ANAYASA MAHKEMESİ KARARI

Esas Sayısı : 1962/255

Karar Sayısı : 1962/103

Karar Tarihi : 28/11/1962

İSTEMDE BULUNAN : Bergama Belediye Başkâtibi Hüseyin Hilmi Karakaş.

İSTEMİN KONUSU : İstemde bulunan, 14.11.1962 günlü dilekçesinde: İzmir Vilâyeti ve Belediyeleri Korunmaya Muhtaç Çocukları Koruma Birliği İzmir Kültür Park salonunda yapılan umumi Heyet toplantısına Encümen kararı ile Bergama Belediyesini temsilen katıldığını, davetnamede ve birlik nizamnamesinin 16 ncı maddesinde 6245 Sayılı Kanuna göre yolluk ve zaruri masrafların verileceği yazılı olduğu halde Umumi Heyetçe bunların verilmemesi kararlaştırılacağı zaman (herkesin kanuni hakkına müdahale edilmemesi) bakımından isteyen imza eder bırakır isteyen alır şeklinde bir karar varıldığını, fakat 26.5.1962, 4.7.1962, 23.7.1962, 6.9.1962 ve 28.9.1962 tarihli müracaatlarına cevap verilmediğini ve son olarak ta 24.10.1962 tarih ve 1835 sayılı Valiliğe yaptığı müracaatı üzerine 15.6.1962 tarihli Birlik Heyeti Umumiye toplantısında alınan karara göre ve başka bir talepte vaki olmamasına binaen tediyede bulunulamayacağına dair cevap verildiğini, verilmesi lâzım gelen yolluk ve zaruri masraflardan kendisinin mahrum edilemeyeceğini, bunun ancak mahkeme kararı ile olabileceğini, böyle bir kararın da mevcut olmadığını belirterek tahakkuk ettirilen yolluk ve zaruri masraflarının adresine gönderilmesi hususunda gerekli muamelenin yapılması için emir verilmesini istemiştir.

 Anayasa Mahkemesinin, İçtüzüğün 15 inci maddesi uyarınca 28.11.1962 gününde ilk inceleme için yaptığı toplantısında; işin, niteliği bakımından başka güne bırakılmasına lüzum görülmeyerek incelemeye devam edilmesine oybirliği ile karar verildikten sonra dilekçe ile ekleri ve rapor okundu. Gereği görüşülüp düşünüldü:

 Anayasa Mahkemesinin kanunların denetimi ile ilgili görev ve yetkileri Anayasa’nın 147 nci ve Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri hakkındaki 22.4.1962 gün ve 44 Sayılı Kanunun 20 nci maddelerinde gösterilmiştir. Dilekçe bu maddelerde belirtilen konulardan hiç birisini kapsamamaktadır. Bu bakımdan dilekçenin görev yönünden reddedilmesi sözü geçen 44 Sayılı Kanunun 42 nci maddesi hükmü gereğidir.

 SONUÇ : Gösterilen sebepten ötürü dilekçenin reddine, işbu kararın dilekçe sahibine tebliğine ve ayni kanunun 51 inci maddesi hükmünce Resmi Gazetede yayınlanmasına 28.11.1962 gününde oybirliği ile karar verildi.