ANAYASA MAHKEMESİ KARARI

Esas Sayısı : 1963/96

Karar Sayısı : 1963/194

Karar Günü : 17/7/1963

DAVACI : Adalet Partisi Türkiye Büyük Millet Meclisi Gurubu.

DAVANIN KONUSU : 6643 Sayılı Türk Eczacılar Birliği Kanununun 31. ve 45. maddelerinin Oda ve Yüksek Haysiyet Divanlarınca verilen disiplin kararları aleyhine hiçbir mercie müracaat edilemeyeceğine ilişkin hükümleri Anayasanın 118/3. maddesine aykırı olduğu ileri sürülerek iptallerine karar verilmesi istenilmiştir.

İNCELEME : Anayasa Mahkemesi İçtüzüğünün 15. maddesi uyarınca 4.3.1963 gününde yapılan ilk incelemede; dilekçede Adalet Partisi Türkiye Büyük Millet Gurubu adına imzaları bulunan Cahit Okurer’in Cumhuriyet Senatosu Gurup Başkanı ve Ali Naili Erdem’in Millet Meclisi Gurup Başkan Vekili olduklarını dair yetkilerini belirten belgelerin, Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkındaki 22.4.1962 gün ve 44 sayılı kanunun 26. maddesinin üçüncü fıkrası gereğince verilmediği görüldüğünden bu belgelerin onbeş gün içinde gönderilmesi lüzumuna ilişkin kararın tebliği üzerine istenen belgelerin süresinde Mahkemeye verildiği anlaşılmakla işin esasının incelenmesi karar verilerek düzenlenen rapor, dava dilekçesi ve ekleri, 6643 sayılı kanunun 31., 45. maddeleri ve bu maddeleri değiştiren 255 sayılı kanun okunduktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü.

GEREKÇE : 6643 Sayılı Türk Eczacılar Birliği Kanununun 31. maddesi (Haysiyet divanları tarafından verilen yazılı ihtar ve yüz liraya kadar para cezası kat’i olup derhal tatbik olunur. Bu kararlar aleyhine hiç bir mercie baş vurulamaz.

 Geçici olarak sanat icrasından veya bir mıntakada çalışmaktan memnuiyet cezasına itiraz, kararın azaya tebliğinden itibaren onbeş gün zarfında yazılı olarak ve karar aleyhindeki müdafaa ile birlikte Yüksek Haysiyet Divanına gönderilmek üzere oda idare heyeti reisliğine imza mukabili verilir. Böyle bir itiraz olmasa dahi geçici olarak sanat icrasından veya bir mıntakada çalışmaktan memnuiyet kararı idare heyeti reisliğince Yüksek Haysiyet Divanına gönderilir. Bu kararlar Yüksek Haysiyet Divanı tarafından tasdik edildikten sonra tatbik olunur.)

Ayni Kanunun 45. maddesi de ( Bölge haysiyet divanından gelen evrakın incelenmesinden sonra Yüksek Haysiyet Divanınca aynen veya tadilen kabul ve tasdik olunan kararlar kat’idir.

Yüksek Haysiyet Divanı, evrakı tetkik ederek mahallince verilen kararı uygun bulmazsa bu husustaki mütalâası ile birlikte mezkur dosyayı ilgili haysiyet divanına iade eder. Bölge haysiyet divanının bu mevzuda vereceği ikinci karar üzerine Yüksek Haysiyet Divanı tarafından ittihaz olunacak kara kat’idir.

Kabul veya tasdik edilmek veya ikinci defa karara iktiran etmek suretiyle kesbi kat’iyet eden Yüksek Haysiyet Divanı Kararları aleyhine idari ve kazai hiç bir mercie baş vurulamaz. Bu kararlar Sıhhat ve İçtimai Muvenat Vekâleti tarafından bölge haysiyet divanına bildirildir.) Hükümlerini ihtiva ettiğinden bu maddelerdeki oda ve Yüksek Haysiyet Divanlarınca verilen disiplin kararları aleyhine hiç bir mercie müracaat edilemeyeceğine ilişkin hükümlerin, Anayasanın 118. maddesine aykırı bulunduğu gerekçesiyle bu hükümlerine iptaline karar verilmesi istenilmiştir. Halbuki sonradan 26.6.1963 gününde yürürlüğe giren 255 sayılı ve 19.6.1963 günlü kanunla sözü geçen 31. madde (haysiyet divanları tarafından verilen disiplin cezaları aleyhine, kararın üyeye tebliğinden itibaren, 15 gün zarfında yazılı olarak itiraz edilebilir. İtiraz dilekçesi, karar aleyhindeki belgelere dayanan savunma ile birlikte ve imza karşılığında (Yüksek Haysiyet Divanına gönderilmek üzere) oda idare heyeti başkanlığına verilir. Müddeti içinde itiraz edilmeyen disiplin cezalarından, yazılı ihtar ve para cezaları kesinleşir ve derhal tatbik edilir.

Cezalandırma halinde karar aleyhinde itiraz vaki olmasa daha geçici olarak sanattan veya bir bölgede çalışmaktan men kararları idare heyeti başkanlığınca Yüksek Haysiyet Divanına gönderilir. Bu hususlara mütedair olan kararlar Yüksek Haysiyet Divanının tasdikiyle tekemmül eder. )

45. madde ise (Yüksek Haysiyet Divanı, bölge haysiyet divanlarından gelecek evrakı ve kararları inceledikten sonra uygun gördüğü takdirde ya aynen veya tadilen kabul ve tasdik eder. Mahallince verilen kararları uygun bulmazsa bu husustaki mütalâasiyle birlikte dosyaları ilgili haysiyet divanına iade eder.

Bölge haysiyet divanının vereceği kararlar hakkında Danıştaya baş vurma hakkı mahfuzdur.

Yüksek Haysiyet Divanının vereceği kararlar Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığı kanalı ile ilgili bölge haysiyet divanına gönderilir ve keyfiyet, hakkında disiplin işlemi yapılan kimseye tebliğ olunur.) şeklinde değiştirilmiştir.

Bu suretle davanın konusunu teşkil eden oda ve Yüksek Haysiyet Divanlarınca verilen disiplin kararları aleyhine hiç bir mercie müracaat edilemeyeceğine ilişkin hükümler ortadan kalkmış bulunmaktadır.

Bu bakımdan konusu kalmamış olan dava hakkında karar verilmesine yer yoktur.

SONUÇ : Yukarıda yazılı sebepten ötürü konusu kalmıyan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına 17.7.1963 gününde oybirliği ile karar verildi.