İptal dâvasının konusu : 26 Ekim 1963 gününde yayınlanan 353 sayılı ve 25/10/1963 günlü Askerî Mahkemeler Kuruluşu ve Yargılama Usulü Kanununun l inci maddesinin dördüncü fıkrasının, 10 uncu maddesinin C, D, F bentlerinin, 11 inci maddesinin A bendinin, 12. ve 16 ncı maddelerinin ve 71 inci maddesinin l inci fıkrasının D bendi ile 3 üncü fıkrasının A bendinin Türkiye Cumhuriyeti Anayasa'sının temel ilkelerine, 32. ve 138 inci maddelerine ve 65 inci maddesi delaletiyle (İnsan Haklarını ve Ana Hürriyetleri koruma Sözleşmesi ve buna ek Protokolün Tasdiki) hakkındaki 6366 sayılı kanuna aykırı olduğu ileri sürülmüş ve Anayasa'nın 149. ve 150 nci maddelerine dayanılarak iptalleri istenilmiştir.

İptal dâvasının konusu: Dâvacı, 18/4/1966 da kayıt edilmiş dâva dilekçesinde; a) Yüksek Hakimler Kurulunun Anayasa'nın 144. Maddesi uyarınca hakimlerin özlük işlerinde karar vermeye yetkili olduğu, bir kimsenin hakim atanmasının hâkimlerin özlük işlerinden bulunduğu, Hâkimler Kanununa ek 751 sayılı ve 25/2/1966 günlü Kanunun eski milletvekili ve Cumhuriyet Senatosu üyelerinin hâkim atanmalarını düzenlediğinden Kurulun görevleri ile ilgili olduğu ve buna göre Kurulun bu Kanunun iptali İçin Anayasa Mahkemesinde dâva açabileceği, b) Sözü edilen 751 sayılı Kanunun hâkimliğine alınmasına karar verilen eski milletvekili ve Cumhuriyet Senatosu üyelerinin kanun hükümlerinin öngördüğü sıra ve benzeri sınırlamalar gözönünde tutulmaksızın ve sıra bekliyenlerin kazanılmış hakları hesaba katılmaksızın hemen hâkim atanmalarını sağladığından Anayasa'nın 12. Maddesindeki imtiyaz tanıma yasağına aykırı olduğu c) Anayasa'nın 58. Maddesinde hizmete alınmada ödevin gerektirdiği niteliklerden başka hiçbir ayırım gözetilemyeceği hükme bağlanmış iken söz konusu kanun ile Milletvekili veya Cumhuriyet Senatosu üyeliği etmiş olmanın bir üstünlük nedeni olarak kabul edilmesinin dahi Anayasa'ya aykırı bulunduğu ç) Atama işlemi bakımından sözü edilen kanun gereğince öngörülen öncelik dolayısiyle Yüksek Hâkimler Kuruluna Anayasa'nın 144. Maddesi ile tanınmış olan karar verme yetkisinin sınırlandırıldığı, d) Anayasa'nın 139. Maddesi uyarınca Yargıtay üyelerinin Yüksek Hâkimler Kurulunun salt çoğunluğu ile seçilmesi gerektiği halde Yargıtay üyesi iken T.B.M.M ne üye olmuş ve yeniden seçilmemesi üzerine hâkimliğe alınmasına karar verilmiş ve yeniden seçilmemesi üzerine hâkimliğe alınmasına karar verilmiş bir eski Yargıtay üyesinin yine Yargıtay üyesi olması zorunluğu karşısında Anayasa'nın koyduğu seçim ilkesinin çiğnenmiş olacağı gerekçeleriyle 751 sayılı Kanunun iptaline karar verilmesini istemiştir.

Dâvanın konusu: 1705 sayılı Ticerette Tağşişin Men'i ve İhracatın Murakebesi ve korunması Hakkındaki Kanuna ek 9/6/1936 günlü ve 3018 sayılı Kanunun 7 nci maddesinin Anayasa'nın 122 nci maddesine aykırılığı sebebiyle iptali istenmektedir.

İtirazın konusu: 5237 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 21 inci maddesinin dördüncü fıkrasının Anayasanın 61 inci maddesine aykırılığı sebebiyle iptali iseteminden ibarettir.

İtirazın konusu : 4753 sayılı Çiftçiyi Topraklandırma Kanununun değişik 56 ncı maddesiyle 57 nci maddesinin Anayasa'nın 36 ncı maddesine aykırı olduğu ileri sürülerek iptaline karar verilmesi istenmiştir.
İLK İNCELEME:
Anayasa Mahkemesi İçtüzüğünün 15 inci maddesi gereğince 8/2/1966 gününde yapılan ilk incelemede dosyada eksiklik bulunmadığı anlaşıldığından işin esasının incelenmesine karar verilmekle düzenlenen rapor, mahkemenin 19/1/1966 günlü kararı, iptali istenen kanun maddeleri, kanunun gerekçesi, Anayasa'nın konu ile ilgili hükümleri ve bunlara ilişkin Meclis tutanakları okunduktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü.

İtirazın konusu : 6831 sayılı Orman Kanununa, 15/7/1965 günlü ve 663 sayılı kanunla eklenen geçici 6 ncı maddenin, Anayasa'nın 37 nci ve 131 inci maddelerine aykırı olduğu öne sürülerek iptali istenmektedir.

İptal dâvasının konusu : 22/4/1964 günlü ve 11689 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan (Cumhuriyet Senatosu Üyeleri Seçimi Kanununun Değiştirilmesine Dair 447 sayılı ve 17/4/1964 günlü kanun) un Türkiye Cumhuriyeti Anayasa'sının 8., 11., 70., 86. ve geçici 10 uncu maddelerine ve senato seçimlerine ilişkin gerekçeye aykırı olduğu ileri sürülmüş ve Anayasa'nın 149. ve 150 nci maddelerine dayanılarak iptali istenmiştir.

İptal dâvasının konusu : 6830 sayılı İstimlâk Kanununun l inci maddesindeki (Hususi şahıslar lehine yapılacak istimlâk) ile ilgili hükmün Türkiye Cumhuriyeti Anayasa'sının 38 inci maddesine aykırı olduğu ileri sürülmüş ve Anayasa'nın 149. ve geçici 9 uncu maddelerine dayanılarak iptali istenilmiştir.

Dâvanın konusu : Cumhuriyet Senatosu üyeleri ile Milletvekillerine Anayasa'nın 82 nci maddesinin belli ettiği sınırı aşarak, geçmiş yılları da kapsamak üzere, Ödeme yapılmasını sağlamak için, Cumhuriyet Senatosu 1965 yılı Bütçesinin 11310 numaralı maddesine (7.942.000) lira, 11330 numaralı maddesine (3.971.000) lira ve bunların toplamı olarak 11000 numaralı "Ödenekler" bölümüne (11.913.000) lira; Millet Meclisi 1965 yılı Bütçesinin 11310 numaralı maddesine (19.000,000) lira, 11330 numaralı maddesine (9.900.000) lira ve bunların toplamı olarak 11000 numaralı (Ödenekler) bölümüne (28.900.000) lira ödenek eklenmiş, Bütçeye bağlı R işaretli cetvele, Cumhuriyet Senatosu üyeleri ile Millet Meclisi üyelerinin geçen yıllara ait ödenek ve yolluklarının da zamlı olarak Ödenmesini öngören metinler konulmuş ve böylece 1965 vılı Bütçe Kanununun belirli madde ve hükümleri Anayasa'ya aykırı nitelik kazanmış olduğundan, 1965 yılı Bütçe Kanununun sözü edilen bölüm ve maddelerindeki ödenek fazlalıklarının ve buna ilişkin R cetveli ile diğer hükümlerin iptaline karar verilmesi isteminden ibarettir.