ANAYASA MAHKEMESİ KARARI

Esas Sayısı : 1989/ 15

Karar Sayası : 1989/ 22

Karar Günü : 11.5.1989

R.G. Tarih-Sayı :R.G.'de yayımlanmamıştır. (Red)

Davacı, 30 Nisan günlü dilekçesinde, 21.7.1983 günlü, 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu'nun 11.maddesinin birinci fıkrasında" Ancak, korunması gerekli kültür ve tabiat varlıkları ile bunların korunma alanları zilyetlik yoluyla iktisap edilemez." Hükmünün yer aldığını, yüzbinlerce taşınmaz üzerinde büyük bölümü tapusuz ya da Osmanlı dönemine ilişkin tapulu konutların bulunduğunu, tapu ve kadastro çalışmalarında zilyetlikleri gözetilerek hak sahipleri ya da mirasçıları adına yeni tapularının verildiğini, bu uygulamalar sırasında Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulu''un en büyük, en güzel tarihi binaları eski eser olarak kendi adına tescil ettiğini ve böylece tescil edilen konutların zilyetleri adına tescillerini 2863 sayılı Yasa'nın 11. maddesine dayanarak engellediğini, kişilerin mülklerinin ellerinden alınıp Hazine'ye geçirildiğini öne sürerek, zilyetlere eşit yararlanma hakkı verilmesi için sözü edilen 11. maddenin iptal edilmesi, evleri alınanların zararlarının önlenmesi için de kararın 1975 yılından başlıyarak geçerli sayılması ve evlerin geri verilmesi istemiyle Anayasa Mahkemesi'ne başvurmuştur.

2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 150. ve 2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun'un 20. maddesinde, Anayasa Mahkemesi'nde iptal davası açmaya yetkili olanlar açıkça gösterilmiştir. Davacı, sözü edilen maddelerde sayılanlar arasında bulunmamaktadır.

Yetkisiz kişinin yaptığı başvurunun kabulü olanaksızdır. İstemin reddi gerekir.

SONUÇ:

1- Başvuranın yetkisizliği nedeniyle istemin REDDİNE,

2- Karar örneğinin başvurana tebliğine,

3- Kararın Resmi Gazete'de yayımlanmasına yer olmadığına

11.5.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.