ANAYASA MAHKEMESİ KARARI

Esas Sayısı : 1963/165

Karar Sayısı : 1963/269

Karar Tarihi : 8/11/1963

DAVACI : Cumhuriyet Halk Partisi Türkiye Büyük Millet Meclisi Gurubu.

DAVANIN KONUSU : 6023 sayılı Türk Tabipleri Birliği Kanununun 40. ve 47. maddelerinde yazılı Oda ve Yüksek Haysiyet Divanlarınca verilen disiplin kararları aleyhine hiçbir mercie baş vurulamayacağına ilişkin hükümlerin Anayasanın 118. maddesine aykırı olduğu ileri sürülerek iptallerine karar verilmesi istenilmiştir.

İNCELEME : Anayasa Mahkemesi İçtüzüğünün 15. maddesi uyarınca 8.3.1963 gününde yapılan ilk incelemede Cumhuriyet Halk Partisi Türkiye Büyük Millet Meclisi Gurubunca dâva konusu bulunan hükümlerin iptali hakkında dâva açılmasına yetki verildiğini gösteren belge suretinin Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkındaki 22.4.1962 günlü ve 44 sayılı kanunun 26. maddesinin 3. fıkrası gereğince verilmediği görüldüğünden bu belgelerin 15 gün içinde gönderilmesi lüzumuna ilişkin kararın tebliği üzerine istenen belgenin süresinde mahkemeye verildiği anlaşılmakla işin esasının incelenmesine karar verilerek düzenlenen rapor, dâva dilekçesi ve ekleri kâğıtlar, 6023 sayılı kanunun 40 ve 47. maddeleri ve bu maddeleri değiştiren 256 sayılı kanun okunduktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

GEREKÇE : 6023 sayılı Türk Tabipleri Birliği Kanununun 40. maddesi (Haysiyet Divanları tarafından verilen yazılı ihtar ve 100 liraya kadar olan para cezası kat’i olup derhal tatbik olunur. Bu kararlar aleyhine hiçbir mercie baş vurulamaz. Geçici olan san’at icrasından veya bir mıntıkada çalışmaktan men cezasına itiraz, kararın azaya tebliğinden itibaren 15 gün zarfında yazılı olarak karar aleyhindeki müdellel müdafaa ile birlikte Yüksek Haysiyet Divanına gönderilmek üzere oda idare heyeti reisliğine imza mukabilinde verilir. Böyle bir itiraz olmasa dahi geçici olarak sanattan veya bir mıntakada çalışmaktan men kararı İdare Heyeti Reisliğince Yüksek Haysiyet Divanına gönderilir. Bu kararlar Yüksek Haysiyet Divanında tasdik edildikten sonra yürürlüğe girer. )

47. maddesi de (Yüksek Haysiyet Divanı, Oda Haysiyet Divanından gelen kararları inceledikten sonra kararı uygun bulmazsa, bu husustaki mütalaa ile birlikte mezkur kararı ilgili Haysiyet Divanına iade eder.

Oda Haysiyet Divanından gelecek ikinci karar üzerine vereceği karar kat’idir.

Yüksek Haysiyet Divanının verdiği kararlar kat’i olup aleyhine hiç bir mercie baş vurulamaz. Bu kararlar Sağlık ve Sosyal Yardım Vekâleti kanalı ile ilgili Oda Haysiyet Divanına bildirilir. ) hükümlerini kapsamaktadır.

Sonradan 26.6.1963 gününde yürürlüğe giren 19.6.1963 gün ve 256 sayılı kanunla 40. madde (Haysiyet Divanları tarafından verilen disiplin cezaları aleyhine, kararın üyeye tebliğinden itibaren 15 gün zarfında yazılı olarak itiraz edilebilir.

İtiraz dilekçesi, karar aleyhindeki belgelere dayanan savunma ile birlikte ve imza karşılığında ( Yüksek Haysiyet Divanına gönderilmek üzere) Oda İdare Heyeti Başkanlığına verilir. Müddeti içinde itiraz edilmeyen disiplin cezalarından yazılı ihtar ve para cezaları kesinleşir ve derhal tatbik edilir.

Cezalandırma halinde karar aleyhinde itiraz vaki olmasa daha geçici olarak sanattan veya bir bölgede çalışmaktan men kararları İdare Heyeti Başkanlığınca Yüksek Haysiyet Divanına gönderilir. Bu hususlara müteadir olan kararlar Yüksek Haysiyet Divanının tasdiki ile tekemmül eder. )

47. madde ise (Yüksek Haysiyet Divanı, Oda Haysiyet Divanlarından gelecek kararları inceledikten sonra kararı uygun bulmazsa, bu husustaki mütalâasıyla birlikte bahis konusu kararı ilgili Haysiyet Divanına iade eder.

Oda Haysiyet Divanından gelecek ikinci karar üzerine Yüksek Haysiyet Divanının vereceği kararlar hakkında Danıştay’a başvurma hakkı mahfuzdur.

Yüksek Haysiyet Divanının verdiği kararlar Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığı kanalı ile ilgili Haysiyet Divanına bildirilir ve keyfiyet, hakkında disiplin işlemi yapılan kimseye tebliğ olunur.) şeklinde değiştirilmiştir.

Bu suretle dâva konusu teşkil eden Oda ve Yüksek Haysiyet Divanlarınca verilen disiplin kararları aleyhine hiç bir mercie baş vurulamayacağına ilişkin hükümler ortadan kalkmış bulunmaktadır. Bu bakımdan konusu kalmıyan dâva hakkında karar verilmesine yer yoktur.

SONUÇ : Yukarıda yazılı sebepten ötürü konusu kalmıyan dâva hakkında karar verilmesine yer olmadığına 8.11.1963 gününde oybirliği ile karar verildi.