AKINCI ve Erdal TERCAN'ın katılımlarıyla 12.1.2012 gününde yapılan ilk inceleme toplantısında öncelikle Anayasa Mahkemesi Başkanı Haşim KILIÇ hakkındaki reddi hâkim talebi görüşülmüştür.

Dava dilekçesinde, Anayasa Mahkemesi Başkanı Haşim KILIÇ'ın, kamuoyunda Wikileaks belgeleri olarak bilinen ve bir internet sitesinde yer alan bilgilere göre, 2003 yılında ABD Büyükelçisine Cumhuriyet Halk Partisi aleyhinde bir takım beyanlarda bulunduğu, 25.4.2011 tarihinde Anayasa Mahkemesinin 49. Kuruluş Yıldönümü'nde yaptığı açılış konuşmasında 'Ümit ediyorum ki bu gayret, Anayasa Mahkemesine dava açmak suretiyle sorun çözme kolaycılığını da ortadan kaldıracaktır.' ifadelerine yer verdiği, ayrıca 6223 sayılı Yetki Kanunu'nun iptali istemiyle açılan davada verilen kararda açıklanan görüşünün daha önceki kararlarda yer alan görüşlerinden farklı olduğu, bu nedenlerle Cumhuriyet Halk Partisinin tarafı olduğu davalarda tarafsız olarak karar veremeyeceği ileri sürülerek 6216 sayılı Kanun'un 59. maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ile 60. maddesinin (1) numaralı fıkrası uyarınca reddi talep edilmiştir.

Hâkimin reddi kurumu, hâkimin tarafsız kalamayacağı şüphesi bulunan bir davaya bakmamasını sağlamaya yönelik olup temel bir hak olan adil yargılanma hakkıyla ilişkilidir. Nitekim adil yargılanma hakkı tarafsız bir mahkeme önünde yargılanma hakkını da içerir. Bu nedenle hukukumuzda, hâkimin tarafsız kalamayacağı varsayılan veya tarafsızlığından kuşku duyulabilecek durumlarda ya davaya bakması yasaklanmış ya da taraflarca reddedilebileceği kabul edilmiştir.

6216 sayılı Kanun'un 59. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (d) bendinde, Anayasa Mahkemesi Başkanı ve üyelerinin, istişarî görüş ve düşüncelerini ifade etmiş olduğu dava ve işlere bakamayacakları; 60. maddesinin (1) numaralı fıkrasında, Anayasa Mahkemesi Başkanı ve üyelerinin tarafsız hareket edemeyecekleri kanısını haklı kılan hallerin olduğu iddiası ile reddolunabileceği; (2) numaralı fıkrasında, bu takdirde, Genel Kurul ya da bölümlerde ilgili üye katılmaksızın ret konusu hakkında kesin karar verileceği; (5) numaralı fıkrasında ise ret talebinin kötü niyetle yapıldığının anlaşılması ve esas yönünden kabul edilmemesi hâlinde, talepte bulunanların her birine Mahkemece beşyüz Türk Lirasından beşbin Türk Lirasına kadar disiplin para cezası verileceği kurala bağlanmıştır.

Dava dilekçesinde hâkimin reddi talebi yönünden dayanılan hususlardan biri Wikileaks belgeleri olarak bilinen belgelerde yer aldığı ileri sürülen bilgilerdir. Ancak, bu belgelerin gerçekte var olup olmadığı kanıtlanamadığı gibi, içerdiği bilgilerin doğru olup olmadığı da ortaya konulabilmiş değildir. Aksine, belgelerde ismi geçen birçok kişi gibi Anayasa Mahkemesi Başkanı Haşim KILIÇ tarafından da kamuoyunun bilgisine sunuldukları ilk andan itibaren anılan belgelerde var olduğu ileri sürülen bilgiler açıkça yalanlanmıştır. Ret talebi yönünden dayanılan hususlardan biri olan açılış konuşmasındaki sözler, Türk siyasal yaşamındaki uzlaşma kültürü eksikliğine ve temel siyasal sorunların siyasi arenada çözümü yerine yargı kurumlarına havale edilmesi eğilimine yönelik genel ve kişisel nitelikte bir eleştiri olup somut bir davaya ilişkin herhangi bir görüş veya düşünce içermemektedir. Ret talebine dayanak yapılan hususlardan sonuncusu olan Anayasa Mahkemesi Başkanı Haşim KILIÇ'ın geçmişte kimi dava dosyalarında kullandığı oylar, tamamen hâkimin yargısal görevine ilişkindir. Hâkimin geçmişte verdiği kararlar ve kullandığı oyların ret sebebi olarak kabul edilemeyeceği açıktır. Dolayısıyla, dava dilekçesinde hâkimin reddi nedeni olarak ileri sürülen hususlar, Kanun'da düzenlenen davaya bakılması yasak bir hâl veya ret sebebi olarak kabul edilemez.

Öte yandan, her hak gibi hâkimin reddini talep etme hakkının da amacına uygun olarak kullanılması gerekir. Aksi hâlde hakkın kötüye kullanılması söz konusu olur. Somut dava dosyasında, varlığı ve içerdiği bilgilerin doğruluğu kanıtlanmamış aksine yalanlanmış olan hukuken delil değeri bulunmadığı açık bir takım bilgi ve belgelere, yine ret sebebi olmadığı açık olan hâkimin önceki dava dosyalarında kullandığı oylara dayanılarak ret talebinde bulunulmuş olması, hâkimin reddini talep etme hakkının iyi niyetle ve amacına uygun olarak kullanılmadığını ortaya koymaktadır. Bu nedenle 6216 sayılı Kanun'un 60. maddesinin (5) numaralı fıkrası gereğince ret talebinde bulunanlara takdiren 500 TL disiplin para cezası uygulanmasına karar verilmesi gerekmiştir.

Açıklanan nedenlerle:

1- Hâkimin reddi talebinin esastan REDDİNE, OYBİRLİĞİYLE,

2- Talebin kötü niyetle yapıldığının KABULÜNE ve 6216 sayılı Kanun'un 60. maddesinin (5) numaralı fıkrası gereğince DİSİPLİN PARA CEZASI UYGULANMASINA, Fulya KANTARCIOĞLU, Mehmet ERTEN, Osman Alifeyyaz PAKSÜT ile Zehra Ayla PERKTAŞ'ın karşıoyları ve OYÇOKLUĞUYLA,

3- Disiplin para cezasının talepte bulunan davacıya verilmesine, Serruh KALELİ, Burhan ÜSTÜN ile Nuri NECİPOĞLU'nun 'Para cezasının talepte bulunanların her birine verilmesi gerektiği'yolundaki karşıoyları ve OYÇOKLUĞUYLA,

4- Para cezası miktarının 500 Türk Lirası olarak esas alınmasına, OYBİRLİĞİYLE,

karar verilmiştir.

B- Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü'nün 8. maddesi gereğince 12.1.2012 gününde yapılan ilk inceleme toplantısında dosyada eksiklik bulunmadığından işin esasının incelenmesine, yürürlüğü durdurma isteminin esas inceleme aşamasında karara bağlanmasına OYBİRLİĞİYLE karar verilmiştir.

IV- ESASIN İNCELENMESİ

Dava dilekçesi ve ekleri, Raportör Mustafa BAYSAL tarafından hazırlanan işin esasına ilişkin rapor, dava konusu Kanun Hükmünde Kararname kuralları, dayanılan Anayasa kuralları ve bunların gerekçeleri ile diğer yasama belgeleri okunup incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

A-İptal Başvurusundan Sonra Yapılan Değişikliklerin İptal Konusu Kurallara Etkisi

KHK'nin 39. maddesi, 666 sayılı KHK'nin 1. maddesiyle yürürlükten kaldırıldığından, konusu kalmayan bu maddeye yönelik iptal istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar vermek gerekir.

B- Kanun Hükmünde Kararnamelerin Yargısal Denetimi Hakkında Genel Açıklama 

Anayasa'nın 91. maddesinde düzenlenen kanun hükmünde kararnameler, işlevsel yönden yasama işlemi niteliğinde olduğundan yargısal denetimlerinin yapılması görev ve yetkisi Anayasa'nın 148. maddesi ile Anayasa Mahkemesine verilmiştir. Yargısal denetimde kanun hükmünde kararnamenin, öncelikle yetki kanununa sonra da Anayasa'ya uygunluğu sorunlarının çözümlenmesi gerekir. Her ne kadar, Anayasa'nın 148. maddesinde kanun hükmünde kararnamelerin yetki kanunlarına uygunluğunun denetlenmesinden değil, yalnızca Anayasa'ya biçim ve esas bakımlarından uygunluğunun denetlenmesinden söz edilmekte ise de Anayasa'ya uygunluk denetiminin içerisine öncelikle kanun hükmünde kararnamenin yetki kanununa uygunluğunun denetimi de girer. Çünkü Anayasa'da, Bakanlar Kuruluna ancak yetki kanununda belirtilen sınırlar içerisinde kanun hükmünde kararname çıkarma yetkisi verilmesi öngörülmüştür. Yetkinin dışına çıkılması, kanun hükmünde kararnameyi Anayasa'ya aykırı duruma getirir.

Dayanaklarını doğrudan doğruya Anayasa'dan alan olağanüstü hal kanun hükmünde kararnamelerinden farklı olarak, olağan dönemlerdeki kanun hükmünde kararnamelerin bir yetki kanununa dayanması zorunludur. Bu nedenle, kanun hükmünde kararnameler ile dayandıkları yetki kanunu arasında çok sıkı bir bağ vardır. Kanun hükmünde kararnamenin yetki kanunu ile olan bağı, kanun hükmünde kararnameyi aynen ya da değiştirerek kabul eden kanun ile kesilir. Kanun hükmünde kararnamenin Anayasa'ya uygun bir yetki kanununa dayanması, geçerliliğinin ön koşuludur. Bir yetki kanununa dayanmadan çıkartılan veya dayandığı yetki kanunu iptal edilen kanun hükmünde kararnamelerin içeriği Anayasa'ya aykırılık oluşturmasa bile bunların Anayasa'ya uygunluğundan söz edilemez.

Kanun hükmünde kararnamelerin Anayasa'ya uygunluk denetimi, kanunların denetiminden farklıdır. Anayasa'nın 11. maddesinde, 'Kanunlar Anayasaya aykırı olamaz.' denilmektedir. Bu nedenle kanunların denetiminde, onların yalnızca Anayasa kurallarına uygun olup olmadıkları saptanır. Kanun hükmünde kararnameler ise konu, amaç, kapsam ve ilkeleri yönünden hem dayandıkları yetki kanununa hem de Anayasa'ya uygun olmak zorundadırlar.

Anayasa'da kimi konuların kanun hükmünde kararnamelerle düzenlenmesi yasaklanmaktadır. Anayasa'nın 91. maddesinin birinci fıkrasında, 'Sıkıyönetim ve olağanüstü haller saklı kalmak üzere, Anayasanın ikinci kısmının birinci ve ikinci bölümlerinde yer alan temel haklar, kişi hakları ve ödevleri ile dördüncü bölümde yer alan siyasî haklar ve ödevler...'in kanun hükmünde kararnamelerle düzenlenemeyeceği belirtilmiştir. Bu kural gereğince, Türkiye Büyük Millet Meclisi, 'Bakanlar Kurulu'na ancak kanun hükmünde kararnameyle düzenlenmesi yasaklanmış alana girmeyen konularda kanun hükmünde kararname çıkarma yetkisi verebilir.

Anayasa'nın herhangi bir maddesinde kanunla düzenleneceği öngörülen bir konunun, Anayasa'nın 91. maddesinin birinci fıkrasının açıkça yasakladığı hükümler ile ilgili olmadıkça ya da Anayasa'nın 163. maddesinde olduğu gibi kanun hükmünde kararname çıkarılamayacağı açıkça belirtilmedikçe kanun hükmünde kararname ile düzenlenmesi Anayasa'ya aykırılık oluşturmaz.

C-Kanun Hükmünde Kararname'nin Ayrı Ayrı Tüm Maddeleri ve Eki(1) ve (2) Sayılı Cetveller ile (1) ve (2) Sayılı Listelerin 6223 Sayılı Yetki Kanunu Kapsamında Olup Olmadığının İncelenmesi

Dava dilekçesinde, KHK'nin ayrı ayrı tüm maddelerinin ve eki (1) ve (2) sayılı cetveller ile listelerin 6223 sayılı Yetki Kanunu kapsamında olmadığı ve acil, ivedi, önemli ve zorunlu konuları düzenlemediği belirtilerek Anayasa'nın Başlangıç'ı ile 2., 6., 7., 87., 91., 123. ve 163. maddelerine aykırı oldukları ileri sürülmüştür.

6223 sayılı Yetki Kanunu'nun amaç ve kapsamını düzenleyen 1. maddesinde Kanun'un amacı, kamu hizmetlerinin düzenli, süratli, etkin, verimli ve ekonomik bir şekilde yürütülmesini sağlamak olarak belirlenmiş ve yetkinin kapsamı iki başlık altında tespit edilmiştir. Yetkinin kapsamına ilk olarak kamu hizmetlerinin bakanlıklar arasındaki dağılımının yeniden belirlenmesi girmektedir. Bu çerçevede gerekli görülmesi halinde yeni bakanlıklar kurulması, var olan bakanlıkların birleştirilmesi, bakanlıkların bağlı, ilgili ve ilişkili kuruluşlarının yeniden belirlenmesi için kanun hükmünde kararname çıkarma yetkisi verilmiştir. Bu amaçla;

1- Mevcut bakanlıkların birleştirilmesine veya kaldırılmasına, yeni bakanlıklar kurulmasına, anılan bakanlıkların bağlı, ilgili ve ilişkili kuruluşlarıyla hiyerarşik ilişkilerine,

2- Mevcut bağlı, ilgili ve ilişkili kuruluşların bağlılık ve ilgilerinin yeniden belirlenmesine veya bunların mevcut, birleştirilen veya yeni kurulan bakanlıklar bünyesinde hizmet birimi olarak yeniden düzenlenmesine,

3- Mevcut bakanlıklar ile birleştirilen veya yeni kurulan bakanlıkların görev, yetki, teşkilat ve kadrolarının düzenlenmesine, taşrada ve yurt dışında teşkilatlanma esaslarına,

ilişkin kanun hükmünde kararname çıkarılabilecektir.

İkinci olarak kamu kurum ve kuruluşlarında istihdam edilen memurlar, işçiler, sözleşmeli personel ile diğer kamu görevlilerinin atanma, nakil, görevlendirilme, seçilme, terfi, yükselme, görevden alınma ve emekliye sevk edilme usul ve esaslarına ilişkin olarak değişiklikler ve yeni düzenlemeler yapılması için kanun hükmünde kararname çıkarma yetkisi verilmiştir.

6223 sayılı Yetki Kanunuyla kamu hizmetlerinin bakanlıklar arasındaki dağılımının yeniden belirlenmesi amacına yönelik olarak Bakanlar Kuruluna verilen kanun hükmünde kararname çıkarma yetkisi, Bakanlıklar ile bağlı, ilgili ve ilişkili kuruluşları kapsamakta olup Bakanlık veya bağlı, ilgili ve ilişkili kuruluş niteliğinde olamayan kamu kurum ve kuruluşları kapsamına almamaktadır. Bakanlar Kurulunun, 6223 sayılı Yetki Kanunu'na dayanarak bakanlık veya bağlı, ilgili ve ilişkili kuruluş niteliğinde olamayan kamu kurum ve kuruluşlarının görev, yetki, teşkilat ve kadrolarına ilişkin düzenleme yapması mümkün değildir.

Yukarıdaki açıklamalar çerçevesinde yapılan inceleme sonucunda; KHK'nin, hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilen 39. maddesi ile Anayasa'nın 91. maddesinin birinci fıkrası uyarınca iptal edilenler dışında kalan diğer kurallar 6223 sayılı Yetki Kanunu'nun kapsamında kaldığından Anayasa'nın 91. maddesine aykırı değildir. İptal isteminin reddi gerekir. 

D- Kanun Hükmünde Kararname'nin Tüm Maddelerinin Anayasa'nın 91. Maddesi Yönünden İncelenmesi

Dava dilekçesinde, KHK'nin ayrı ayrı tüm maddelerinin ve eki (1) ve (2) sayılı cetveller ile listelerin Anayasa'nın 91. maddesinin birinci fıkrasında kanun hükmünde kararnameyle düzenlenmesi yasaklanmış alanlara ilişkin düzenleme içerdiği, bu nedenle Anayasa'nın Başlangıç'ı ile 2., 6., 7., 87., 91., 123. ve 163. maddelerine aykırı oldukları ileri sürülmüştür.

1- KHK'nin 17. Maddesinin (2) Numaralı Fıkrasında Yer Alan ''mesleğe alınmaları''İbaresi

KHK'nin 17. maddesinde, Denetim Hizmetleri Başkanlığı düzenlenmiştir. Anılan maddenin (1) numaralı fıkrasında, Başkanlığın görevleri sayıldıktan sonra dava konusu kuralı da içeren (2) numaralı fıkrasında, Denetim Hizmetleri Başkanlığı ve Müfettişlerin çalışma usul ve esasları ile Müfettiş Yardımcılarının mesleğe alınmaları, yetiştirilmeleri, yarışma sınavı, tez hazırlama ve yeterlik sınavları ile diğer hususların yönetmelikle düzenleneceği belirtilmiştir.

Anayasa'nın 'Kamu hizmetlerine girme hakkı' başlıklı 70. maddesinin birinci fıkrasında, her Türk'ün, kamu hizmetlerine girme hakkına sahip olduğu belirtildikten sonra ikinci fıkrasında, hizmete alınmada görevin gerektirdiği niteliklerden başka hiçbir ayırım gözetilemeyeceği kurala bağlanmıştır. Buna göre, Anayasa'nın 70. maddesinde düzenlenen ve ikinci kısmının 'Siyasi Haklar ve Ödevler'başlıklı dördüncü bölümünde yer alan kamu hizmetlerine girme hakkına ilişkin olarak kanun hükmünde kararname ile düzenleme yapılması mümkün değildir.

Müfettiş Yardımcılığı kadrolarına giriş koşullarının belirlenmesi Anayasa'nın 70. maddesine göre kamu hizmetine girme hakkına ilişkin bir düzenleme olduğundan KHK'nin 17. maddesinin (2) numaralı fıkrasındaki bu ibare Anayasa'nın 91. maddesinin birinci fıkrasına aykırıdır. İptali gerekir.

Serdar ÖZGÜLDÜR ile Burhan ÜSTÜN bu görüşlere değişik gerekçeyle katılmışlardır.

Haşim KILIÇ, Alparslan ALTAN, Engin YILDIRIM, Nuri NECİPOĞLU, Hicabi DURSUN, Celal Mümtaz AKINCI ile Muammer TOPAL bu görüşe katılmamışlardır.

2- KHK'nin 28. Maddesinin (2) Numaralı Fıkrasının (a) ve (b) Bentleri

KHK'nin 28. maddesinin (1) numaralı fıkrasında, KHK'nin 7 ilâ 14. maddelerde düzenlenen Bakanlık hizmet birimlerinin sorumluluk alanlarıyla ilgili olarak, bu birimlerin beş bent halinde fıkrada sayılan görevleri de yerine getirecekleri belirtilmiştir. Maddenin (2) numaralı fıkrasında ise anılan Bakanlık hizmet birimlerinin, sorumluluk alanlarıyla ilgili olarak hazırladıkları ve Resmî Gazete'de yayımlanmak suretiyle yürürlüğe konulan Bakanlık idari düzenlemelerinde, bu düzenlemeleri ihlal edecek hizmet üretenler ile hizmetten yararlananlar için yerine getirecekleri görev ve yetkiler sayılmıştır. Söz konusu görev ve yetkiler şöyledir;

a- Hangi hallerde uygulanacağını açıkça belirtmek şartıyla; uyarma, geçici faaliyet durdurma ve yetki iptali şeklinde idari müeyyideler öngörmek ve ihlal edenlere belirlenen idari müeyyideleri uygulamak,

b- Hangi hallerde uygulanacağını ve miktarını açıkça belirtmek şartıyla; 7. maddede yer alan hizmet birimi beşbin Türk Lirasına kadar, 8. ve 11. maddelerde yer alan hizmet birimleri ikiyüzellibin Türk Lirasına kadar, 12. maddede yer alan hizmet birimi beşyüzbin Türk Lirasına kadar, 9. ve 10. maddelerde yer alan hizmet birimleri ise beş milyon Türk Lirasına kadar idari para cezası uygulaması öngörmek ve ihlal edenlere belirlenen miktarda idari para cezası karar tutanağı düzenlemek veya düzenletmek.

Anayasa'nın 'Suç ve cezalara ilişkin esaslar' başlıklı 38. maddesinin üçüncü fıkrasında, 'Ceza ve ceza yerine geçen güvenlik tedbirleri ancak kanunla konulur.' hükmüne yer verilmiştir. Anayasa'nın 38. maddesinde düzenlenen ve ikinci kısmının 'Kişinin Hakları ve Ödevleri' başlıklı ikinci bölümünde yer alan suç ve cezalara ilişkin hükümlerin kanun hükmünde kararnameyle düzenlenmesi mümkün değildir.

KHK'nin 28. maddesinin (2) numaralı fıkrasının anılan bentleri Anayasa'nın 38. maddesi kapsamında idari müeyyide gerektiren fiiller ile bu fiillere uygulanacak yaptırımlara ilişkin hükümler içerdiğinden, Anayasa'nın 91. maddesinin birinci fıkrasına aykırıdır. İptali gerekir.

3- KHK'nin 37. Maddesinin (2), (3), (4) ve (5) Numaralı Fıkraları

KHK'nin 37. maddesinin (1) numaralı fıkrasıyla, Bakanlığın merkez teşkilatı için Ulaştırma ve Haberleşme Uzmanı, Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzmanı, Ulaştırma ve Haberleşme Uzman Yardımcısı, Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzman Yardımcısı; merkez ve taşra teşkilatı için ise Denizcilik Uzmanı ve Denizcilik Uzman Yardımcısı kadroları ihdas edilmiştir. Maddenin (2) numaralı fıkrasında, Ulaştırma ve Haberleşme Uzman Yardımcılığı, Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzman Yardımcılığı ile Denizcilik Uzman Yardımcılığına atanma koşulları sıralanmış; (3) numaralı fıkrasında, Ulaştırma ve Haberleşme Uzmanı, Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzmanı ile Denizcilik Uzmanı kadrolarına atanma koşulları belirtilmiş; (4) numaralı fıkrasında, hazırladıkları uzmanlık tezi kabul edilmeyenler, yeterlik sınavında başarısız olanlar veya yeterlik sınavına girmeye hak kazandığı halde geçerli mazereti olmaksızın sınav hakkını kullanmayanların ilgili uzman yardımcılığı unvanlarını kaybedecekleri ve bu nedenle de durumlarına uygun diğer kadrolara atanacakları hükme bağlanmıştır. Maddenin (5) numaralı fıkrasında da, Ulaştırma ve Haberleşme Uzmanları, Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzmanları, Denizcilik Uzmanları ile Ulaştırma ve Haberleşme Uzman Yardımcıları, Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzman Yardımcıları, Denizcilik Uzman Yardımcılarının mesleğe alınmaları, yetiştirilmeleri, yarışma sınavı, tez hazırlama ve yeterlik sınavı ile diğer hususların yönetmelikle düzenlenmesi öngörülmüştür.

Anayasa'nın 'Kamu hizmetlerine girme hakkı' başlıklı 70. maddesinin birinci fıkrasında, her Türk'ün, kamu hizmetlerine girme hakkına sahip olduğu belirtildikten sonra ikinci fıkrasında, hizmete alınmada görevin gerektirdiği niteliklerden başka hiçbir ayırım gözetilemeyeceği kurala bağlanmıştır. Buna göre, Anayasa'nın 70. maddesinde düzenlenen ve ikinci kısmının 'Siyasi Haklar ve Ödevler'başlıklı dördüncü bölümünde yer alan kamu hizmetlerine girme hakkına ilişkin olarak kanun hükmünde kararname ile düzenleme yapılması mümkün değildir.

Ulaştırma ve Haberleşme Uzman Yardımcıları, Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzman Yardımcıları, Denizcilik Uzman Yardımcıları için tahsis edilen kadrolara giriş koşullarının belirlenmesi Anayasa'nın 70. maddesine göre kamu hizmetine girme hakkına ilişkin bir düzenleme olduğundan, KHK'nin 37. maddesinin (2), (3), (4) ve (5) numaralı fıkraları Anayasa'nın 91. maddesinin birinci fıkrasına aykırıdır. İptalleri gerekir.

Serdar ÖZGÜLDÜR ile Burhan ÜSTÜN bu görüşlere değişik gerekçeyle katılmışlardır.

Haşim KILIÇ, Alparslan ALTAN, Engin YILDIRIM, Nuri NECİPOĞLU, Hicabi DURSUN, Celal Mümtaz AKINCI ile Muammer TOPAL bu görüşe katılmamışlardır.

4- KHK'nin Diğer Kuralları

KHK'nin 17. maddesinin (2) numaralı fıkrasında yer alan ''mesleğe alınmaları'' ibaresi, 28. maddesinin (2) numaralı fıkrasının (a) ve (b) bentleri, 37. maddesinin (2), (3), (4) ve (5) numaralı fıkraları ile hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilenler dışında kalan diğer kurallarında Anayasa'nın 91. maddesinin birinci fıkrası uyarınca kanun hükmünde kararname ile düzenlenmesi yasaklanmış alanlara ilişkin herhangi bir düzenlemeye yer verilmediği anlaşıldığından bu maddelere, fıkralara, bentlere, bölümlere, cetvellere ve listelere ilişkin iptal isteminin reddi gerekir.

E- Kanun Hükmünde Kararname'nin İçerik Yönünden İncelenmesi

1- KHK'nin 17. Maddesinin (2) Numaralı Fıkrasının ''mesleğe alınmaları''İbaresi Dışında Kalan Bölümü

Dava dilekçesinde, KHK'nin 37. maddesinde düzenlenen uzmanların mesleğe alınmaları ve yetiştirilmelerine ilişkin usul ve esaslar kanunla düzenlenmiş iken, müfettişlerin çalışma usul ve esasları ile müfettiş yardımcılarının mesleğe alınmaları, yetiştirilmeleri, yarışma sınavı, tez hazırlama ve yeterlik sınavları ile diğer hususların yönetmeliğe bırakıldığı, bu nedenle kuralın, Anayasa'nın 2., 6., 7., 8. 11. 123. ve 128. maddelerine aykırı olduğu ileri sürülmüştür.

KHK'nin 17.maddesinin (1) numaralı fıkrasında, Denetim Hizmetleri Başkanlığının görevleri sayılmış, iptali istenen ikinci fıkrasında ise Başkanlığın ve Müfettişlerin çalışma usul ve esasları ile Müfettiş Yardımcılarının mesleğe alınmaları, yetiştirilmeleri, yarışma sınavı, tez hazırlama ve yeterlik sınavları ile diğer hususların yönetmelikle düzenlenmesi öngörülmüştür. Buna göre, iptali istenen fıkrada yönetmeliğe bırakılan hususlar şunlardır;

1- Başkanlığın ve Müfettişlerin çalışma usul ve esasları, Müfettiş yardımcılarının giriş ve yeterlik sınavlarının usul ve esasları, müfettişliğe yükselmeleri, görev, yetki ve sorumlulukları.

2- Müfettiş Yardımcılarının mesleğe alınmaları, yetiştirilmeleri, yarışma sınavı, tez hazırlama ve yeterlik sınavları ile diğer hususlar.

Dava konusu kuralda yer alan ''mesleğe alınmaları'' ibaresi, Anayasa'nın 91. maddesinin birinci fıkrası uyarınca Anayasa'ya aykırı bulunarak iptal edildiğinden, öne sürülen Anayasa'ya aykırılık iddiaları bu ibareye yönelik olarak incelenmemiştir.

Anayasa'nın 2. maddesinde yer alan hukuk devletinin temel ilkelerinden biri 'belirlilik ilkesi'dir. Bu ilkeye göre, yasal düzenlemelerin hem kişiler hem de idare yönünden herhangi bir duraksamaya ve kuşkuya yer vermeyecek şekilde açık, net, anlaşılır ve uygulanabilir olması ayrıca kamu otoritelerinin keyfi uygulamalarına karşı koruyucu önlem içermesi gerekir.

Anayasa'nın 123. maddesinde, idarenin bütünlüğü ve kanuniliği ilkesi kabul edilmiştir. Bu ilkeyle bağlantılı olarak Anayasa'nın 128. maddesinde de 'Devletin, kamu iktisadî teşebbüsleri ve diğer kamu tüzelkişilerinin genel idare esaslarına göre yürütmekle yükümlü oldukları kamu hizmetlerinin gerektirdiği aslî ve sürekli görevler, memurlar ve diğer kamu görevlileri eliyle görülür. Memurların ve diğer kamu görevlilerinin nitelikleri, atanmaları, görev ve yetkileri, hakları ve yükümlülükleri, aylık ve ödenekleri ve diğer özlük işleri kanunla düzenlenir. Üst kademe yöneticilerinin yetiştirilme usul ve esasları, kanunla özel olarak düzenlenir.' denilmiştir. Buna göre, Anayasa'nın 128. maddesinin birinci fıkrası kapsamındaki görevleri yürüten bütün personelin nitelikleri, atanmaları, görev ve yetkileri, hakları ve yükümlülüklerinin kanunla düzenlenmesi gerekir.

Anayasa'nın 7. maddesindeki, 'Yasama yetkisi Türk Milleti adına Türkiye Büyük Millet Meclisi'nindir. Bu yetki devredilemez.' kuralına göre, kanun koyucunun temel ilkeleri koymadan, çerçeveyi çizmeden yürütmeye yetki vermemesi, sınırsız, belirsiz bir alanı, yönetimin düzenlemesine bırakmaması gerekir. Belirtilen konuların kanunla düzenlenmesi gerekmekte ise de tüm ayrıntılarının sadece kanunla düzenlenmesi beklenemez ve bu konuda idari düzenlemeler yapılması Anayasa'nın 7. ve 128. maddesine aykırılık teşkil etmez.

KHK'nin 17. maddesinin (1) numaralı fıkrasında Denetim Hizmetleri Başkanlığının görevleri dört bent halinde sayılmış ve bunu tamamlamak üzere iptali istenen fıkraya yer verilmiştir. Böylece Başkanlık ve dolayısıyla müfettişlerin görevleri belirlenmiştir.Müfettişlerin müfettiş yardımcıları arasından atanacağı madde kapsamından anlaşılmaktadır. Bundan başka, müfettiş yardımcılarının yarışma sınavı ile mesleğe kabul edilecekleri, yetiştirilirken tez hazırlayacakları ve bir yeterlilik sınavına tabi tutulacakları da anlaşılmaktadır.

İptali istenen kuralla, müfettiş yardımcılığına girişte ve müfettiş yardımcılığından müfettişliğe geçişte yapılacak sınavların usul ve esasları, adı geçenlerin yetiştirilmesine dair diğer hususlar ile Başkanlığın ve müfettişlerin çalışma usul ve esasları yönetmeliğe bırakılmaktadır. Memurların nitelik, atanma, görev ve yetki,hak ve yükümlülük, aylık ve ödenek veya diğer özlük işlerine ilişkin olmayıp salt idare tekniğine ilişkin olarak yönetmeliğe bırakılan bu hususlar yasama yetkisinin devri sayılamayacağı gibi, hukuk devleti ilkesine de aykırılık oluşturmaz.

Açıklanan nedenlerle, dava konusu kural Anayasa'nın 2., 7., 123. ve 128. maddelerine aykırı değildir.

Kuralın, Anayasa'nın 6. ve 8. maddeleriyle ilgisi görülmemiştir.

Fulya KANTARCIOĞLU bu görüşe katılmamıştır.

2- KHK'nin 29. Maddesinin (13) Numaralı Fıkrası

Dava dilekçesinde, kurulacak sürekli ve geçici kurulların üyelerinin hangi hizmet birimi, kuruluş, kurum, üniversite, sivil toplum örgütü temsilcileri veya alanında uzman ve yetkin kişilerden oluşacağı ile, sahip olmaları gereken özelliklerin ve kurulların çalışma usul ve esasların kanunla düzenlenmesi gerektiği ileri sürülerek bu içeriğe haiz olmayan kuralın Anayasa'nın 7., 8., 11., 123 ve 128. maddelerine aykırı olduğu ileri sürülmüştür.

KHK'nin 29. maddesinde, Bakanlığın görev alanına giren konularla ilgili olarak çalışmalarda bulunmak, araştırma, inceleme ve değerlendirme yapmak üzere bakanlık, kurum ve kuruluş, sivil toplum kuruluşları temsilcileri ve konuyla ilgili uzmanların katılımıyla Kaza Araştırma ve İnceleme Kurulu, Demiryolu Koordinasyon Kurulu, Araştırma Merkezi İzleme ve Yönlendirme Kurulu, Şûra Düzenleme Kurulu ve İnternet Geliştirme Kurulu adıyla toplam beş kurul oluşturulması öngörülmekte ve bu kurulların görevleri maddenin devamında sırasıyla sayılmaktadır.

Maddenin (7) numaralı fıkrasında, Bakanlıkça teknik ve ekonomik gelişmelerin ortaya çıkardığı ulaştırma, denizcilik, haberleşme, posta, evrensel hizmet, havacılık ve uzay teknolojileri iş, hizmet ve sistemleriyle ilgili olarak oluşturulacak yeni politika ve stratejilerin tespitiyle ilgili çalışmalarda bulunmak, araştırma, inceleme ve değerlendirme yapmak üzere Bakanlık dışından bu alanlarda uzman kişiler ile faaliyet gösteren kuruluş temsilcilerinin katılımıyla görev süresi bir yılı geçmemek üzere geçici kurulların oluşturabileceği öngörülmektedir. Bu kurulların görev süresi en fazla bir yıl olup, ihtiyaç halinde bir kez uzatılabilecektir. Aynı anda en fazla iki adet geçici kurul çalıştırılabilmesi mümkündür. Geçici kurullar, Bakanın doğrudan kendisinin belirlediği konularda verdiği görevleri yerine getirirler.

Maddenin (8) numaralı fıkrasında, sürekli ve geçici kurulların üye sayısının yediyi geçemeyeceği belirlenmiştir. 

(9) numaralı fıkrada, kurul üyelerine yapılacak ödeme konu edinilmektedir. Buna göre sürekli ve geçici kurulların Bakanlık ve Bakanlık kuruluşları dışındaki kamu personeli olan üyelerine, 22.1.1990 günlü, 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararname hükümleri çerçevesinde kamu iktisadi teşebbüsleri yönetim kurulu üyelerine ödenen aylık ücretin %25'i, diğer üyelerine ise %50'si ödenecek; bir kişinin birden fazla sürekli veya geçici kurulda üyeliği bulunması halinde, bu kişiye sadece bir kurul üyeliği için bu ödeme yapılabilecektir. (10) numaralı fıkra gereğince, sürekli ve geçici kurul üyelerinin kurul çalışmalarıyla ilgili olarak uçak, otobüs ve trenle yaptıkları seyahatlerin yol giderleri sunacakları bilet karşılığı kendilerine ayrıca ödenir.

(11) numaralı fıkrada, sürekli ve geçici kurulların, çalışmalarıyla ilgili konularda ihtiyaç oluşması halinde araştırma, inceleme ve danışmanlık hizmetleriyle sınırlı olmak üzere Bakanlık Döner Sermaye İşletmesi vasıtasıyla hizmet alımı yapabilmelerine imkân sağlanmıştır.

(12) numaralı fıkra uyarınca, sürekli ve geçici kurullar tarafından yapılacak harcamalar ile kurul üyelerinin ücretleri bu amaçla Bakanlık Döner Sermaye İşletmesi bütçesine konulan ödenekten karşılanır.

İptali istenen (13) numaralı fıkrada ise 'Sürekli ve geçici kurul üyelerinin hangi hizmet birimi, kuruluş, kurum, üniversite, sivil toplum örgütü temsilcileri veya alanında uzman ve yetkin kişilerden oluşacağı, sahip olmaları gereken özellikler ile kurulların çalışma usul ve esasları yönetmelikle belirlenir.' hükmüne yer verilmiştir.

Bir önceki başlık altında da ifade edildiği üzere, Anayasa'da kanun ile düzenlenmesi öngörülen konularda yürütme organına genel, sınırsız, esasları ve çerçevesi belirsiz bir düzenleme yetkisi verilemez. Yürütmeye devredilen yetkinin Anayasa'ya uygun olabilmesi için, yasada temel hükümlerin ya da temel esasların belirlenmesi, ancak uzmanlık ve yönetim tekniğine ilişkin konuların düzenlenmesinin yürütme organına bırakılması gerekir.

Sürekli kurulların adlarıyla görevleri KHK'da ayrı ayrı ve ayrıntılı olarak sayılmıştır. 3046 sayılı Kanun'un 'Sürekli kurullar' başlıklı 39. maddesinde de 'Bakanlıklarda ve bağlı kuruluşlarda hizmetin kurul biçiminde yürütülmesi gerektiğinde, görevleri ve teşekkül tarzı kuruluş kanunlarında veya diğer kanunlarda gösterilmek kaydıyla sürekli kurullar kurulabilir.' denilmiştir. Bu hükümle, bakanlıklarda ve bağlı kuruluşlarda sürekli kurulların, kuruluş yasalarında veya diğer yasalarda gösterilmek koşuluyla kurulabileceği belirtilmiştir. Geçici kurullarla ilgili çerçeve ise şöyledir; bunlar; 'teknik ve ekonomik gelişmelerin ortaya çıkardığı yeni ulaştırma, denizcilik, haberleşme, posta, evrensel hizmet, havacılık ve uzay teknolojileri iş, hizmet ve sistemleriyle ilgili olarak oluşturulacak politika ve stratejilerin tespitiyle ilgili çalışmalarda bulunmak, araştırma, inceleme ve değerlendirme yapmak' amacıyla oluşturulacak ve bunu teminen 'Bakanlık dışından bu alanlarda uzman kişiler ile faaliyet gösteren kuruluş temsilcilerin katılımı' mümkün olacaktır. Sürekli olanlardan farklı olarak bu tür kurulların görev süresi bir yılı geçmeyecek;ihtiyaç halinde bu süre bir defaya mahsus olmak üzere en fazla bir yıl uzatılabilecektir. Bir diğer sınırlama olarak, aynı anda en fazla iki adet geçici kurul çalıştırılabileceği öngörülmekte ve geçici kurulların Bakan'ın doğrudan kendisinin belirlediği konularda verdiği görevleri yerine getireceği vurgulanmaktadır. Buna göre, kuralın temel esaslarının kanunda belirlendiği anlaşılmakla, Anayasa'da kanun ile düzenlenmesi öngörülen konularda yürütme organına genel, sınırsız, esasları ve çerçevesi belirsiz bir düzenleme yetkisi verildiği iddiası yerinde değildir.

Görevleri gereği idarî nitelikte olmakla beraber, merkezin hiyerarşisi dışında olan, esas itibarıyla düşünce, öneri ve görüş bildirmek suretiyle merkezi yönetime yardımcı olan, tüzel kişiliği bulunmayan ve istişarî nitelikte kararlar alan söz konusu kurullarda görev alanların, Anayasa'nın 128. maddesi anlamında kamu görevlisi niteliğine sahip olmamaları nedeniyle, bu maddenin ikinci fıkrasında öngörüldüğü gibi yasayla düzenlenmesi zorunluluğu bulunmamaktadır. Esasen Kurulları oluşturacak üyelerin nitelikleri, kurulma amacı belli olan kurullara yüklenen görevlerin niteliğiyle doğrudan bağlantılıdır. Bu kurullar oluşturulurken Bakanlık, kurum ve kuruluş, üniversite, sivil toplum kuruluşları temsilcileri, konunun uzmanları kurulun potansiyel üye kaynaklarıdır. Bir başka ifade ile kurul buralardan gelen üyelerden oluşacaktır. Üye sayısı yediyi geçemeyeceği için üyelerin nitelikleri kurulun göreviyle bağlantılı olarak değişkenlik arz edebilir. Bu durumda tüm kurulların üyelerinin veya üye kaynaklarının daha baştan kanunla yapılması kendilerinden beklenen görevle bağdaşmayabileceği gibi kamu hizmetlerinin daha etkin ve verimli yürütülmesini de geciktirebilir. Geçici kurullar geleceğe yönelik, teknik ve ekonomik gelişmelerin sonucuna bağlı olarak yeni politika ve strateji geliştirmek amacıyla oluşturulmaktadır. Teknolojik gelişmeleri bugünden tespit mümkün olmadığından, gelecekte etkin olabilecek adayları bugünden belirlemek mümkün olmayabilir.

Açıklanan nedenlerle, dava konusu kural Anayasa'nın 7. ve 128. maddelerine aykırı değildir.

Kuralın,Anayasa'nın 8. ve 123. maddeleriyle ilgisi görülmemiştir.

Fulya KANTARCIOĞLU bu görüşe katılmamıştır.

3- KHK'nin 42. Maddesinin (1) Numaralı Fıkrasının 'Tahsisle ilgili imar planları ve her türlü projeler Çevre ve Şehircilik Bakanlığınca tasdik edilir ve inşaat ruhsatları bu Bakanlık tarafından verilir' Biçimindeki Son Cümlesi ile (2) Numaralı Fıkrası

Dava dilekçesinde, 3194 sayılı İmar Kanunu, 2960 sayılı Boğaziçi Kanunu, 4533 sayılı Gelibolu Yarımadası Tarihi Milli Parkı Kanunu'nun birinci maddelerindeki amaç unsuruna dair hükümler tekrar edilerek, iptali istenen kuralla, anılan kanunlarda ve 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanunu, 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu, 5393 sayılı Belediye Kanunu ile 5302 sayılı İl Özel İdaresi Kanunu'nda örtülü değişiklikler yapılarak bu kanunların imar ve yapılaşmaya ilişkin hükümlerinin ilga edildiği, oysa sayılan bu kanunların 6223 sayılı Yetki Kanunu kapsamında olmadıkları; hazinenin özel mülkiyetindeki taşınmazlar ile Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki arazilerin anılan Bakanlığa nasıl devredileceğikonusunda hukuki belirsizlik bulunduğu; imar planları ve projeler konusunda uygulanmayacak kanunlar belirtilmiş ise de uygulanacak olanlara düzenlemede yer verilmemiş olduğu; Bakanlığa verilen ancak yerel yönetimlerin yetkisinde bulunan çevre düzeni planı ve nazım ve uygulama imar planlarını yapma ve onama yetkisinin yerinden yönetim ilkesine aykırı olduğu, bu nedenlerle düzenlemenin Anayasa'nın Başlangıç'ı ile 2., 7., 8., 11., 87., 91., 123. ve 127. maddelerine aykırı olduğu ileri sürülmüştür.

Maddenin (1) numaralı fıkrasında, Türk boğazlar bölgesinde can ve mal kaybı ile deniz ve çevre kirliliği yaratacak, kültür ve tabiat varlıklarına zarar verebilecek doğal afetlere ve deniz kazalarına karşı tedbir alınması, boğazlarda güvenli geçişin sağlanması Bakanlığa bir görev olarak yüklenmekte; bu görevin ifası bağlamında tesisler kurmak amacıyla yapılması gerekenler sıralanmaktadır. Bu çerçevede, Bakanlar Kurulunca belirlenen yerlerdeki mülkiyeti Hazineye ait veya Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki taşınmazlar Maliye Bakanlığınca Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı'nın kullanımına tahsis edilecektir. Fıkranın iptali istenen cümlesinde, tahsisle ilgili imar planları ve her türlü projelerin Çevre ve Şehircilik Bakanlığınca tasdik edilmesi ve inşaat ruhsatlarının bu Bakanlık tarafından verilmesi öngörülmektedir. Maddenin (2) numaralı fıkrasında ise bir önceki fıkrada belirtilen tesis ve inşaatların projelendirilmesi ve yapımında 3.5.1985 günlü, 3194 sayılı İmar Kanunu, 18.11.1983 günlü, 2960 sayılı Boğaziçi Kanunu, 12.3.1982 günlü, 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanunu ve 17.2.2000 günlü, 4533 sayılı Gelibolu Yarımadası Tarihi Milli Parkı Kanunu hükümlerinin uygulanmayacağı ifade edilmektedir. Böylece, fıkrada belirtilen usule uygun olarak yine fıkrada belirtilen amaçlarla Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığına tahsis edilecek hazineye ait veya devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan taşınmazların tahsisiyle ilgili imar planları ve her türlü projelerin tasdiki Çevre ve Şehircilik Bakanlığı tarafından yapılacak ve inşaat ruhsatları da bu Bakanlık tarafından verilecektir. Bu süreçte yapılacak inşaat ve tesislerin projelendirilmesi ve yapımında ikinci fıkradaki mevzuat uygulanmayacaktır.

Anayasa'nın 2. maddesinde, Türkiye Cumhuriyeti'nin bir hukuk devleti olduğu belirtilmiştir. Hukuk devleti, eylem ve işlemleri hukuka uygun olan, insan haklarına dayanan, bu hak ve özgürlükleri koruyup güçlendiren, her alanda adil bir hukuk düzeni kurup bunu geliştirerek sürdüren, Anayasa'ya aykırı durum ve tutumlardan kaçınan, hukukun üstün kurallarıyla kendini bağlı sayan ve yargı denetimine açık olan devlettir.

Anayasa'nın 7. maddesinde, 'Yasama yetkisi Türk Milleti adına Türkiye Büyük Millet Meclisinindir. Bu yetki devredilemez.' ifadeleri yer almaktadır. 87. maddesinde ise 'Bakanlar Kuruluna belli konularda kanun hükmünde kararname çıkarma yetkisi vermek.' Türkiye Büyük Millet Meclisinin görev ve yetkileri arasında sayılmıştır. Anayasanın 91. maddesinde ise kanun hükmünde kararnamelerin hukuksal rejimi belirlenmiştir.

Anayasa'nın 123. maddesinde, idarenin kuruluş ve görevleriyle bir bütün olduğu ve kanunla düzenleneceği öngörüldükten sonra idarenin kuruluş ve görevlerinin, merkezden yönetim ve yerinden yönetim esaslarına dayandığı hükme bağlanmıştır. İdarenin bütünlüğü, merkezi devlet modelinin yönetim alanındaki temel ilkesi olup, bu ilkeyle, idarenin yerine getirdiği çeşitli görevlerle bu görevleri yerine getiren kurumlar arasında birlik sağlanması ve idari yapı içinde yer alan kurumların bir bütünlük içerisinde çalışması öngörülmüştür.

Mahalli idarelere ilişkin Anayasa'nın 127. maddesinin birinci fıkrasında, bunların il, belediye veya köy halkının mahalli müşterek ihtiyaçlarını karşılamak üzere kuruluş esasları kanunla belirtilen ve karar organları gene kanunda gösterilen seçmenler tarafından seçilerek oluşturulan kamu tüzelkişileri oldukları, ikinci fıkrasında yerel yönetimlerin kuruluş ve görevleri ile yetkilerinin, yerinden yönetim ilkesine uygun olarak kanunla düzenleneceği belirtilmiştir. Maddenin beşinci fıkrasında ise merkezi idarenin, mahalli idareler üzerinde, mahalli hizmetlerin idarenin bütünlüğü ilkesine uygun şekilde yürütülmesi, kamu görevlerinde birliğin sağlanması, toplum yararının korunması ve mahalli ihtiyaçların gereği gibi karşılanması amacıyla kanunda belirtilen esas ve usuller dairesinde idari vesayet yetkisine sahip olduğu belirtilmektedir.

Dava dilekçesinde, iptali istenen kuralla 6223 sayılı Yetki Kanunu kapsamında olmayan bir kısım kanunlarda örtülü değişiklikler yapılarak bunların imar ve yapılaşmaya ilişkin hükümlerinin ilga edildiği ileri sürülmektedir. Anayasa Mahkemesinin 6.4.2011 günlü, 6223 sayılı Yetki Kanunu'nu denetlediği 27.10.2011 günlü, E.2011/60, K.2011/147 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, konu ve kapsamın belirlenmiş sayılması için hangi kanunlarda değişiklik yapılacağının yetki kanununda mutlaka sayma yoluyla gösterilmesi zorunlu olmadığı gibi, belirlenen konu ve kapsamın sınırları içine hangi kanun ya da kanun hükmünde kararnamelerin girdiğinin sayma yoluyla gösterilmesi de şart değildir.

KHK'nin 41. maddesiyle deniz kazalarının yönetimi Bakanlığa bir görev olarak verilmiş ve bu çerçevede Bakanlık bazı yetkilerle donatılmıştır. Bu amaçla bir sonraki maddede doğal afetlere ve deniz kazalarına karşı tedbir alınması ve boğazlarda güvenli geçişin sağlanması amacıyla kurulacak tesisler hakkında hükümlere yer verilmiştir. Bakanlığın görev ve yetkilerine ilişkin olan bu düzenlemenin 6223 sayılı Yetki Kanunu kapsamında olduğu açıktır. Bakanlığa yeni bir görev verilirken bunun diğer mevzuat hükümlerini ilgilendiren ve etkileyen tabii sonuçları olabilir. Bu nedenle imar ve yapılaşmaya ilişkin hükümlerinin ilga edildiği iddia edilen kanunların 6223 sayılı Yetki Kanunu'nda belirtilmemiş olması nedeniyle kuralların Anayasa'ya aykırı oldukları iddiası yerinde görülmemiştir.

Dava dilekçesinde devamla, çeşitli kanunların muhtelif hükümlerinden alıntılar yapılarak uygulamaya ilişkin bazı tereddütler dile getirilmiş ve bu çerçevede, hazinenin özel mülkiyetindeki taşınmazlardan hangilerinin Bakanlığa nasıl devredileceği veya devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlerin hukuki statüsü değiştirilmeden nasıl yapılaşmaya açılarak tesis yapımına konu olacağı sorularının hukuken cevapsız bırakıldığı, imar planları ve projeler konusunda uygulanmayacak kanunlar belirtilmiş ise de uygulanacak olan veya olanlara düzenlemede yer verilmemiş olduğu, bu nedenle düzenlemenin belirsizlik ve keyfilik içerdiği ileri sürülmüştür.

Usulünce yürürlüğe konulan bir kanun hükmünde kararnamenin, iptal edilmediği veya yürürlükten kaldırılmadığı sürece kanun hükmünde olduğu, kanun hükümleri arasındaki muhtemel ihtilafların öncelik-sonralık, özel-genel olma durumuna göre çözümlenebileceği ve bu durumun başlı başına Anayasa'ya aykırılık sorunu teşkil etmeyeceği açıktır. Üzerine tesis yapılacak yerlerin belirlenmesi öncelikle Bakanlar Kurulu tarafından yapılacağından, ilgili taşınmazın tâbi olduğu hukuki rejime bakılarak, gerektiğinde amaca uygun olarak tahsis değişikliğine gidilebilir. Bu tür işlemlere karşı yargı yolu da açıktır. Dolayısıyla, belirtilen muhtemel eksikliklerin mutlaka bu düzenlemede giderilmelerine gerek olmadığından, bu durumun hukuki belirsizlik olarak nitelendirilmesi mümkün değildir.

Diğer taraftan, uygulanmayacağı belirtilen kanunlar dışındaki ilgili diğer kanunlar ile bunların alt düzenlemeleri çerçevesinde Boğazlarda yapılacak tesislerin imar ve ruhsat işlemlerinin çözülebileceği, iddianın anayasallıktan çok uygulamada çıkabilecek tereddüt veya sorunlara dair olduğu anlaşıldığından, uygulanacak kanunlar konusunda Bakanlığa keyfi yetki verildiği iddiası yerinde görülmemiştir.

Anayasa'da imar planlarına ilişkin yetkinin merkezi idare ya da yerel yönetimlere ait olduğu konusunda bir kural yer almamakta olup, ihtiyaçlara göre bu hususun belirlenmesi kanun koyucuya aittir. Buna göre, kanun koyucu kamu yararını gözeterek anayasal sınırlar içinde merkezi yönetimle yerel yönetim arasındaki görev sınırlarını belirleyebilir. Mahallî müşterek nitelikleri ağır bassa da, bazı alanlardaki imar gereksinimlerinin giderilmesi o yörede yaşayanlardan öte toplumun genelini ilgilendirdiğinden,imar plan ve uygulamaları da bu kapsamda değerlendirilmelidir.Hâlihazırdaki deniz trafiği dikkate alındığında, Boğazlardan güvenli geçişin sadece İstanbul ve Çanakkale'de yaşayanların mahalli müşterek ihtiyacı olmadığı, meselenin çözümüyle ilgili ihtiyacın millî, hatta milletlerarası boyuta ulaştığı bilinmektedir. Bu nedenle, mahalli müşterek ihtiyaç kavramından hareketle, iptal konusu kurallardaki imar plan ve projeleri konusundaki yetkinin mahalli idarelerde olması gerektiği iddiası yerinde değildir. 

Açıklanan nedenlerle, dava konusu kurallar Anayasa'nın 2., 7., 87., 91., 123. ve 127. maddelerine aykırı değildir. İptal istemlerinin reddi gerekir.

Kuralların, Anayasa'nın Başlangıç'ı ve 8. maddesiyle ilgisi görülmemiştir.

Fulya KANTARCIOĞLU bu görüşe katılmamıştır.

4- KHK'nin Geçici 2. Maddesinin (2), (3), (4), (6),(7), (8) ve (12) Numaralı Fıkraları

Dava dilekçesinde, idare hukukunun temel ilkelerinden birinin görevden alma işleminin atamadaki usule tabi olduğu, nitekim 2451 sayılı Kanun'da bu minvalde kurallara yer verildiği, oysa iptali istenen maddenin (2), (3), (4), (6) ve (7) numaralı fıkralarında personelin kazanılmış haklarının ellerinden alındığı, bu durumun hukuki güvenlik ilkesine de aykırı olduğu; (12) numaralı fıkrada, atanmış sayılmaya bağlı olarak mali haklarının korunduğu izlenimi verilmekle birlikte gerçekte bunun böyle olmadığı, dolayısıyla kazanılmış hakların zedelendiği; kurallarla müsteşardan genel müdüre kadar olan pozisyonlardakilerin niteliklerine bakılmaksızın büyük oranda müşavir ve araştırmacı kadrolarına atanmalarının Anayasa'nın 2., 10., 36., 125. ve 128. maddelerineaykırı olduğu ileri sürülmüştür.

KHK ile 9.4.1987 günlü, 3348 sayılı Ulaştırma Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ile 10.8.1993 günlü, 491 sayılı Denizcilik Müsteşarlığının Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname yürürlükten kaldırılmış olup Bakanlık, Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı adı altında yeniden yapılandırılmış ve önceki teşkilat yapılarından farklı yeni hizmet birimleri oluşturulmuştur. Teşkilat yapısında meydana gelen bu değişiklikler mevcut personelin hukuki durumlarını da etkilemiştir. KHK'nin geçici 2. maddesinin dava konusu (2) numaralı fıkrasında, Bakanlığın ve bağlı kuruluşlarının teşkilat yapısının değiştirilmesi sonucu açığa çıkan yönetici personelin durumu düzenlenmektedir. Buna göre, Bakanlık merkez teşkilatında daire başkanı ve üzeri görevlerde bulunan kamu görevlileriyle taşra teşkilatında Bölge Müdürü kadrolarında bulunanların bu görevlerinin sona ermesi ve bunların ekli (2) sayılı liste ile merkez teşkilatı için ihdas edilen Bakanlık Müşaviri kadrolarına halen bulundukları kadro dereceleriyle atanmış sayılmaları öngörülmektedir. Denizcilik Müsteşarlığı merkez ve taşra teşkilatında üst düzeylerde bulunanlar açısından aynı düzenleme maddenin (3) numaralı fıkrasında yer almıştır. (4) numaralı fıkrada, önceki iki fıkra uyarınca ihdas edilen bakanlık müşaviri kadrolarının herhangi bir sebeple boşalması halinde, hiçbir işleme gerek kalmaksızın bu kadroların iptal edilmiş sayılacakları belirtilmiştir. Bakanlık müşaviri kadrolarına atanmış sayılanların, Bakanın uygun göreceği merkez veya taşra teşkilatına ait birimlerde çalıştırılabileceği kuralına da fıkrada yer verilmiştir.

Maddenin (6) numaralı fıkrasında Ulaştırma Bakanlığı taşra teşkilatında, (7) numaralı fıkrasında ise Denizcilik Müsteşarlığı taşra teşkilatında unvanlı kadrolarda bulunanların görevlerinin bu KHK'nin yayımı tarihinde sona ereceği ve bunların ekli (2) sayılı liste ile taşra teşkilatı için ihdas edilen Araştırmacı kadrolarına hâlen bulundukları kadro dereceleriyle atanmış sayılacakları belirtilmiştir. (8) numaralı fıkra uyarınca, beşinci, altıncı ve yedinci fıkralar gereğince ihdas edilen araştırmacı kadrolarının herhangi bir sebeple boşalması halinde hiçbir işleme gerek kalmaksızın bunların iptal edilmiş sayılmaları kurala bağlanmıştır. Bu şekilde atanan araştırmacılar, Bakan'ın uygun göreceği merkez veya taşra teşkilatına ait birimlerde çalıştırılabileceklerdir.

(12) numaralı fıkrada, bu madde uyarınca atanan veya atanmış sayılan personelin yeni kadrolarına atandıkları veya atanmış sayıldıkları tarih itibarıyla eski kadrolarına ilişkin olarak en son ayda aldıkları sözleşme ücreti, aylık, ek gösterge, ikramiye (bir aya isabet eden net tutarı), her türlü zam ve tazminatları, makam tazminatı, temsil tazminatı, görev tazminatı, ek ücret, ek ödeme ve benzeri adlarla yapılan her türlü ödemelerin (ilgili mevzuatı uyarınca fiili çalışmaya bağlı fazla mesai ücreti hariç) toplam net tutarının (bu tutar sabit bir değer olarak esas alınır); yeni atandıkları kadrolara ilişkin olarak yapılan sözleşme ücreti, aylık, ek gösterge, ikramiye (bir aya isabet eden net tutarı), her türlü zam ve tazminatları, makam tazminatı, temsil tazminatı, görev tazminatı, ek ücret, ek ödeme ve benzeri adlarla yapılan her türlü ödemelerin (ilgili mevzuatı uyarınca fiili çalışmaya bağlı fazla mesai ücreti hariç) toplam net tutarından fazla olması halinde aradaki fark tutarının, herhangi bir vergi ve kesintiye tabi tutulmaksızın fark kapanıncaya kadar ayrıca tazminat olarak ödenmesi öngörülmüştür. Atandıkları veya atanmış sayıldıkları kadro unvanlarında isteğe bağlı olarak herhangi bir değişiklik olanlarla, kendi istekleriyle başka kurumlara atananlara fark tazminatı ödenmesine son verilmesi de fıkrada kurala bağlanmıştır.

Anayasa'nın 2. maddesinde yer alan hukuk devleti ilkesinin temel gereklerinden biri kazanılmış haklara saygı gösterilmesidir. Kazanılmış haklara saygı, hukuk güvenliği ilkesinin bir sonucudur. Kazanılmış hak, kişinin bulunduğu statüden doğan, tahakkuk etmiş ve kendisi yönünden kesinleşmiş ve kişisel alacak niteliğine dönüşmüş haktır.

Kamu hukuku alanında gerek kanunla gerekse düzenleyici işlemlerle konulmuş kurallar, kamu yararı ve hizmetin gerekleri dikkate alınarak her zaman değiştirilebilir veya kaldırılabilir.Hukuk âleminde meydana gelebilecek bu değişiklik, daha önce kural tasarrufların doğurmuş olduğu objektif ve genel hukuki durumlara da uygulanabilecektir. Soyut ve genel hukuki statülerin en önemli özelliği bunların daima değişebilmesi ve bu değişikliğin de herkese karşı geçerli olmasıdır. Hukuk alanında meydana gelen ve hukuki statüde değişiklik yapan bu düzenlemeler, eski düzenleme uyarınca statü kazanmış ve statüsü devam eden bireyleri de kapsar.

Memuriyet kadro derecesine bağlanan mali haklar, o dereceye ulaşan kişi yönünden tahakkuk etmiş ve kesinleşmiş alacak niteliğine dönüştüğünden kazanılmış hak teşkil eder. Kadro derecesine bağlanan mali haklar unvandan bağımsız olduğundan, unvan değişse bile bunların hukuken korunması gerekmektedir. Buna karşılık bir görevin fiilen yapılması karşılığında ödenen mali haklar ise kazanılmış hak oluşturmaz. Bu gibi mali haklar, ilgilinin o görevi fiilen yerine getirdiği süreyle sınırlı olarak ödenir.

İptal konusu kurallarla, teşkilat yapısı değiştirilen Bakanlığın bazı kadrolarında görev yapan kamu görevlilerinin bakanlık müşaviri ve araştırmacı kadrolarına atanmış sayılmalarının öngörülmesi, anılan Bakanlığın yeniden teşkilatlandırılması sonucu ortaya çıkan hukuki ve fiilî zorunluluklar nedeniyledir. Söz konusu hukuki ve fiilî zorunluluklar nedeniyle kazanılmış haklar korunarak başka kadrolara atama yapılması, kanun koyucunun takdir alanı içindedir.

İptali istenen kurallarda, Bakanlık müşaviri ve araştırmacı kadrolarına atanan kişilerin bulunduğu statülerden doğan, tahakkuk etmiş ve kendileri yönünden kesinleşmiş ve kişisel alacak niteliğine dönüşmüş mali haklarının (ücret ve özel hizmet tazminatı toplamının), mevcut kadrolarındakine göre daha düşük olması halinde yeni kadrolarındaki gelirlerine eşitleninceye kadar aradaki farkın ödenmesi öngörülmek suretiyle kazanılmış hakları korunmuştur. Bu durumda kuralların kazanılmış hakları ihlal ettiği söylenemez.

Kuralın dolaylı şekilde hak arama özgürlüğüyle ilgili olması nedeniyle Anayasa'nın 36. maddesi yönünden de incelemesi yapılmıştır.

Anayasa'nın hak arama hürriyetini düzenleyen 36. maddesinin birinci fıkrasında, 'Herkes, meşru vasıta ve yollardan faydalanmak suretiyle yargı mercileri önünde davacı veya davalı olarak iddia ve savunma ile adil yargılanma hakkına sahiptir.' denilerek yargı mercilerine davacı ve davalı olarak başvurabilme ve bunun doğal sonucu olarak da iddia, savunma ve adil yargılanma hakkı güvence altına alınmıştır.

Dava konusu kurallarla, Bakanlık ve Hazine Müsteşarlığı'nın belirtilen kadrolarında yapılan değişiklikler, yukarıda da ifade edildiği üzere, söz konusu unvanların kaldırılması sonucu ortaya çıkan hukukî ve fiili zorunluluklar nedeniyledir. Buna göre söz konusu işlemin sebep unsuru, Bakanlıktaki bazı kadroların kaldırılması olup yürürlükte bulunan kanunlara dayanılarak ve kamu görevlisinin öznel durumu dikkate alınarak idarece tesis edilen naklen atama işlemlerinden farklıdır. Genel nitelikte olduğu sonucuna ulaşılan yasal düzenlemeyle oluşturulan bu durumun, sebep unsuru yönünden hukuka uygun olup olmadığının tespitinin anayasal bir sorun olduğu ve bu yöndeki denetimin Anayasa Mahkemesince yapılması gerektiği açıktır. Anılan atama işleminin doğrudan kanunla değil, idari işlemle yapılmasının öngörülmesi durumunda dahi kanunlara uygunluk denetimi yapmakla sınırlı bir yetkiye haiz olan idari yargı yerlerinin, işlemin sebep unsurunun Anayasa'ya uygun olup olmadığını tartışması ve bu yönde bir denetim yapması mümkün olmadığından bu işlemin doğrudan kanun hükmünde kararnameyle yapılmasının hak arama hürriyetini sınırladığı söylenemez.

Açıklanan nedenlerle, dava konusu kurallar Anayasa'nın 2., 36., 125. ve 128. maddelerine aykırı değildir. İptal isteminin reddi gerekir.

Fulya KANTARCIOĞLU bu görüşe katılmamıştır.

V- YÜRÜRLÜĞÜN DURDURULMASI İSTEMİ

26.9.2011 günlü, 655 sayılı Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname'nin

A) 39. maddesi hakkında, 22.11.2012 günlü, E.2011/149, K.2012/187 sayılı kararla karar verilmesine yer olmadığına karar verildiğinden, bu maddeye ilişkin yürürlüğün durdurulması istemi hakkında KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA,

B)Kapsam yönünden;

1., 2., 3., 4., 5., 6., 7., 8., 9., 10., 11., 12., 13., 14., 15., 16. maddeleri, 17. maddesinin (2) numaralı fıkrasında yer alan ''mesleğe alınmaları'' ibaresi dışında kalan bölümü, 18., 19., 20., 21., 22., 23., 24., 25., 26., 27. maddeleri, 28. maddesinin (1) numaralı fıkrası ile (2) numaralı fıkrasının ( c) bendi, 29., 30., 31., 32., 33., 34., 35., 36. maddeleri, 37. maddesinin(1) numaralı fıkrası, 38., 40., 41., 42., 43., 44., geçici 1., geçici 2., geçici 3., geçici 4., geçici 5., geçici 6., geçici 7., geçici 8.,45., 46. maddeleri ile eki (I) ve(2) sayılı cetvelleri ile (1) ve (2) sayılı listelere yönelik iptal istemleri, 22.11.2012 günlü, E.2011/149,K.2012/187 sayılı kararla reddedildiğinden, bu maddelere, fıkralara, bende, bölüme, cetvellere ve listelere ilişkin yürürlüğün durdurulması isteminin REDDİNE,

C) Anayasa'nın 91. maddesinin birinci fıkrası yönünden;

1- 1., 2., 3., 4., 5., 6., 7., 8., 9., 10., 11., 12., 13., 14., 15., 16. maddeleri, 17. maddesinin (2) numaralı fıkrasında yer alan ''mesleğe alınmaları'' ibaresi dışında kalan bölümü, 18., 19., 20., 21., 22., 23., 24., 25., 26., 27. maddeleri, 28. maddesinin (1) numaralı fıkrası ile (2) numaralı fıkrasının ( c) bendi, 29., 30., 31., 32., 33., 34., 35., 36. maddeleri, 37. maddesinin(1) numaralı fıkrası, 38., 40., 41., 42., 43., 44., geçici 1., geçici 2., geçici 3., geçici 4., geçici 5., geçici 6., geçici 7., geçici 8.,45., 46. maddeleri ile eki (I) ve(2) sayılı cetvelleri ile (1) ve (2) sayılı listelere yönelik iptal istemleri, 22.11.2012 günlü, E.2011/149,K.2012/187 sayılı kararla reddedildiğinden, bu maddelere, fıkralara, bende, bölüme, cetvellere ve listelere ilişkin yürürlüğün durdurulması isteminin REDDİNE,

2- a- 17. maddesinin (2) numaralı fıkrasında yer alan ''mesleğe alınmaları'' ibaresine,

b- 28. maddesinin (2) numaralı fıkrasının (a) ve (b) bentlerine,

c- 37. maddesinin(2), (3), (4) ve (5) numaralı fıkralarına,

 

ilişkin iptal hükmünün yürürlüğe girmesinin ertelenmesi nedeniyle, bu fıkraların, bentlerin ve ibarenin YÜRÜRLÜĞÜNÜN DURDURULMASI İSTEMİNİN REDDİNE,

D) İçeriği itibariyle Anayasa'ya aykırılığı ileri sürülen;

1- 17. maddesinin (2) numaralı fıkrasının''mesleğe alınmaları'' ibaresi dışında kalan bölümüne,

2- 29. maddesinin (13) numaralı fıkrasına,

3- 42. maddesinin (1) numaralı fıkrasının 'Tahsisle ilgili imar planları ve her türlü projeler Çevre ve Şehircilik Bakanlığınca tasdik edilir ve inşaat ruhsatları bu Bakanlık tarafından verilir.' biçimindeki son cümlesine,

4- 42. maddesinin (2) numaralı fıkrasına,

5- Geçici 2. maddesinin (2), (3), (4), (6), (7), (8) ve (12) numaralı fıkralarına,

yönelik iptal istemleri, 22.11.2012 günlü, E.2011/149,K.2012/187 sayılı kararla reddedildiğinden, bu fıkralara, bölüme ve cümleye ilişkin yürürlüğün durdurulması isteminin REDDİNE,

22.11.2012 gününde OYBİRLİĞİYLE karar verilmiştir. 

VI- İPTAL HÜKMÜNÜN YÜRÜRLÜĞE GİRECEĞİ GÜN SORUNU

Anayasa'nın 153. maddesinin üçüncü fıkrasında, 'Kanun, kanun hükmünde kararname ve Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğü ya da bunların hükümleri, iptal kararlarının Resmî Gazetede yayımlandığı tarihte yürürlükten kalkar. Gereken hallerde Anayasa Mahkemesi iptal hükmünün yürürlüğe gireceği tarihi ayrıca kararlaştırabilir. Bu tarih, kararın Resmî Gazetede yayımlandığı günden başlayarak bir yılı geçemez' denilmekte, 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun'un 66. maddesinin (3) numaralı fıkrasında da bu kural tekrarlanmaktadır.

26.9.2011 günlü, 655 sayılı Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname'nin 17. maddesinin (2) numaralı fıkrasında yer alan ''mesleğe alınmaları'' ibaresi, 28. maddesinin (2) numaralı fıkrasının (a) ve (b) bentleri ile 37. maddesinin (2), (3), (4) ve (5) numaralı fıkralarının iptal edilmeleri nedeniyle doğacak hukuksal boşluk kamu yararını ihlal edecek nitelikte görüldüğünden, Anayasa'nın 153. maddesinin üçüncü fıkrasıyla 6216 sayılı Kanun'un 66. maddesinin (3) numaralı fıkrası gereğince bu fıkralara, bentler ve ibareye ilişkin iptal hükmünün, kararın Resmî Gazete'de yayımlanmasından başlayarak altı ay sonra yürürlüğe girmesi uygun görülmüştür.

VII- SONUÇ

26.9.2011 günlü, 655 sayılı Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname'nin

A) 1- 39. maddesi, 11.10.2011 günlü, 666 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 1. maddesiyle yürürlükten kaldırıldığından, konusu kalmayan bu maddeye ilişkin iptal istemi hakkında KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, OYBİRLİĞİYLE,

2- 1., 2., 3., 4., 5., 6., 7., 8., 9., 10., 11., 12., 13., 14., 15., 16. maddeleri, 17. maddesinin (2) numaralı fıkrasında yer alan ''mesleğe alınmaları'' ibaresi dışında kalan bölümü, 18., 19., 20., 21., 22., 23., 24., 25., 26., 27. maddeleri, 28. maddesinin (1) numaralı fıkrası ile (2) numaralı fıkrasının ( c) bendi, 29., 30., 31., 32., 33., 34., 35., 36. maddeleri, 37. maddesinin(1) numaralı fıkrası, 38., 40., 41., 42., 43., 44., geçici 1., geçici 2., geçici 3., geçici 4., geçici 5., geçici 6., geçici 7., geçici 8.,45., 46. maddeleri ile eki (I) ve(2) sayılı cetvelleri ile (1) ve (2) sayılı listeleri, 6223 sayılı Yetki Kanunu kapsamında olduğundan Anayasa'ya aykırı olmadığına ve bu maddelere, fıkralara, bende, bölüme, cetvellere ve listelere ilişkin iptal isteminin REDDİNE, OYBİRLİĞİYLE, 

B) 1- 1., 2., 3., 4., 5., 6., 7., 8., 9., 10., 11., 12., 13., 14., 15., 16. maddeleri, 17. maddesinin (2) numaralı fıkrasında yer alan ''mesleğe alınmaları'' ibaresi dışında kalan bölümü, 18., 19., 20., 21., 22., 23., 24., 25., 26., 27. maddeleri 28. maddesinin (1) numaralı fıkrası ile (2) numaralı fıkrasının ( c) bendi, 29., 30., 31., 32., 33., 34., 35., 36. maddeleri, 37. maddesinin(1) numaralı fıkrası, 38., 40., 41., 42., 43., 44., geçici 1., geçici 2., geçici 3., geçici 4., geçici 5., geçici 6., geçici 7., geçici 8.,45., 46. maddeleri ile eki (I) ve(2) sayılı cetvelleri ile (1) ve (2) sayılı listelerinin, Anayasa'nın 91. maddesinin birinci fıkrası uyarınca Anayasa'ya aykırı olmadığına ve bu maddelere, fıkralara, bende, bölüme, cetvellere ve listelere ilişkin iptal isteminin REDDİNE, OYBİRLİĞİYLE,

2- a- 17. maddesinin (2) numaralı fıkrasında yer alan ''mesleğe alınmaları'' ibaresinin,

 

b- 37. maddesinin(2), (3), (4) ve (5) numaralı fıkralarının,

Anayasa'nın 91. maddesinin birinci fıkrası uyarınca Anayasa'ya aykırı olduğuna ve İPTALİNE, Haşim KILIÇ, Alparslan ALTAN, Engin YILDIRIM, Nuri NECİPOĞLU, Hicabi DURSUN, Celal Mümtaz AKINCI ile Muammer TOPAL'ın karşıoyları ve OYÇOKLUĞUYLA,

c- 28. maddesinin (2) numaralı fıkrasının (a) ve (b) bentlerinin Anayasa'nın 91. maddesinin birinci fıkrası uyarınca Anayasa'ya aykırı olduğuna ve İPTALİNE, OYBİRLİĞİYLE,

d- 17. maddesinin (2) numaralı fıkrasında yer alan ''mesleğe alınmaları'' ibaresi, 28. maddesinin (2) numaralı fıkrasının (a) ve (b) bentleri ile 37. maddesinin(2), (3), (4) ve (5) numaralı fıkralarının iptal edilmeleri nedeniyle, Anayasa'nın 153. maddesinin üçüncü fıkrasıyla 6216 sayılı Kanun'un 66. maddesinin (3) numaralı fıkrası gereğince bu fıkralara, bentlere ve ibareye ilişkin İPTAL HÜKMÜNÜN, KARARIN RESMÎ GAZETE'DE YAYIMLANMASINDAN BAŞLAYARAK ALTI AY SONRA YÜRÜRLÜĞE GİRMESİNE, OYBİRLİĞİYLE,

C) İçeriği itibariyle Anayasa'ya aykırılığı ileri sürülen;

1- 17. maddesinin (2) numaralı fıkrasının''mesleğe alınmaları'' ibaresi dışında kalan bölümünün,

2- 29. maddesinin (13) numaralı fıkrasının,

3- 42. maddesinin (1) numaralı fıkrasının 'Tahsisle ilgili imar planları ve her türlü projeler Çevre ve Şehircilik Bakanlığınca tasdik edilir ve inşaat ruhsatları bu Bakanlık tarafından verilir.' biçimindeki son cümlesinin,

4- 42. maddesinin (2) numaralı fıkrasının,

5- Geçici 2. maddesinin (2), (3), (4), (6), (7), (8) ve (12) numaralı fıkralarının,

Anayasa'ya aykırı olmadığına ve bu fıkralara, cümleye ve bölüme ilişkin iptal isteminin REDDİNE, Fulya KANTARCIOĞLU'nun karşıoyu ve OYÇOKLUĞUYLA,

22.11.2012 gününde karar verildi.

 

Başkan

Haşim KILIÇ

Başkanvekili

Serruh KALELİ

Başkanvekili

Alparslan ALTAN

 

 

Üye

Fulya KANTARCIOĞLU

Üye

Mehmet ERTEN

Üye

Serdar ÖZGÜLDÜR

 

 

Üye

Osman Alifeyyaz PAKSÜT

Üye

Zehra Ayla PERKTAŞ

Üye

Recep KÖMÜRCÜ

 

 

Üye

Burhan ÜSTÜN

Üye

Engin YILDIRIM

Üye

Nuri NECİPOĞLU

 

 

Üye

Hicabi DURSUN

Üye

Celal Mümtaz AKINCI

Üye

Erdal TERCAN

 

 

Üye

Muammer TOPAL

Üye

Zühtü ARSLAN

 

 

KARŞIOY YAZISI

26.9.2011 günlü, 655 sayılı Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname'nin 17. maddesinin(2) numaralı fıkrasında yer alan ''mesleğe alınmaları'' ibaresi ile 37. maddesinin(2), (3), (4) ve (5) numaralı fıkraları çoğunluk kararıyla Anayasa'nın 91. maddesine aykırı bulunarak iptal edilmiştir.

655 sayılı KHK'nin 17. maddesinin maddesinin(2) numaralı fıkrasında Denetim Hizmetleri Başkanlığı ve Müfettişlerin çalışma usul ve esasları ile Müfettiş Yardımcılarının mesleğe alınmaları, yetiştirilmeleri, yarışma sınavı, tez hazırlama ve yeterlik sınavları ile diğer hususların yönetmelikle düzenleneceği belirtilmektedir.

KHK'nin 37. maddesi ise Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı bünyesinde 'Ulaştırma ve Haberleşme Uzman Yardımcılığı', 'Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzman Yardımcılığı' ile 'Denizcilik Uzman Yardımcılığı' adı altında personel çalıştırılmasına olanak tanımakta ve bu kadrolara atama yapılmasının usul ve esaslarını düzenlemektedir. 

6223 sayılı Yetki Kanunu'nun 1. maddesinin birinci fıkrasının (a-3) bendinde, Kanun'un amaçlarından birinin kamu hizmetlerinin Bakanlıklar arasındaki dağılımının yeniden belirlenerek, mevcut Bakanlıklar ile birleştirilen veya yeni kurulan Bakanlıkların görev, yetki, teşkilat ve kadrolarının düzenlenmesine, taşrada ve yurt dışında teşkilatlanma esaslarına ilişkin konularda düzenlemelerde bulunmak üzere Bakanlar Kuruluna kanun hükmünde kararname çıkarma yetkisi vermek olduğu belirtilmiş ve aynı Kanun'un ikinci fıkrasında da ilgili kanun ve kanun hükmünde kararnamelerde değişiklik yapılabileceği belirtilmiştir.

KHK'nin 17. maddesi ile Bakanlığa bağlı Rehberlik ve Teftiş Başkanlığının kurulması ve bu birimde çalışmak üzere 'müfettiş yardımcılığı' kadrosunun ihdas edilmesi, 37. maddesi ile de 'Ulaştırma ve Haberleşme Uzman Yardımcılığı', 'Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzman Yardımcılığı' ile 'Denizcilik Uzman Yardımcılığı' kadrolarının oluşturulması teşkilat ve kadroların belirlenmesine ilişkin bir husus olduğundan Yetki Kanunu'na aykırılık bulunmamaktadır.

Kamu görevlilerinin kadrolarının ve bu kadrolara atanacak kişilerde bulunması gereken niteliklerin de kanunla düzenlenmesi gerekmektedir. Ancak, kamu görevlisi olarak atanacak kişilerle ilgili tüm ayrıntıların sadece yasayla düzenlenmesi gerektiği ve bu konuda idarî düzenlemeler yapılmasının Anayasa'nın 128. maddesinin ikinci fıkrasına aykırı düşeceği iddiası yerinde değildir. Anayasa'nın bir maddesinin yasayla düzenleneceğini öngördüğü bir konunun, Anayasa'nın 91. maddesinin birinci fıkrasının açıkça yasakladığı hükümler ile doğrudan ilgili olmadıkça, ya da KHK ile düzenlenemeyeceği Anayasa'da özel olarak belirtilmedikçe KHK ile düzenlenmesi Anayasa'ya aykırı değildir.

Anayasa'nın 70. maddesine göre, 'her Türk kamu hizmetine girme hakkına sahiptir. Hizmete alınmada görevin gerektirdiği niteliklerden başka hiçbir ayırım gözetilemez'. Maddede Türkiye Cumhuriyeti Devletine vatandaşlık bağı ile bağlı olan herkesin görevin gerektirdiği nitelikler dışında, dil, din, mezhep, renk, siyasi düşünce, cinsiyet ve benzeri ayırım gözetilmeksizin kamu hizmetlerine girme hakkına sahip bulundukları belirtilmiştir. Böylece 'kamu hizmetlerine girme hakkı' siyasi hak ve ödevler kapsamında, vatandaşlık bağına bağlı olarak kullanılabilecek bir hak olarak düzenlenmiştir. Düzenlemenin temel hakka ilişkin niteliği bundan ibarettir. Yoksa, bunun dışında kamu görevlerine giriş, atanma, görev değişikliğine ilişkin tüm düzenleme ve uygulamaların temel hakkın düzenlenmesi ve 91. madde anlamında yasak alan kapsamında görülmesi yerinde değildir.

Anayasa'nın 91. maddesinin birinci fıkrasında, Anayasanın ikinci kısmının birinci ve ikinci bölümlerinde yer alan temel haklar, kişi hakları ve ödevleri ile dördüncü bölümünde yer alan siyasî haklar ve ödevlerin kanun hükmünde kararnamelerle düzenlenemeyeceği belirtilmiştir. Anayasanın belirtilen bölümlerinde birçok temel hak ve özgürlük düzenlenmiş bulunmaktadır. Sözkonusu temel hak ve özgürlüklerin kapsama alanları ve ilgili oldukları hususlar geniş bir biçimde yorumlandığında KHK'lerle yapılacak tüm düzenlemelerin bu hak ve özgürlüklerle bağlantılarının bulunduğu ileri sürülebilecektir. Böyle bir yorumdan hareket edilmesi halinde yasak alan kapsamı oldukça genişleyecek ve KHK ile düzenlenebilecek alan kalmayacaktır. Nitekim Anayasa Mahkemesinin, 6.1.1987 günlü, E1986/15 ve K1987/1 sayılı kararında, dolaylı biçimde kişi hak ve özgürlüklerini ilgilendirmeyecek bir düzenleme düşünmenin oldukça güç olduğu, bu nedenle de dolaylı bir ilginin varlığına dayanılarak sonuca gitmenin isabetli sayılamayacağı belirtilmiştir. Buna göre, yasak alanın kapsamının, temel hak ve özgürlüklerle doğrudan ilgili düzenlemeleri kapsayacak, dolaylı olarak ilgili düzenlemeleri ise kapsam dışında bırakacak şekilde belirlenmesi gerekir.

Anayasa Mahkemesi, 16.5.1989 günlü, E1989/4 ve K1989/24 sayılı kararında,3.11.1988 günlü, 347 sayılı '233 Sayılı Kamu İktisadi Teşebbüsleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin Bir Maddesinde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Hükmünde Kararname'nin Genel Müdür olarak atanabilmek için, 'yükseköğrenim görmüş olmak, dört yılı kamuda, altı yılı özel sektörde geçmek şartıyla en az on yıl hizmeti bulunmak, kamu hizmeti bulunmayanlarda ise özel sektörde asgari onbeş yıl çalışmış olmak, Genel müdürlük görevini yerine getirebilecek yetenek, bilgi ve tecrübeye sahip olmak' şartlarını getiren 1. maddesine yönelik iptal istemini reddetmiştir. 

Anayasa'nın 91. maddesi kapsamına giren alanlarda düzenleme yapılmış olmasından söz edilebilmesi için 91. maddede belirtilen hak ve alanlarla ilgili doğrudan bir düzenleme yapılmış olması gerekir.

İptaline karar verilen kurallarda Yetki Kanunu kapsamında ilgili kurumda Müfettiş Yardımcılığı, Ulaştırma ve Haberleşme Uzman Yardımcılığı, Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzman Yardımcılığı ve Denizcilik Uzman Yardımcılığı kadroları oluşturulduğundan, zorunlu olarak bu kadrolara girişin koşulları da düzenlenmiştir. Bu nedenle anılan kuralların Anayasa'nın 91. maddesinde belirtilen yasak alana ilişkin düzenlemeler içerdiğinden söz etmek mümkün değildir.

Belirtilen nedenlerle, itiraz konusu kurallara yönelik iptal isteminin reddine karar verilmesi gerektiği düşüncesiyle kuralın iptaline yönelik çoğunluk görüşüne katılmadık.

 

Başkan

Haşim KILIÇ

Başkanvekili

Alparslan ALTAN

Üye

Engin YILDIRIM

 

 

Üye

 Nuri NECİPOĞLU

Üye

 Hicabi DURSUN

 

 

Üye

Celal Mümtaz AKINCI

Üye

Muammer TOPAL

 

 

KARŞIOY

(Reddi Hakim)

Mahkememize 2011/149 Esas sayısı ile T.B.M.M. üyesi 117 milletvekili tarafından açılan 29.9.2011 tarih ve 655 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin iptali davasın da Anayasa Mahkemesi Başkanı Haşim KILIÇ'ın reddi talebi yer almış ise de, dosyanın 12.1.2012 tarihli ilk incelemesinde hakimin reddi talebi esastan reddedilmiş, talebin kötü niyetle yapıldığı oyçokluğu ile kabul edilmiş ise de, bu gibi hallerde uygulanacak para cezasının talepte bulunanlar dışında cezanın SOYUT bir niteleme ile sadece davacıya verilmesi yönündeki çoğunluk görüşüne aşağıdaki nedenler ile katılınmamıştır.

Reddi hakim talebinin kötü niyetle yapıldığının kabulü halinde, bu kasta yaptırım uygulanması hukuk düzenince makul kabul görmeyen bir fiilin cezalandırılması isteminin gereğidir. Nitekim hukukun temel ilkelerinden bakıldığında HMK'nun 42. maddesi hukuksuz eyleme meşruiyet kazandırmamak için ceza öngörüsünde bulunmuş ve başvuruda bulunanlara bunlar arasında nasıl bir hukuksal ilişki olduğuna bakmaksızın talepte bululanlar yönünden her birinin cezalandırılması gerektiğini ifade etmiştir.

Nitekim genel usul hukuku hükümleri yanında özel nitelik taşıyan 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun'un 60. maddesinin (5) numaralı fıkrasında Anayasa Mahkemesinde yapılacak hakimin reddi taleplerinin kötü niyetle yapıldığının anlaşılması halinde BAŞVURUCULARIN HER BİRİNE disiplin para cezası verileceği hükmü çok açıktır.

Davacılar; Anayasanın 150. maddesince siyasi parti kimliklerine bakılmaksızın kendilerine iptal davası açma hakkı tanınan meclis üye tamsayısının 1/5 oranındaki asgari 110 milletvekilidir. Açılan davaların kabul görebilmesi için alt sınır 110 olup beklenmeyip üstünde olması haline ilişkin bir sınırlama bulunmamaktadır. Nitekim Türkiye Büyük Milet Meclisi tarafından imzalanarak tasdik edilen belge ile görülen bu davayı açanların Meclis üyeleri oldukları teyit edilmiş ve görülen bu davayı da asgari 117 kişinin bir araya gelerek açtığı anlaşılmıştır.

Bir an için dava açma için bir araya gelen iradenin zorunlu bir birliktelik içinde oldukları kabul edilse bile bu beraberlik açılmış davanın mahkemece kabulünün ön şartıdır. Örneğin değişik siyasi gruplardan 140 kişinin bir araya gelmesi ile açılan bir davada dava açan belgeye imza atanlardan 40 kişinin diğer talepler yanında reddi hakim talebinde bulunmamış veya bilahare feragat olmaları halinde görülen davada dava, kalan 100 kişi davacı yönünden 110 kişilik dava açma şartını oluşturmadığı için açılmamış mı sayılacaktır' veya dava tüm diğer talepler yönünden düşmüş mü olacaktır'

Dava açanların iradesi açılmış davanın kabul şartından bağımsız nitelikte olup dava açanlar arasında ki hukuksal ilişkiden kaynaklı bir zorunluluk değildir. Reddi hakim talebinden çekilenler yönünden kötü niyet araştırması yapılamayacak ve para cezası verilemeyecek olması ' talepte bulunan ve bulunmayanlar arasında nasıl bir hukuki tespit yapmayı gerektiriyorsa da dava açıp hakimin reddi talebinde bulunanların bu yöndeki iradesi dava açma için bir araya gelme zorunluluğunda bağımsız bir fikir 'bir irade tezahürüdür.

Dava açanlar, açma yönünden gerekli biçimsel bir zorunluluk, dava konusu talepler yönünden ise ihtiyari bir birliktelik içindedirler. Davacılar arasında şekli bakımından mecburi dava arkadaşlığı vardır.

Mecburi dava arkadaşlığında; dava konusu hukuki ilişkide farklı davranmalarını önleyecek çok sıkı, iştirak halinde bir ortaklık olup, dava arkadaşları aynı şekilde ve birlikte hareket etmek zorundadırlar. İştirak halinde mülkiyet, adi ortaklık, miras şirketi gibi veya ilgililer hakkında tek bir karar verilmesi zorunluluğunu doğuran davalarda davacılar şekli bakımından mecbur dava arkadaşı durumundadırlar ve dava konusu hak ile aralarında zorunlu ilişki vardır.

Özel yasasına tabii olan Anayasa Mahkemesine iptal davası açma şeklinde izah edildiği anlamda dava açan asgari 110 kişinin hukuk usulü nitelemesi ile mecburi dava arkadaşı oldukları söylenemeyecektir. Aralarında şekli bakımından olan bu zorunlu birliktelik nedeniyle dava açma şartı yerine getirildikten sonra dava açanlar yönünden dava açmada asgari sayısal zorunluluk şartının altına düşmedikçe talep konusu haklar yönünden bağımsız ihtiyari davranmalarının önüne geçecek kısıtlayıcı bir hüküm mevzuatta yoktur.

Kaldı ki, davanın konusu, dava açanlar arası şahsa bağlı sıkı bir medeni hukuk ilişkisinden değil Kamu hukukundan doğan ve toplumun tümünü ilgilendiren bir yasa uygulamasının, demokratik toplum öznelerinden Anayasal denetim talebine ilişkin olup bu yönüyle de mecburi dava arkadaşlığı nitelemesinden ayrıldığı düşünülmektedir.

Aktif süje olan davanın konusu, toplumun tümünü ilgilendiren içerik taşıdığından, pasif süje olan dava açanlar olup, dava açmada birliktelik zorunluluğu içinde iseler de hak,yetki ve taleplerini hukuka uygun sorumluluk bilinci dahilinde kullanmak zorundadırlar, Aksine davranışın cezalandırılacağının öngörüldüğü hallerde ceza vermenin sınırını adaletle şekillendirilmiş toplumsal yarar düşüncesi oluşturur, ve cezaların önleme iyileştirme amaçları da göz önüne alınarak adaletli bir ölçü içinde biçimlenir. Hedef cezanın yaratacağı korkutuculuk ve caydırıcılıktan toplum adına yararlanma ilkesidir.

Ceza önlemi kimi suçlardan, niteliği, işleme biçimi, Devlet için zarar alanı, SUÇTAN ZARAR GÖRENİN KİMLİĞİ vb nedenler ile farklı düzenlemeler içerebilir.

 

Başkanvekili

Serruh KALELİ

 

 

KARŞIOY GEREKÇESİ

26.9.2011 günlü, 655 sayılı Kanun Hükmünde Kararname (KHK)'nin, iptal isteminin reddine karar verilen kurallarının, Bakanlar Kurulu'nun KHK'ler konusundaki yetkisinin sınırlı olup, yasama yetkisinin devredilmezliği ilkesiyle bağdaşmayacak biçimde geniş kullanılamayacağına ilişkin E 2011/113; K 2012/108 sayılı karardaki karşıoy gerekçesi doğrultusunda iptali gerektiği düşüncesiyle çoğunluk görüşüne katılmıyorum.

 

Üye

Fulya KANTARCIOĞLU

 

 

 

KARŞIOY GEREKÇESİ

(Reddi Hakim)

6216 sayılı Kanun'un 60. maddesinin (5) numaralı fıkrasında ret talebinin 'kötü niyetle yapıldığının anlaşılması' ve 'esas yönünden kabul edilmemesi' hâlinde, 'disiplin para cezası'verileceği öngörülmekte, (6) numaralı fıkrasında da ret talebinin 'açıkça' kötüye kullanıldığının tespiti aranmaktadır.

Söz konusu kurallar uyarınca disiplin para cezasına hükmedilebilmesi için, ret talebinin kötü niyetle yapılması ve ret talebi olarak gösterilen sebeplerin esastan kabul edilmemesi şartlarının birlikte gerçekleşmesi gerekmektedir.

Bu şartlardan birinin gerçekleşmesi disiplin para cezası verilebilmesi için yeterli olamayacağı gibi ret talebinin açıkça kötüye kullanıldığının da tespit edilmesi gerekmektedir.

Davacı ret sebeplerini,

- Kamuoyunda 'WikiLeaks Belgeleri' olarak bilinen belgelere göre, 2003 yılında ABD Büyükelçisine Cumhuriyet Halk Partisi aleyhinde bir takım beyanlarda bulunduğu iddiası,

- 'Ümit ediyorum ki bu gayret, Anayasa Mahkemesine dava açmak suretiyle sorun çözme kolaycılığını da ortadan kaldıracaktır' biçimindeki 25 Nisan 2011 tarihli konuşma metninden yapılan alıntı,

ve bunları pekiştiren

- 6223 sayılı Yetki Kanunu'nun iptali başvurusunda istikrar kazanmış görüşünden vazgeçerek iptal isteminin reddi yönünde kullandığı oy,

olarak gösterdikten sonra, bu sebeplerin Cumhuriyet Halk Partisi'nin tarafı olduğu davalarda, reddedilenin tarafsız davranamayacağına ilişkin kuşkulara neden olduğunu ileri sürmüştür.

İleri sürülen bu iddia, 6216 sayılı Kanun'un 60. maddesinin (1) numaralı fıkrası çerçevesinde incelenerek, söz konusu sebeplerin tarafsız hareket edemeyeceği kanısını haklı kılan hâl kapsamında olmadığı düşüncesiyle Davacının ret talebi esastan reddedilmiştir.

Ret talebinin esastan reddedilmiş olması, talebin kötü niyetle yapıldığı anlamını taşımayacağı gibi salt reddedilme nedeniyle disiplin para cezası verilemeyeceği de açıktır. Disiplin para cezası verilebilmesi için kanunun tanıdığı bu hakkın açıkça kötüye kullanıldığının (kötü niyetle yapıldığının)tespit edilmesi gerekmektedir.

Ret talebinin, kimi internet sitelerinden elde edilebilmesi mümkün olan ret sebeplerine dayanması, belirtilen ret sebeplerinin içerikleri, ret talebinin sunuluş biçimi, anlatım düzeni ve yargılama sürecindeki ileri sürülüş zamanı, Davacı tarafından açılan ve ret taleplerini de içeren diğer iptal davalarının konuları arasındaki benzerlik ve bu iptal başvurularındaki ret taleplerinin başvuru yönteminin ve ret sebeplerinin ayırımsız aynı olması dikkatle incelendiğinde, ret talebi başvurusunun, kanunun tanıdığı bir hakkın kanuni sınırlar içinde kullanıldığını ve yargılamanın düzenli biçimde işleyişini önlemek ve kamu düzenini bozmak gibi bir amaç taşımadığını, dolayısıyla da bu hakkın açıkça kötüye kullanılmadığını göstermektedir.

Açıklanan nedenle Davacıya disiplin para cezası verilmesi yönündeki çoğunluk görüşüne katılmıyorum.

 

Üye

Mehmet ERTEN

 

 

 

DEĞİŞİK GEREKÇE

6.4.2011 günlü, 6223 sayılı Yetki Kanunu'nun 1. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi 'kamu kurum ve kuruluşlarında istihdam edilen memurlar, işçiler, sözleşmeli personel ile diğer kamu görevlilerinin çalışmalarında etkinliği arttırmak üzere, buların atanma, nakil, görevlendirme, seçilme, terfi, yükselme, görevden alınma ve emekliye sevk edilme usul ve esaslarına' ilişkin konularda düzenlemelerde bulunmak üzere, Bakanlar Kurulu'na Kanun Hükmünde Kararname çıkarma yetkisi vermektedir.

655 sayılı KHK'nin17. ve 37. maddeleri memuriyet statüsüne alınmaya ilişkin bir düzenleme niteliğindedir. Oysa yukarıda ifade edildiği üzere 6223 sayılı Yetki Kanunu'nun belirtilen hükmü salt 'istihdam edilen' kamu görevlileri bakımından bir düzenleme yapılabilmesi konusunda yetki vermektedir. Diğer bir deyişle, söz konusu kurallar Yetki Kanunu kapsamı dışında kalmakta ve bu mahiyeti itibariyle de Anayasa'nın 91. maddesine aykırı düşmektedir.

Açıklanan nedenle, anılan kuralların iptaline bu gerekçeyle katılıyoruz.

 

Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR

Üye
Burhan ÜSTÜN

 

 

 

KARŞIOY YAZISI

Reddi hakim talebinin kötü niyetle yapıldığı gerekçesiyle DİSİPLİN PARA CEZASI UYGULANMASINA yer yoktur.

İptal davasını açan Parti tarafından Başkan Haşim KILIÇ'ın reddi talebinin kötü niyetle yapıldığına ve 6216 sayılı Kanun'un 60. maddesinin (5) numaralı fıkrası gereğince disiplin para cezası uygulanmasına ilişkin çoğunluk kararına aşağıdaki nedenlerle katılmıyorum

6216 sayılı Kanun'un 60. maddesinin (5) numaralı fıkrasında 'Ret talebinin kötü niyetle yapıldığının anlaşılması ve esas yönünden kabul edilmemesi halinde, talepte bulunanların her birine Mahkemece beşyüz Türk Lirasından beşbin Türk Lirasına kadar disiplin para cezası verilir' denilmiş; (6) numaralı fıkrasında 'Bu Kanun anlamında disiplin para cezasından maksat, bireysel başvuru hakkını veya ret talebini açıkça kötüye kullandığı tespit edilen başvurucular aleyhine verilen ' para cezası' olduğu belirtilmiştir. Buna göre para cezası verilebilmesi için öncelikle talebin esastan reddedilmesi gerekli olmakla birlikte yeterli değildir. Talepte kötü niyet olup olmadığı talebin yerinde olup olmadığı hususundan bağımsız olarak ayrıca incelenecek, varlığı açıkça saptanmışsa kötü niyete ilişkin para cezasına hükmedilebilecektir.

Reddi hakim talep etme hakkı Anayasa'nın 36. maddesinde yer alan hak arama hürriyetinin ve adil yargılanma hakkının gereğince kullanılmasını güvence altına alan bir hukuk müessesesidir. Temel hakların kötüye kullanılması gerekçesi, çoğu kez hakkın özüne dokunacak nitelikte kısıtlayıcı düşüncelere yönelebildiğinden, ihtiyatla kullanılmalı ve ancak açık, nesnel koşulların oluşması halinde başvurulmalıdır. Bu nedenle reddi hakim talepleri yönünden de kötü niyetin varlığı açık, somut ve nesnel delillere dayanmalıdır. Talebin gerekçelerinin yetersiz olması, davacının daha önce de benzeri nitelikte, kabul edilmeyen taleplerde bulunması, davacının mahkemeye ve hakime karşı itimatsızlığının bilinmesi, tek başına kötü niyetin kanıtlarını oluşturamazlar.

Olayda davacının reddi hakim talebinde bulunmasının kendi açısından hassasiyet yaratan bazı beyan ve olgulara dayandığı, bu bağlamda

- Başkan Haşim KILIÇ'ın aleni bir konuşmada kullandığı ifadeler siyaset alanına giren eleştirilerdir. İyi işleyen demokrasilerde yüksek yargı başkanlarının siyaset alanına yönelik, ifade özgürlüğü kapsamında da olsa, yorum veya değerlendirme yapmaları olağan değildir. Öte yandan, Anayasa'nın 150. maddesine göre iptal davası açma hakkı Cumhurbaşkanına, iktidar ve ana muhalefet partisi Meclis gruplarına ve TBMM üye tamsayısının en az beşte biri tutarındaki üyelere ait olup, bunlardan Cumhurbaşkanının dava açması uygulamasına uzun süredir rastlanmadığı, iktidar partisinin dava açtığının ise hiç görülmediği bilinmektedir. Bu durumda eleştirinin hedefinin ana muhalefet olduğu açıktır. 

- WIKILEAKS belgeleri her ne kadar hukuki bir işleme veya karara esas alınabilecek nitelikte değillerse de bunlarda geçen anlatımların davalı partide menfi yönde sübjektif kanaat veya kuşku uyandırmaya elverişli oldukları

anlaşılmaktadır.

Başkan Haşim KILIÇ'ınderdest olan davada tarafsız hareket edemeyeceği yönünde somut bir ret nedeni bulunmamakla birlikte Sayın Başkan'dan kaynaklanan nedenlerle davacıda bir hassasiyet doğmuş olduğu, dosyadaki evraktan anlaşılmaktadır. Bu nedenle olayda açıkça kötü niyet bulunduğu söylenemez. Para cezasına hükmedilmemesi gerekir.

 

Üye

Osman Alifeyyaz PAKSÜT

KARŞIOY GEREKÇESİ

(Reddi Hakim)

6216 sayılı Kanun'un 60. maddesinin (5) numaralı fıkrasında red talebinin 'kötü niyetle yapıldığının anlaşılması' ve 'esas yönünden kabul edilmemesi' halinde talepte bulunanların her birine beşyüz Türk Lirasından beşbin Türk Lirasına kadar 'disiplin para cezası' verileceği düzenlenmiştir. Aynı maddenin (6) numaralı fıkrasında ise, bu Kanun anlamında disiplin para cezasının bireysel başvuru hakkını veya red talebini 'açıkça kötüye kullandığı' tesbit edilen başvurucular aleyhine verilen para cezası olduğu belirtilmiştir.

 Görüldüğü gibi disiplin para cezasına hükmedilebilmesi için red talebinin kötü niyetle yapılması (açıkça kötüye kullanılması) ve talebin esastan kabul edilmemesi koşullarının birlikte bulunması gerekmektedir.

 Bu durumda her somut olayda olayın özelliğine göre 'hakimin reddi talebinin kötü niyetle yapıldığı' hususu mahkemece takdir edilecektir.

 Davada, davacının hakimin reddi talebinin reddedildiği açıktır. Ancak dosyanın incelenmesinden bu talebin kötü niyetle yapıldığı konusunda herhangi bir belge ve bilgi bulunmadığı anlaşılmaktadır.

 Açıklanan nedenle kararın 'hakimin reddi talebinin kötü niyetle yapıldığının kabulü ile talepte bulunanlar hakkında disiplin para cezası uygulanması' yolundaki kısmına katılmıyorum.

 

Üye

Zehra Ayla PERKTAŞ

 

 

I. KARAR KİMLİK BİLGİLERİ

Dönemi 1982
Karar No 2012/187
Esas No 2011/149
İlk İnceleme Tarihi 12/01/2012
Karar Tarihi 22/11/2012
Künye (AYM, E.2011/149, K.2012/187, 22/11/2012, § …)    
Dosya Sonucu (Karar Türü) Esas - İptal
Başvuru Türü İptal
Başvuran (Genel) - Başvuran (Özel) TBMM Milletvekilleri - Milletvekilleri
Resmi Gazete 04/12/2013 - 28841
Karşı Oy Var
Farklı/Ek Gerekçe Var
Üyeler Yalçın ACARGÜN
Haşim KILIÇ
Sacit ADALI
Fulya KANTARCIOĞLU
Hatice Tülay TUĞCU
Ahmet AKYALÇIN
Mehmet ERTEN
Mustafa YILDIRIM
Fazıl SAĞLAM
Abdullah Necmi ÖZLER
Serdar ÖZGÜLDÜR
Raportör Mustafa BAYSAL

II. İNCELEME SONUÇLARI
655 Ulaştırma ve Altyapı Alanına İlişkin Bazı Düzenlemeler Hakkında Kanun Hükmünde Kararname 1 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/13 , 1982/48 , 1982/73 yok
2 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/2 yok
3 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
4 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
5 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
6 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
7 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
8 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
9 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
10 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
11 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
12 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
13 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
14 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
15 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
16 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
17/1-a Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
17/1-b Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
17/1-c Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
17/1-ç Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
17/2 Esas - İptal Anayasaya esas yönünden aykırılık 1982/91 yok
17/2 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
18 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
19 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/2 , 1982/7 , 1982/91 , 1982/123 , 1982/128 yok
20 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
21 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
22 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
23 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
24 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
25 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
26 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
27 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
28/1-a Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
28/1-b Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
28/1-c Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
28/1-ç Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
28/1-d Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
28/1-e Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
28/2-a Esas - İptal Anayasaya esas yönünden aykırılık 1982/91 yok
28/2-b Esas - İptal Anayasaya esas yönünden aykırılık 1982/91 yok
28/2-c Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
29/1 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
29/2 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
29/3 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
29/4 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
29/5 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
29/6 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
29/7 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
29/8 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
29/9 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
29/10 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
29/11 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
29/12 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
29/13 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
30 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
31 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/7 , 1982/91 , 1982/128 yok
32 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
33 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
34 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
35 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
36 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
37/1 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
37/2 Esas - İptal Anayasaya esas yönünden aykırılık 1982/91 yok
37/3 Esas - İptal Anayasaya esas yönünden aykırılık 1982/91 yok
37/4 Esas - İptal Anayasaya esas yönünden aykırılık 1982/91 yok
37/5 Esas - İptal Anayasaya esas yönünden aykırılık 1982/91 yok
38 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
39 Esas - Karar Verilmesine/İncelenmesine Yer Olmadığı Normun yürürlükten kaldırılmış / kaldırılacak olması 1982/91 yok
40 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
41 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk yok yok
42/1 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
42/2 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
42/3 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
43 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/2 , 1982/7 , 1982/87 , 1982/91 , 1982/123 , 1982/127 yok
44 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
Geçici 1 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
Geçici 2/1 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
Geçici 2/2 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
Geçici 2/3 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
Geçici 2/4 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/2 , 1982/36 , 1982/91 , 1982/125 , 1982/128 yok
Geçici 2/5 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/2 , 1982/36 , 1982/91 , 1982/125 , 1982/128 yok
Geçici 2/6 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/2 , 1982/36 , 1982/91 , 1982/125 , 1982/128 yok
Geçici 2/7 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
Geçici 2/8 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/2 , 1982/36 , 1982/91 , 1982/125 , 1982/128 yok
Geçici 2/9 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/2 , 1982/36 , 1982/91 , 1982/125 , 1982/128 yok
Geçici 2/10 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/2 , 1982/36 , 1982/91 , 1982/125 , 1982/128 yok
Geçici 2/11 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
Geçici 2/12 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
Geçici 2/13 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
Geçici 2/14 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/2 , 1982/36 , 1982/91 , 1982/125 , 1982/128 yok
Geçici 2/15 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
Geçici 3 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
Geçici 4 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
Geçici 5 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
Geçici 6 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
Geçici 7 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
Geçici 8 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
45 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
46 Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
1 Sayılı Cetvel Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
2 Sayılı Cetvel Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
1 Sayılı Liste Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
2 Sayılı Liste Esas - Ret Anayasaya esas yönünden uygunluk 1982/91 yok
Temizle
ADRES
Ahlatlıbel Mahallesi İncek Şehit Savcı Mehmet Selim Kiraz Bulvarı No :4 Posta Kodu:06805 Çankaya / ANKARA
footer
İLETİŞİM
Telefon 312 463 73 00 | Faks 312 463 74 00
E-posta bilgi@anayasa.gov.tr
T.C. Anayasa Mahkemesi